Lis Bengalski

Niewielki lis, o typowym dla lisów wyglądzie. Futro piaskowopomarańczowe, ogon puszysty, z ciemnym zakończeniem.

długość ciała z głową, bez ogona
ok. 45-60 cm
długość ogona
25-35 cm
masa ciała
ok. 2-3 kg

Najczęściej żywi się owadami i małymi ssakami, poluje też na gnieżdżące się na ziemi ptaki. Nie stroni od pokarmu roślinnego (np. ciecierzycy).

Biologia rozrodu tych zwierząt jest słabo poznana. Ciąża trwa 53 dni, w miocie najczęściej 2-4 młodych.

Aktywny wieczorem i w nocy; w rejonach o klimacie umiarkowanym aktywny w ciągu dnia, szczególnie w okresie zachmurzeń i deszczów. Żyje w stałych parach, ale poluje pojedynczo. Zamieszkuje dwa rodzaje nor: krótką i prostą, z dwoma wejściami, do chwilowego odpoczynku, i długą, krętą z wieloma wejściami, w której przebywa z młodymi. Okolicę nory często znakuje odchodami.

Zamieszkuje półpustynie i cierniste zarośla Pakistanu, Indii i Nepalu.

Status lisa bengalskiego może się zmienić i choć obecnie gatunek ten nie jest zagrożony, to ekspansja terenów rolniczych może ograniczyć jego występowanie do obszarów wyżynnych i górskich. Innym poważnym zagrożeniem są urządzane dla rozrywki polowania.

• Tadeusz Kaleta: Dzikie psy i hieny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1998. ISBN 83-214-1096-0.brak strony w książce