బస్టర్ కీటన్

ఇతను మూకీ సినిమాల్లో తన కృషికి గాను ప్రసిద్ధి చెందాడు. ముఖ్యంగా తన ట్రేడ్‌మార్క్ శారీరక హాస్యంతో (ఫిజికల్ కామెడీ) పాటుగా చలనం లేనట్టుగా ఉండే రాతిలాంటి హావభావాల వల్ల "ద గ్రేట్ స్టోన్ ఫేస్" (గొప్ప రాతి ముఖం) అన్న మారుపేరు పొందాడు. విమర్శకుడు రోజర్ ఎబర్ట్ 1920 నుంచి 1929 మధ్యకాలాన్ని కీటన్ కెరీర్లో అసాధారణమైన కాలం అని అభివర్ణించాడు. అతని ప్రకారం ఆ కాలంలో కీటన్ ఏ అంతరాయం లేకుండా తీస్తూ పోయిన సినిమాలు అతన్ని "సినిమా చరిత్రలోనే అత్యంత గొప్ప నట దర్శకుడిగా" నిలబెట్టాయి. 1996లో ఎంటర్‌టైన్‌మెంట్ వీక్లీ కీటన్‌ను గురించి "చాప్లిన్ కన్నా కీటన్ సినిమాలను ఎక్కువ అర్థం చేసుకున్నాడు" అని వ్యాఖ్యానిస్తూ అతిగొప్ప సినీ దర్శకుల జాబితాలో ఏడవ స్థానంలో నిలిపింది. 1999లో, అమెరికన్ ఫిల్మ్ ఇన్‌స్టిట్యూట్ అతనికి క్లాసిక్ హాలీవుడ్ సినిమాల్లో అతిగొప్ప మేల్ స్టార్స్‌లో 21వ స్థానం ఇచ్చింది.

బస్టర్ కీటన్
1925లో కీటన్
జననం	జోసెఫ్ ఫ్రాంక్ కీటన్ (1895-10-04)1895 అక్టోబరు 4 పికువా, కేన్సస్, అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాలు
మరణం	1966 ఫిబ్రవరి 1(1966-02-01) (వయసు 70) లాస్ ఏంజెలస్, కాలిఫోర్నియా, అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాలు
సమాధి స్థలం	ఫారెస్ట్ లాన్ మెమోరియల్ పార్క్, హాలీవుడ్ హిల్స్, కాలిఫోర్నియా
వృత్తి	నటుడు కమెడియన్ ఫిల్మ్ మేకర్ స్టంట్ మేన్
క్రియాశీల సంవత్సరాలు	1899–1966
Works	అవర్ హాస్పిటాలిటీ, షెర్లాక్ జూనియర్, ద నేవిగేటర్, సెవెన్ ఛాన్సెస్, ద జనరల్, స్టీమ్‌బోట్ బిల్ జూనియర్
జీవిత భాగస్వామి	నటాలీ టాల్మడ్జ్ ​ ​ (m. 1921; div. 1932)​ మే స్క్రివెన్ ​ ​ (m. 1933; div. 1936)​ ఎలేనార్ కీటన్ ​ (m. 1940)​
పిల్లలు	2
తల్లిదండ్రులు	జో కీటన్ (తండ్రి) మైరా కట్లర్ (తల్లి)

