Иннокентий Смоктуновский

Җенес	ир-ат
Ватандашлык	СССР; Россия
Хезмәт итүе	СССР
Тугандагы исем	рус. Иннокентий Михайлович Смоктунович
Туу датасы	28 март 1925
Туу урыны	Татьяновка[d], Анастасьевское сельское поселение[d], Шегарский район[d], СССР
Үлем датасы	3 август 1994 (69 яшь)
Үлем урыны	Кубинка, Одинцово районы[d], Мәскәү өлкәсе, Россия
Җирләнгән урыны	Новодевичье зираты[d]
Һөнәр төре	актёр, театр актеры, киноактер
Эш урыны	Товстоногов исемендәге Зур дырам тиятры[d], Норильский Заполярный театр драмы имени Вл. Маяковского[d], Мәскәү сәнгать театры[d] һәм Мәскәү сәнгать театры[d]
Әлма-матер	Драматический театр имени А. С. Пушкина (Красноярск)[d]
Активлык чорнының башы	1946
Активлык чоры тәмамлануы	1994
Сугыш	Алман-совет сугышы
Бүләкләр	Серебряная раковина лучшему актёру[d] (1970) Совет гвардиясе сержант[d]
	Иннокентий Смоктуновский Викиҗыентыкта

ССРБ-ның халык артисты (1974), Социалистик Хезмәт Герое (1990). Ленин премиясе лауреаты (1965). Бөек Ватан сугышында катнашучы.

Биографиясе

Иннокентий Михайлович Смоктуновский 1925 елның 28 мартында Томск губернасының Томск өязе (хәзерге Томск өлкәсенең Шегар районы) Татьяновка авылында туган. .

Әтисе фронтка киткәч, Иннокентийгә гаиләне туендырырга туры килә. Ул фельдшер-акушерлык училищесын тәмамлый, аннары киномеханиклар курсларына күчә, 1942 елда Красноярскида урнашкан хәрби частьта һәм аның каршындагы госпитальдә эшли. Шул ук елны Красноярск драма театрына статист булып керә; күп еллар узгач актер үзенең интервьюларының берсендә театр билетларын ясарга өйрәнүен таный:билетларны көн саен сатып алырга мөмкинлек юк иде, ә театрдан башка яши алмадым, дигән ул[15].

1943 елның гыйнварында армиягә алына һәм ул вакытта Арчада булган Киев пехота училищесына җибәрелә. Шул ук елның августында офицер исемен алмыйча фронтка, 75 нче гвардия укчылар дивизиясен тулыландыруга җибәрелә . .

Сугышны Гревесмюлендә 1945 елда тәмамлый .

1946 елда Красноярскида театрга эшкә керә, аннары Мәскәүгә күчеп килә.

1957 елда Георгий Товстоногов аны Ленинградның Зур драма театрына чакыра, анда ул Достоевскийның "Идиот"ында кенәз Мышкин образын драматик интерпретациясе белән тамашачыларны шаккатыра. Аның иң яхшы рольләренең берсе — Алексей Константинович Толстойның "патша Федор Иоаннович" (Кече театр, 1973) пьесасында төп роль.

Иннокентий Смоктуновский 1994 елның 3 августында Мәскәү янындагы санаторийда инфаркттан соң дәваланган вакытта вафат була. Аны соңгы юлга көчле алкышлар белән озаталар: моңа кадәр бер Россия актеры белән дә мондый хәл булмый. Сәхнә остасы Мәскәүнең Новодевичье зыяратында җирләнгән.

Бүләкләре һәм мактаулы исемнәре

РСФСР-ның атказанган артисты (1964)
РСФСР-ның халык артисты (1969)
ССРБ-ның халык артисты (1974)
Словакиянең атказанган сәнгать эшмәкәре (1970)
Социалистик Хезмәт Герое (1990) — «совет театр сәнгатен үстерүдәге зур хезмәтләре өчен»
Өч Ленин ордены
1-се дәрәҗә Ватан сугышы ордены (11 март 1985)
Халыклар Дуслыгы ордены
Ике «Батырлык өчен» миналы
«1941-1945 елларда Бөек Ватан сугышында Германияне җиңү өчен» миналы һәм башка (20, 30, 40 еллык) юбилей миналлары
«Варшаваны азат иткән өчен» һәм башка мизалдар
Ленин премиясе (1965) — за исполнение главной роли в фильме «Гамлет»
РСФСР-ның бертуган Васильевлар исемендәге дәүләт премиясе (1971)

Искәрмәләр

↑ Смоктуновский Иннокентий Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / мөхәррир А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.

↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119033739 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.

↑ Память народа — 2015.

↑ Гереб А. (2000, № 47). Иннокентий Смоктуновский: Воспоминания в саду, или Фотографии из актёрского альбома. Октябрь 1993 г. [стенограмма беседы]. «Киноведческие записки». әлеге чыганактан 2011-08-23 архивланды. 2011-03-08 тикшерелгән.

↑ Иннокентий Смоктуновский. Жизнь и роли, 2002, с. 14—15.

