ภาษามลยาฬัม

ภาษามลยาฬัม
malayāḷaṁ
മലയാളം, มลยาฬํ
มลยาฬัม ในอักษรมลยาฬัม
ออกเสียง	แม่แบบ:IPA-ml; ⓘ
ประเทศที่มีการพูด	อินเดีย
ภูมิภาค	รัฐเกรละที่มีชุมชนที่ติดกับอำเภอ Kanyakumari ของรัฐทมิฬนาฑู, ลักษทวีปและ Mahé (ปุฑุเจรี)
ชาติพันธุ์	ชาวมลยาฬัม
จำนวนผู้พูด	35 ล้านคน (ในอินเดีย)  (2011) ภาษาที่สอง: 700,000
ตระกูลภาษา	ดราวิเดียน ดราวิเดียนใต้ ทมิฬ–กันนาดา ทมิฬ–โกทาคุ ภาษามลยาฬัม
รูปแบบก่อนหน้า	Karintamil มลยาฬัมเก่า มลยาฬัมกลาง ภาษามลยาฬัม
ภาษาถิ่น	Jeseri (ลักษทวีป), อะระบีมลยาฬัม, Suriyani, ยิว-มลยาฬัม, Beary, Paniya, Mygurudu, Ravula, Aranadan, Kadar, Malapandaram, Malaryan, Malavedan, Mannan, Paliyan, Mullu Kurumba, Malankuravan และ Kakkala
ระบบการเขียน	อักษรมลยาฬัม (พราหมี) อักษรเบรลล์มลยาฬัม วัตเตลุตตุ (อดีต) Kolezhuthu (อดีต) Malayanma (อดีต) ครันถะ (อดีต) อะระบีมลยาฬัม (อดีต/แทบไม่ใช้งาน) Suriyani Malayalam (อดีต) อักษรฮีบรู อักษรละติน (ไม่ทางการ)
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	อินเดีย รัฐเกรละ ปุฑุเจรี (Mahé)
ผู้วางระเบียบ	Kerala Sahitya Akademi, รัฐบาลรัฐเกรละ
รหัสภาษา
ISO 639-1	ml
ISO 639-2	mal
ISO 639-3	mal
Linguasphere	49-EBE-ba

ภาษามลยาฬัมจัดอยู่ในกลุ่มดราวิเดียนใต้ คาดว่ามีกำเนิดร่วมกับภาษาทมิฬเมื่อราว พ.ศ. 1400 ก่อนจะแยกออกเป็นอีกภาษาหนึ่ง พัฒนาการของภาษาในช่วงแรกได้รับอิทธิพลจากภาษาทมิฬมาก การติดต่อค้าขายกับชาวอาหรับและเคยอยู่ภายใต้การปกครองของโปรตุเกส ทำให้ได้รับอิทธิพลของภาษากลุ่มโรมานซ์ เซมิติกและอินโด-อารยันเข้ามา ซึ่งอิทธิพลจากภาษาภายนอกเหล่านี้จะต่างกันไปในหมู่ผู้พูดที่นับถือศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลามและศาสนาฮินดู

คำว่ามลยาฬัมเกิดจากคำในภาษาทมิฬสองคำคือมาไล แปลว่าภูเขา และอาฬัมแปลว่าบริเวณ ซึ่งหมายถึงบริเวณภูเขา จุดกำเนิดของภาษามลยาฬัมไม่ว่าจะในฐานะสำเนียงของภาษาทมิฬหรือแตกออกมาจากภาษาดราวิเดียนดั้งเดิมโดยอิสระ ได้มีการโต้แย้งกันในหมู่นักภาษาศาสตร์ Robert Caldwell กล่าวว่า ภาษามลยาฬัมแยกออกมาจากภาษาทมิฬคลาสสิก หลังจากที่ยืมคำจำนวนมากจากภาษาสันสกฤต และสูญเสียการลงท้ายเกี่ยวกับบุคคลของกริยา อย่างไรก็ตาม ในพุทธศตวรรษที่ 18 ได้พบการเขียนภาษามลยาฬัมซึ่งมีความแตกต่างจากภาษาทมิฬ บทกวีที่ชื่อรมชริตัมมีอายุย้อนหลังไปถึงพุทธศตวรรษที่ 17 ซึ่งเกิดขึ้นก่อนจะได้รับอิทธิพลจากภาษาสันสฤต รูปแบบการเขียนที่ได้รับอิทธิพลจากภาษาสันสกฤตมาก พบในพุทธศตวรรษที่ 19 ซึ่งใช้คำศัพท์ที่มาจากคัมภีร์ปุราณะ

