Blou Donau

In 1866 kry Strauss opdrag om 'n werk vir die Wiener Männergesangverein (Weense Mannesangvereniging) te skryf. So ontstaan Op die skone Blou Donou. Hy skryf die wals in sy destydse woonhuis te Praterstraat 54 in Wene, wat deesdae die Johann Strauss Museum huisves. By die première op 13 Februarie 1867 vind hierdie koorwals egter weinig byval. Toe die komponis in Mei van dieselfde jaar die werk tydens die Wêreldtentoonstelling in Parys dirigeer, is dit triomfantlik ontvang, en het dit so deur die wêreld begin versprei. Dit is bekend dat Johannes Brahms 'n enorme bewondering vir hierdie wals gehad het. Op sy konserte het hy dikwels 'n sensasionele piano-vertolking daarvan gelewer.

Die stuk begin met 'n stadige inleiding in die dominante sleutel van A majeur. Hierdie inleiding word gevolg deur vyf klein walse van twee afdelings elk. Melodieë met groot spronge word binne 'n nou band met lineêre melodieë gekontrasteer. Die koda (slot) raak aan die verskillende melodieë en sluit dan lewendige af.

In die tweede helfte van die negentiende eeu het die werk tot die mees gespeelde stuk in Oostenryk gegroei en het dit sedertdien 'n soort nasionale volkslied geword. Die Wiener Philharmoniker sluit tradisioneel hul nuwejaarskonsert met hierdie wals en die Radetzkymars af.

• Donau, tweede langste rivier in Europa en die inspirasie vir hierdie wals.

• Bladmusiek vir die Blou Donau, John Church Company, 1868.
• Wiki Afrikaans  Wiki Commons het meer media in die kategorie Blou Donau.