Інфлянцкае Ваяводзтва

Ducatus Livoniae; польск. Województwo inflanckie) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Рэчы Паспалітай, супольнае ўладаньне (кандамініюм) Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага. Знаходзілася на тэрыторыі Латгаліі. Сталіца — места Дынабург.

Інфлянцкае ваяводзтва
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна	Кандамініюм Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага
Статус	ваяводзтва Каралеўства Польскага[d]
Адміністрацыйны цэнтар	Дынабург
Дата ўтварэньня	1621
Дата скасаваньня	1772
Ваяводы	Ваяводы інфлянцкія
Кашталяны	Кашталяны інфлянцкія
Плошча	12 тыс. км²
Час існаваньня	1677—1772
Месцазнаходжаньне Інфлянцкага ваяводзтва
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

 

 

Утварылася ў 1677 годзе на аснове чатырох інфлянцкіх трактаў (старостваў) — Дынабурскага, Рэжыцкага, Люцынскага і Марыенгаўзэнскага. Ня мела падзелу на паветы.

Падвойная прыналежнасьць ваяводзтва да ВКЛ і Кароны выяўлялася ў намінацыі на інфлянцкія ўрады праз абедзьве канцылярыі і абраньні інфлянцкіх паслоў на сойм з трох «нацыяў» — па два прадстаўнікі ад шляхты Інфлянтаў, ВКЛ, Кароны.

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, тэрыторыю ваяводзтва ўлучылі ў Пскоўскую губэрню як Дзьвінскую правінцыю.

Захавалася сьведчаньне азначэньня жыхароў Інфлянцкага ваяводзтва ліцьвінамі (1650 год): «…Казимeрко Репшовской в роспросе сказал: родом де он литвин Динаборского уезду». Складзены ў 1765 годзе інвэнтар Люцынскага староства поруч з Jliuszka Moskal пералічвае Kondrasz Licwin. Ліцьвіны (у форме Лицвины) як прозьвішча 12 жыхароў Люцынскага павету Віцебскай губэрні таксама ўпамінаецца ў абвестцы Сэнату Расейскай імпэрыі ад 1836 году. Пазьней на тэрыторыі колішняга Інфлянцкага ваяводзтва сфармавалася этнаграфічная група ліцьвінаў — беларусы-каталікі, якія размаўляюць на беларускай мове.

Асноўныя артыкулы: біскупы інфлянцкія, ваяводы інфлянцкія і кашталяны інфлянцкія

У Сэнаце Рэчы Паспалітай Інфлянцкае ваяводзтва мела двух сьвецкіх прадстаўнікоў — ваяводу і кашталяна, а таксама духоўнага — біскупа.

Драўляная

• Помнікі традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры
•  
  Варнавічы, касьцёл Сэрца Езуса (руіны)
•  
  Індрыца, касьцёл Сьвятога Яна
•  
  Якубаў у Курляндыі (праз раку ад Крыжборку), Духаўская царква
•  
  Якубаў, Духаўскі манастыр

Мураваная

• Помнікі сакральнай архітэктуры барока (віленскага барока)
•  
  Аўлея
•  
  Віляны
•  
  Дынабург
•  
  Пасінь

• Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
• Сапунов А.П. Инфлянты: Историческія судьбы края, извѣстнаго под именемъ Польскихъ Инфлянтъ. — Витебскъ: Витебск. губерн. тип., 1886. — С. —. — 38 с.
• Сапунов А.П. Описаніе Инфлянтскихъ уѣздовъ Витебской губерніи. Въ историческомъ, этнографическомъ и статистическомъ отношеніи.  (рас.) // Памятная книжка Витебской губерніи на 1887 год. — Витебскъ: Изданіе Витебскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1887. — С. 284—364.