ในราวพุทธศตวรรษที่ 21 – 22 ถุนชัถถุ รมนุชัน เอซุถาชัน เขียนเอกสารฉบับแรกที่ใช้อักษรครันถะ-มลยาฬัม ซึ่งถือเป็นต้นกำเนิดของภาษามลยาฬัม และใช้ในการแปลรามายณะและมหาภารตะมาเป็นภาษามลยาฬัม

ภาษามลยาฬัมอยู่ในกลุ่มภาษาดราวิเดียนใต้เช่นเดียวกับภาษาทมิฬ ภาษาโกทวะ และภาษาตุฬุ ส่วนใหญ่เชื่อว่าภาษาทมิฬดั้งเดิมได้แยกออกมาเป็นภาษาทมิฬและภาษามลยาฬัม ต่อมา ใชนช่วงที่รัฐเกรละมีความโดดเด่นทางสังคมและการเมือง มีการติดต่อค้าขายกับชาวอาหรับ รวมทั้งการรุกรานของโปรตุเกส ทำให้ภาษามลยาฬัมได้รับอิทธิพลจากกล่มภาษาโรมานซ์ กลุ่มภาษาเซมิติก และกลุ่มภาษาอินโด-อารยัน และทำให้ภาษาที่ใช้ในหมู่ผู้นับถือศาสนาเชน คริสต์ อิสลามและยูดายมีความแตกต่างกัน

ที.เค. กฤษณะ เมนน ได้แบ่งยุคของภาษามลยาฬัมออกเป็น 4 ยุคคือ

1. การินทมิฬ เมื่อราว 2,457 ปีก่อนพุทธศักราชจนถึง พ.ศ. 443 ส่วนใหญ่เหมือนกับภาษาทมิฬ ยังไม่รับอิทธิพลจากภาษาสันสกฤต
2. ภาษามลยาฬัมโบราณ เมื่อประมาณ 443 – 868 ภาษามลยาฬัมได้รับอิทธิพลจากภาษาสันสกฤต และยืมคำจากภาษาสันสกฤตมาเป็นจำนวนมาก มีการลงท้ายกริยาด้วยบุคคลซึ่งขึ้นกับเพศและจำนวน เขียนด้วยอักษรทมิฬ-พราหมี
3. ภาษามลยาฬัมยุคกลาง พ.ศ. 868 – 1968 เป็นยุคที่ศาสนาเชนมีอิทธิพลต่อภาษามาก
4. ภาษามลยาฬัมสมัยใหม่ ตั้งแต่พ.ศ. 1968 เป็นต้นมา เป็นช่วงที่ภาษามลยาฬัมเป็นเอกเทศจากภาษาทมิฬและภาษาสันสกฤต ซึ่งแบ่งย่อยเป็นช่วงก่อนและหลังการเข้ายึดครองของอังกฤษ

มิชชันนารีที่เข้ามาเผยแพร่ศาสนาคริสต์ได้ริเริ่มการพิมพ์ในรัฐเกรละ และต่อมาศาสนาคริสต์ได้นำภาษามลยาฬัมไปใช้ในทางศาสนาแทนภาษาซีเรียค ดอกทรินา คริสตัมถูกแปลเป็นภาษามลยาฬัมและตีพิมพ์โดยชาวโปรตุเกสเมื่อ พ.ศ. 2121 ซึ่งเป็นหนังสือเล่มแรกที่ตีพิมพ์ในรัฐเกรละ การสร้างตัวพิมพ์อักษรมลยาฬัมเริ่มขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2364 หนังสือพิมพ์ภาษามลยาฬัมฉบับแรกชื่อ รัชยะ สมชรัม ตีพิมพ์โดยมิชชันนารีชาวเยอรมันเมื่อ พ.ศ. 2390