↑ Чернявский А. Служили в роте два бойца: Александр и Иннокентий — «Тихоокеанская звезда» (19 июля 2005)

↑ Иннокентий Смоктуновский. Жизнь и роли, 2002, с. 24

↑ ^11,0 ^11,1 Иннокентий Смоктуновский. Жизнь и роли, 2002

↑ {{{башлык}}} // Театральная энциклопедия (под ред. А. П. Маркова). — Советская энциклопедия. — Т. 4.

↑ Рудницкий К. Л. {{{башлык}}} // Большая советская энциклопедия. — Советская энциклопедия.

Библиография

Смоктуновскийның китаплары

Смоктуновский И. М. Время добрых надежд / Вступит. статья А. Свободина — М.: Искусство, 1979. — 240 б.
Смоктуновский И. М. Быть! / Предисловие А. Кима — М.: Алгоритм, 1998. — 336 б. — ISBN 5-88878-021-9.
Смоктуновский И. М. Покой нам только снится // О войне и товарищах. Сборник воспоминаний — Красноград: АО, 1996. — Б. 148—158. — 298 б. — 950 экз.

Смоктуновский турында әдәбият

Беньяш Р. М. Иннокентий Смоктуновский // Без грима и в гриме: Театральные портреты — Л.: Искусство, 1966. — Б. 71—112.; 2-е издание: 1971
Соловьёва И., Шитова В. Иннокентий Смоктуновский // Актёры советского кино: Вып. 2. — М.: Искусство, 1966. — С. 222—237.
Свободин А. Иннокентий Смоктуновский — М.: Союз кинематографистов СССР, Бюро пропаганды советского киноискусства, 1977. — 24 б.
Мишарин А. Тайна явного. Иннокентий Смоктуновский // Мой любимый актёр: Писатели, режиссёры, публицисты об актёрах кино / Сост. Л. И. Касьянова. — М.: Искусство, 1988. — С. 23—38.
Демидова А. С. «А скажите, Иннокентий Михайлович...»: Разговор с Иннокентием Смоктуновским — М.: Киноцентр, 1989.
Горфункель Е. И. Смоктуновский — М.: Искусство, 1990. — 238 б. — ISBN 5-210-00180-6.
Иннокентий Смоктуновский. Жизнь и роли / Автор-составитель Дубровский В. Я. / Под ред. Б. М. Поюровского — М.: Искусство, 2002. — 383 б. — ISBN 5-210-01434-7.
Егошина О. Актёрские тетради Иннокентия Смоктуновского — М.: ОГИ (Объединённое гуманитарное издательство), 2004. — 192 б. — ISBN 5-94282-127-5.
Смелянский А. М. Предлагаемые обстоятельства. Из жизни русского театра второй половины XX века — М.: Артист. Режиссёр. Театр, 1999. — 351 б. — ISBN 5-87334-038-2.

Смоктуновский турында фильмнар

1993 — «Иннокентий Смоктуновский. Воспоминания в саду»
2001 — «Чтобы помнили. Иннокентий Смоктуновский». Глава 79 (автор и алдынгы Леонид Филатов)
2008 — «Мой серебряный шар. Иннокентий Смоктуновский» (автор и алдынгы Виталий Вульф)
2008 — «Исторические хроники» 65-я серия. 1963 год — Иннокентий Смоктуновский (баш Николая Сванидзе)
2010 — «Таланты и поклонники. Иннокентий Смоктуновский»
2010 — «Иннокентий Смоктуновский „Моя фамилия вам ничего не скажет...“» (телеканал «ТВ Центр». Автор сценария — Анатолий Ярошевский, режиссер — Алексей Аленин)
2015 — «Иннокентий Смоктуновский. За гранью разума» (ЗАО «Телекомпания „Останкино“». Автор и ведущая — Валентина Пиманова)
2015 — «Непотерянный рай И. М. Смоктуновский» (фильм ГТРК Красноярск)

Сылтамалар

Смоктуновский Иннокентий Михайлович. «Герои страны» сайты.
Смоктуновский И. М. Меня оставили жить: Повесть // Октябрь. — 1996. — № 10.
Непонятный Смоктуновский: Интервью с Аллой Демидовой // Известия. — 26 марта 2010.
Достоевский Ф. М. Идиот (радиокомпозиция спектакля БДТ). Старое Радио (1961). Тәүге сығанаҡтан архивланған 17 август 2012. 11 август 2012 тикшерелгән.
Толстой А. К. Царь Фёдор Иоаннович (радиокомпозиция спектакля Малого театра). Старое Радио (1973). Тәүге сығанаҡтан архивланған 17 август 2012. 11 август 2012 тикшерелгән.
Сайт памяти Иннокентия Смоктуновского. 12 март 2015 тикшерелгән.

This article uses material from the Wikipedia Tatarça / Татарча article Иннокентий Смоктуновский, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Мәгълүмат CC BY-SA 4.0 буенча таратыла (әгәр башкасы күрсәтелмәсә). Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Tatarça / Татарча (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.