Ulcera E Burulit

Faza fillestare e sëmundjes karakterizohet me mungesë dhembjesh nodule ose të zonës së ënjtur. Kjo nyjë mund të shndërrohet në një ulcerë. Ulcera mund të jetë më e madhe brenda se sa në sipërfaqen e lëkurës, dhe mund të jetë e rrethuar me ënjtje. Ndërsa sëmundja rëndohet, kocka mund të infektohet. Ulcerat Buruli zakonisht prekin gjymtyrët e sipërme dhe të poshtme; ethet shfaqen rrallë.

M. ulcerans lëshojnë një toksinë të njohur si mycolactone, e cila zvogëlon funksionin e sistemit të imunitetit dhe rezultati është vdekjae indeve. Bakteret e të njëjtës familje shkaktojnë gjithashtu tuberkulozin dhe lebrën (M. tuberkuloz dhe M. lebër, përkatësisht). Nuk dihet se si përhapet sëmundja. Burimet e ujit mund të jenë të përfshirë në përhapjen e sëmundjes. Deri në vitin 2013 nuk ka ndonjë vaksinë të efektshme.

Në qoftë se njerëzit trajtohen menjëherë me, antibiotikë për tetë javë, efikasiteti arrin në 80%. Trajtimi shpesh përfshin mjekime me rifampicin dhe streptomicin. Clarithromycin ose moxifloxacin nganjëherë përdoren në vend të streptomicinës. Trajtimet e tjera mund të përfshijnë operacion për ulcerën. After the infection heals, the area typically has a scar.

Ulcerat Buruli ndodhin zakonisht në zonat rurale Afrika Sub-Sahariane veçanërisht Bregu i Fildishtë, por mund të ndodhin edhe në Azi, në Paqësorin Perëndimor dhe në Amerikë. Kanë ndodhur raste në më shumë se 32 vende. Ndodhin rreth pesë deri në gjashtëqind raste çdo vit. Sëmundja prek gjithashtu edhe një numër kafshësh përveç njerëzve. Albert Ruskin Cook ka qenë i pari që ka përshkruar ulcerat buruli në vitin 1897.