ปาเลสไตน์ในอาณัติ

2463 จนถึง 2491

ปาเลสไตน์ในอาณัติ
1920–1948
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
ปาเลสไตน์ในอาณัติใน ค.ศ. 1946
สถานะ	อาณาเขตในอาณัติของสหราชอาณาจักร
เมืองหลวง	เยรูซาเลม
ภาษาทั่วไป	อังกฤษ, อาหรับ, ฮีบรู
ศาสนา	อิสลาม, ยูดาห์, คริสต์, บาไฮ, ดรูซ
ข้าหลวงใหญ่
• 1920–1925 (คนแรก)	เซอร์ เฮอร์เบิร์ต แอล. ซามูเอล
• 1945–1948 (สุดท้าย)	เซอร์ อลัน คันนิงแฮม
สภานิติบัญญัติ
• สภาสังคมมุสลิม	สภามุสลิมสูงสุด
• สภาสังคมยิว	สภาผู้แทนราษฎร
ยุคประวัติศาสตร์	สมัยระหว่างสงคราม, สงครามโลกครั้งที่สอง, สงครามเย็น
• ลงนามสัญญา	25 เมษายน 1920
• อังกฤษถือครองอย่างเป็นทางการ	29 กันยายน ค.ศ. 1923
• ประกาศ	14 พฤษภาคม 1948
สกุลเงิน	ปอนด์อียิปต์ (จนถึง ค.ศ. 1927) ปอนด์ปาเลสไตน์ (ตั้งแต่ ค.ศ. 1927)
ก่อนหน้า ถัดไป Occupied Enemy Territory Administration ประเทศอิสราเอล การผนวกเวสต์แบงก์ของจอร์แดน รัฐในอารักขาปาเลสไตน์ทั้งหมด
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ประเทศอิสราเอล รัฐปาเลสไตน์

 

ตราไปรษณียากร ค.ศ. 1927

 

เหรียญเงินปาเลสไตน์ ค.ศ. 1927

 

ตราไปรษณียากร ค.ศ. 1928

 

เหรียญเงินปาเลสไตน์ ค.ศ. 1941

"ปาเลสไตน์" ในภาษาอังกฤษ (อังกฤษ: Palestine) ภาษาอาหรับ (อาหรับ: فلسطين) และภาษาฮีบรู (ฮีบรู: פָּלֶשְׂתִּינָה (א"י) ‎) ภาษาสุดท้ายมีอักษรย่อ א״י สำหรับ Eretz Yisrael (ดินแดนอิสราเอล)

ชื่อดินแดนในอาณัตินี้คือ "ปาเลสไตน์" เพื่อสอดคล้องกับการใช้งานของชาวอาหรับปาเลสไตน์และออตโตมัน กฎบัตรอาณัติระบุว่าปาเลสไตน์ในอาณัติมีภาษาราชการสามภาษาคืออังกฤษ, อาหรับ และฮีบรู

ส่วนคำว่า "อาณัติ" สื่อถึงสถานะทางกฎหมายจากดินแดนในอาณัติของสันนิบาตชาติ ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องกับคำที่ใช้กันทั่วไปที่มีความหมายพ้องกันอย่าง "ภาคบังคับ" หรือ "จำเป็น"

การถ่ายโอนอำนาจบริหารจากทหารสู่พลเรือน

วิกฤติการณ์อาหรับ ค.ศ. 1930

การปฏิวัติอาหรับ

 

สงครามโลกครั้งที่ 2

การรบระหว่าง พันธมิตร และ อักษะ

ฮอโลคอสต์ และ การจำกัดผู้อพยพ

สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2: การแบ่งดินแดน

รัฐบาล

อัตราการรู้หนังสือ