Бацьвіньне: гароднінная зеляніна

У старабеларускай мове так называўся лісьцевы бурак, мангольд. Вядомая прымаўка: «Ці ў вашага Радзівіла бацьвіньне не ўрадзіла?», тым часам яшчэ польскі паэт Вацлаў Патоцкі(pl) (1622—1696) у адным з сваіх твораў тлумачыў, што «boćwiny па-літоўску, па-нашаму ćwikły». Паводле беларускай народнай песьні, добра вядомай з парыскай лекцыі пра Беларусь Аляксандра Рыпінскага, апісаньня Барысаўскага павету Яўстаха Тышкевіча, слоўніка Насовіча і зборніка беларускіх песень Пятра Бяссонава — «Кузьма і Дзям’ян два ліцьвіны, прынесьлі гаршочак бацьвіньня», а паводле варыяцыі гэтай жа песьні на Піншчыне — «два літвіны із Дывін прынясьлі гаршчык батвін». Апроч таго, фальклярыст і этнограф Міхал Федароўскі, які зьбіраў этнаграфічную беларушчыну ў 1877—1904 гадох, засьведчыў бытаваньне ў Сакольскім павеце наступнай прымаўкі: «Ліцьвінкі спрадаюць бацьвінкі».

Бацьвіньнік — халодны суп на квасе, які запраўляюць адварным лісьцем буракоў, мангольду, крапівой і лебядой, зялёнай цыбуляй, агурком, а таксама адварной чырвонай і белай рыбай (сьвежай або салёнавэнджанай).

На паўночным захадзе Беларусі і ў Віленскім краі пашырылася іншая назва бацьвіньня — лапеня.