Падляскае Ваяводзтва Бельскі Павет

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Бельскі павет.

Створаны ў 1998 року ў выніку тэрытарыяльна-адміністрацыйнай рэформы. Адміністрацыйны цэнтар — горад Бельск-Падляскі. Акрамя яго, у складзе павету знаходзіцца яшчэ адно места — Бранск.

Бельскі павет
Powiat bielski
Герб	Сьцяг
Агульныя зьвесткі
Краіна	Польшча
Статус	павет
Уваходзіць у	Падляскае ваяводзтва
Адміністрацыйны цэнтар	Бельск-Падляскі
Найбуйнейшыя гарады	Бранск
Стараста	Славамір Юры Снарскі
Афіцыйныя мовы	польская
Мовы ва ўжытку	польская, падляская
Насельніцтва (2014)	57 399
Шчыльнасьць	41,48 чал./км²
Плошча	1385,2 км²
Месцазнаходжаньне Бельскага павету
Мэдыя-зьвесткі
Часавы пас	UTC+1
Летні час	UTC+2
Скарачэньне	CET
Тэлефонны код	+48 85
Паштовыя індэксы	17-100
Код аўтам. нумароў	BBI
Афіцыйны сайт
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

На поўдні Бельскі павет мяжуе зь Сямяціцкім паветам, на захадзе — зь Высокамазавецкім, на поўначы — зь Беластоцкі, а на ўсходзе — з Гайнаўскі паветам.

Бельск зьяўляўся цэнтральным пунктам для станаўленьня будучага Бельскага павету. Першыя згадкі пра бельскае гарадзішча адносяцца да XIII ст., калі гэтыя землі падлягалі Галіцка-Валынскаму княству. Першапачаткова адміністрацыйным цэнтрам было Берасьце, але ў XIII ст. больш значны ўплыў на будучыя землі Бельскага павету аказваў Дарагічын. Праўдападобна каля 1320 году бельская земля ўпершыню трапляе ў склад ВКЛ, але на працягу XIV ст. неаднаразова апынялася ў руках мазавецкіх князёў. Фінальна бельская земля адыйшла да князя Вітаўта каля 1405 г. і з 1413 г. у складзе дарагічынскай зямлі ўваходзіла ў Троцкае ваяводзтва. Яшчэ з канца XIV ст. абшар сёньняшняга Бельскага павету (асабліва ягоная заходняя частка) засяляўся дробнай шляхтай мазавецкай, а абшар у навакольлі Бельску ды на ўсход ад яго з канца XV ст. і асабліва ў XVI ст. засяляўся мужыкамі з раёну Дарагічына і Берасьця, а таксама баярамі зь Літвы. Прыватная ўласнасьць земляў на захадзе сёньняшняга павету і вялікакняская (а з 1569 г. каралеўская) утрымалася да канца XIX ст. Бельская земля ўвайшла ў 1513 г. у склад Падляскага ваяводзтва і зь ім у выніку Люблінскай уніі была ўключаная ў 1569 г. у склад Кароны Каралеўства Польскага. Пасьля падзелаў Рэчы Паспалітай абшар сёньняшняга павету апынуўся пад уладаньнем Каралеўства Прусіі, а пасьля Тыльзыцкага пагадненьня 1807 г. адышоў у склад Беластоцкай вобласьці Расейскай імпэрыі. З 1842 г. у складзе Гарадзенскай губэрні. Пасьля Першай сусьветнай вайны па рашэньні польскай Рады міністраў быў створаны Бельскі павет у складзе Беластоцкага ваяводзтва. Ахопліваў ён сабою таксама абшары сёньняшніх Гайнаўскага і Сямяціцкага паветаў. Быў зьліквідаваны 14 студзеня 1940 г. і падзелены на Бельскі, Бранскі, Цеханавецкі, Кляшчэляўскі і Сямяціцкі раёны. Пасьля Другой сусьветнай вайны ў 1952 г. з даваеннага Бельскага павету быў адлучаны новаствораны Сямяціцкі павет, а ў 1953 г. Гайнаўскі. Бельскі павет быў ліквідаваны на аснове адміністрацыйнай рэформы ў 1973 г. і адноўлены ў 1998 г..

• Міхаіл Рукевіч (1794— 1841) — удзельнік дваранскага рэвалюцыйнага руху пачатку XIX стагодзьдзя, ініцыятар стварэньня «Таварыства вайсковых сяброў»