స్టూడియోతో సంబంధం లేని స్వతంత్ర నిర్మాతగా పనిచేస్తున్న జోసెఫ్ ఎం. షెంక్, ఫిల్మ్ మేకర్ ఎడ్వర్డ్ ఎఫ్, క్లైన్‌లతో కలసి కీటన్ విజయవంతమైన పలు రెండు-రీళ్ళ కామెడీలు తీశాడు. వాటిలో వన్ వీక్ (1920), ద ప్లేహౌస్ (1921), కాప్స్ (1922), ది ఎలక్ట్రిక్ హౌస్ వంటి సినిమాలు ఉన్నాయి. తరువాతి దశలో పూర్తి నిడివి సినిమాలు తీయడం ప్రారంభించాడు; వీటిలో షెర్లాక్ జూనియర్ (1924), ద జనరల్ (1926), స్టీమ్‌బోట్ బిల్ జూనియర్ (1928), ద కెమెరామాన్ (1928) వంటివి గొప్ప పేరు సంపాదించుకున్నాయి. ద జనరల్ సినిమాని కీటన్ సినిమాల్లో మాస్టర్‌పీస్‌గా పరిగణిస్తారు. తర్వాతి తరం సుప్రసిద్ధ అమెరికన్ నటుడు, దర్శకుడు ఆర్సన్ వెల్స్ ఈ సినిమాని "అతిగొప్ప కామెడీ, బహుశా అతిగొప్ప సినిమా కూడా" అని అభివర్ణించాడు. కీటన్ గురించి వెల్స్ మాట్లాడుతూ "అతను అన్ని ప్రశంసలకన్నా మించినవాడు... చాలా గొప్ప కళాకారుడు, తెరమీద నేను చూసిన అత్యంత అందమైన మగవాళ్ళలో అతనొకడు. అతను గొప్ప దర్శకుడు కూడా. చివరగా ఎవరూ అతన్ని సమీపించను కూడా లేరు" అన్నాడు. 2018లో బస్టర్ కీటన్ జీవితాన్ని, కెరీర్‌ని వివరిస్తూ పీటర్ బగ్దనోవిచ్ తీసిన ద గ్రేట్ బస్టర్: ఎ సెలబ్రేషన్ పేరిట డాక్యుమెంటరీ సినిమా విడుదలైంది. ఇందులో కీటన్ సినిమా కృషి, దాని ప్రభావంపై మెల్ బ్రూక్స్, కార్ల్ రీనర్, వెర్నర్ హెర్జోగ్, క్వెంటిన్ టరంటినో వంటి హాలీవుడ్ ప్రముఖుల ఇంటర్వ్యూలు కూడా ఉన్నాయి. సైట్ & సౌండ్ వారి పోల్‌లో ద జనరల్ సినిమాని ప్రముఖమైన స్థానం దక్కింది.

మెట్రో-గోల్డ్‌విన్-మేయర్ కంపెనీకి పనిచేయడం మొదలుపెట్టడం అతని కెరీర్‌లో క్షీణదశ ప్రారంభమైంది. స్టూడియోకి పనిచేసే క్రమంలో తన సృజనాత్మక స్వాతంత్ర్యాన్ని కోల్పోవడం ఇందుకు ముఖ్యకారణం. ఈ దశలో కీటన్‌కి తన భార్య విడాకులు ఇచ్చింది. మద్యానికి బానిసయ్యాడు. 1940లో ఎలీనార్ నారిస్ ను పెళ్ళిచేసుకున్నాకా క్రమేపీ ఈ దశ నుంచి కోలుకున్నాడు. హాస్యనటునిగా తనకున్న ఇమేజ్‌ని తిరిగి ఉపయోగించుకుని కెరీర్ తిరిగి ప్రారంభించి మిగిలిన జీవితమంతా కొనసాగించాడు.1959లో అకాడమీ గౌరవ పురస్కారాన్ని పొందాడు. కెరీర్ చివరి దశలో వైల్డర్స్ సన్‌సెట్ బౌలేవార్డ్, చాప్లిన్ లైమ్‌లైట్, శామ్యూల్ బెకెట్ ఫిల్మ్, ట్విలైట్ జోన్ ఎపిసోడ్ " వన్స్ అపాన్ ఎ టైమ్"లో కీటన్ అతిధి పాత్రలు చేసాడు.

కీటన్ గురించి తరచుగా వినిపించే మాట ఏమిటంటే - "అతను తన కాలం కన్నా ముందున్నాడు" అని (ఎహెడ్ ఆఫ్ హిజ్ టైమ్). ఆంథోనీ లేన్ తన విశ్లేషణలో సినిమాలో సినిమా (షెర్లాక్ జూనియర్) వంటి సినిమాటిక్ టెక్నిక్స్ 1920ల్లోనే ఎలా కీటన్ ఉపయోగించుకున్నాడో రాశాడు.