Siluruesi

Në kuptimin më të ngushtë siluruesi ose anija siluruese është emërtimi për llojin e luftanijeve që u zhvillua në gjysmën e dytë të shekullit 19 pas shpikjes së silurit.

Anijet siluruese kanë pasur ndikimin e parë serioz në zhvillimin e anijeve me armautrë të metaltë si anije të reja kapitale. Ata ishin në përgjithësi të vogla në madhësi, me pak ose aspak artileri detare dhe pa forca të blinduara. Megjithatë, anjieve të koracuara siluruesit ishin në gjendje ti kundërviheshin me anë të silurëve të tyre, si dhe me shpejtësinë më të madhe të tyre, sepse në kushte të përshtatshme, siluruesit u afroheshin anijeve të mëdha duke ja lëshuar silurën dhe pataj iknin.

Zhvillimi i siluruesve në fund të shekullit 19 inkurajoj strategët detar francezë për të zhvilluar strategji të ashtuquajtura Shkolla e re e cila ka theksuar prodhimin në masë dhe përdorimin e siluruesve në vend të luftanijeve të shtrenjta .

Zhvillimi i motorit me djegie të brendshme në fillim të shekullit 20 çoi që siluruesit të bëhen shumë më të vogla, por më të shpejta. Që atëherë janë njohur si silurues me motor, gjegjësisht barka siluruese.

Anijet e vjetra klasike me silur pas Luftës së Parë Botërore filluan të zhduken nga deti dhe të zëvendësohet në tërësi me shkatërrues më modern që ishin të artmatosur me silurë.

• Nëndetësja
• Luftanija

• Album me foto të siluruesve në Wiki Commons