Дэльта Дунаю

Плошча 4152 км², зь якіх 3446 км² (83,0%) знаходзяцца ў межах Румыніі, астатняе (17,0%) знаходзіцца ва Ўкраіне.

Плошча дэльты ўвесь час вагаецца: з-за наносных адкладаў яна высоўваецца на ўсход у сярэднім на 40 м у год. З-за гэтага шэраг селішчаў, якія на момант заснаваньня знаходзіліся ў непасрэднай блізкасьці ад Чорнага мора, цяпер знаходзяцца на значнай адлегласьці ад яго. Да прыкладу, сучасная адлегласьць ад гораду Вілкава, заснаванага ў 1746 годзе, да мора складае ўжо больш за 6 кілямэтраў па Ачакаўскай гарлавіне паводле зьвестак за 2005 год. З-за заглейваньня адных рэчышчаў і ўтварэньня іншых, лінія Фарватару асноўных рукавоў ракі зьменлівая, а таму зьяўлялася прычынай тэрытарыяльных спрэчак паміж Румыніяй з аднаго боку і СССР, а пасьля Ўкраінай зь іншага.

Дэльта знаходзіцца пад нацыянальнай аховай з 1938 году, а ў 1991 годзе румынская частка была прызнана ЮНЭСКО ў якасьці аб’екту Сусьветнай прыроднай спадчыны. Кілійскае гірло працякае па Адэскай вобласьці Ўкраіны; на ім — Дунайскі біясфэрны запаведнік.

У 1979 годзе быў створаны біясфэрны рэзэрват «Дэльта Дунаю», які ўключаў частку дэльты на тэрыторыі Румыніі. У 1992 годзе рэзэрват быў пашыраны, а ў 1998 годзе ён стаў трансгранічным пасьля таго, як у яго склад увайшоў Дунайскі біясфэрны запаведнік на тэрыторыі Ўкраіны.

Пагрозу прыродзе дэльты могуць прадстаўляць румынскія і ўкраінскія суднаходныя каналы.

• Ігар Сапожнікаў Історична географія та етнографія дельти Дунаю. - Одеса, 1998. - 72 с.