พัฒนาการของวรรณคดี

เอกสารที่เขียนด้วยอักษรมลยาฬัมที่เก่าที่สุดคือจารึกวซับปัลลิอายุราว พ.ศ. 1373 วรรณคดีในยุคแรก ๆ ของภาษานี้ได้แก่เพลงยุคคลาสสิกที่เรียกนาทัน ปาตตุ เพลงพื้นบ้านที่ใช้คำศัพท์แบบพื้นบ้าน และมนิปรวลัมที่ได้รับอิทธิพลจากภาษาสันสกฤต กวีนิพพนธ์ภาษามลยาฬัมเกิดขึ้นเมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 25

สระ

ภาษามลยาฬัมได้ยืมสระประสม /äu/ (ഔ) และ /ai/ (ഐ) มาจากภาษาสันสกฤต โดยส่วนใหญ่พบในคำยืมจากภาษาสันสกฤต

โครงสร้างประโยคของภาษามลยาฬัมเป็นแบบประธาน-กรรม- กริยา เช่นเดียวกับภาษากลุ่มดราวิเดียนอื่น ๆ คุณศัพท์และคำแสดงความเป็นเจ้าของนำหน้าคำนาม มีการกทางไวยากรณ์ 6-7 การก คำกริยาเป็นไปตามกาล มาลาและเป้าหมาย แต่ไม่ผันตามบุคคล เพศ หรือจำนวน ยกเว้น รูปแบบโบราณหรือในกวีนิพนธ์

 

 

ในอดีตที่ผ่านมามีอักษรหลายชนิดใช้เขียนภาษามลยาฬัมได้แก่ อักษรวัตเตซุถุ อักษรโกเลซุถุ และอักษรมลยาฬัม จัดอยู่ในกลุ่มอักษรครันถะซึ่งเป็นรูปแบบของอักษรพราหมีที่แพร่หลายทางตอนใต้ และต่อมาได้พัฒนามาเป็นอักษรมลยาฬัมที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน

อักษรมลยาฬัมมี 53 ตัว แบ่งเป็นสระ 16 ตัวและพยัญชนะ 37 ตัว รูปแบบดั้งเดิมของการเขียนถูกแทนที่ด้วยรูปแบบใหม่ที่ประดิษฐ์ขึ้นใน พ.ศ. 2524 ซึ่งมีการลดรูปพยัญชนะที่เคยมีแตกต่างกันถึง 900 แบบจนน้อยกว่า 90 แบบ ทำให้สามารถพิมพ์ด้วยอมพิวเตอร์และเครื่องพิมพ์ดีดได้ ภาษามลยาฬัมเคยเขียนด้วยอักษรอื่น เช่น อักษรอาหรับ อักษรซีเรียค และอักษรละตินแต่ไม่เป็นที่นิยม อักษรอาหรับพบที่มัดดารอซะฮ์และหมู่เกาะลักษทวีป

อิทธิพลของภาษาสันสกฤตพบมากในรูปแบบมาตรฐานของภาษามลยาฬัมที่ใช้ในวรรณคดี คำยืมและอิทธิพลของภาษาฮีบรูและภาษาซีเรียครวมทั้งภาษาลาดิโนพบมากในภาษามลยาฬัมของชาวยิว ส่วนในชุมชนชาวคริสต์จะพบอิทธิพลของภาษาอังกฤษ ภาษาโปรตุเกส ภาษาซีเรียคและภาษากรีก ส่วนชุมชนของชาวมุสลิมจะพบอิทธิพลของภาษาอาหรับและภาษาเปอร์เซีย สำเนียงของชาวมุสลิมที่รู้จักกันดีคือสำเนียงมัปปิลาที่พูดในบริเวณมาลาบาร์ของรัฐเกรละ ส่วนสำเนียงอื่น ๆ จะพบทางเหนือของรัฐเกรละ