Afinitet Prema Elektronu
Afinitet prema elektronu je energija koja se oslobađa (ili veže) pri vezivanju elektrona za atom u gasovitom stanju.
Pri tome se dobija negativno naelektrisana čestica - anjon.
Najveći afinitet prema elektronu imaju halogeni elementi, a najmanji alkalni metali. Apsolutna vrednost afiniteta prema elektronu raste (ima negativniju vrednostu) u periodi (sleva udesno), a opada u grupi (odozgo nadole). Svi plemeniti gasovi imaju afinitet prema elektronu veći od nule, kao i berilijum, magnezijum i azot.
Proces vezivanja elektrona za atom može se prikazati jednačinom: X(g) + e -> X-(g)
Afinitet prema elektronu određuje se složenim procesima, baš zbog toga tačno su utvrđeni afiniteti prema elektronu samo malog broj elemenata.
Najveći afinitet prema elektronu imaju elementi VIIA grupe - halogeni elementi, čijim atomima nedostaje jedan elektron do stabilne konfiguracije plemenitog gasa. Oni oslobađaju najveću energiju pri vezivanju elektrona u najviši energetski nivo.
Izvori
This article uses material from the Wikipedia Srpskohrvatski / Српскохрватски article Afinitet prema elektronu, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Sadržaj je dostupan pod CC BY-SA 4.0 osim ako je drugačije navedeno. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Srpskohrvatski / Српскохрватски (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.