Eukarionty: Organizmy żywe, których komórki zawierają jądro komórkowe

Eukarionty, eukariota, eukarioty, organizmy eukariotyczne (Eukaryota, Eukarya), określane też jako jądrowce, jądrowe, organizmy jądrowe, karioty, kariota (Karyobionta) – organizmy zbudowane z komórek posiadających jądro komórkowe z chromosomami, co jest jednym z elementów odróżniających je od prokariontów.

Jądro komórkowe odgraniczone jest od cytoplazmy podwójną błoną białkowo-lipidową. Nazwa naukowa pochodzi od greckich słów εὖ (eu, „dobrze”) i κάρυον (karyon, „orzech”, „jądro”).

Eukarionty
Ilustracja
Przykłady organizmów jądrowych (od góry: murarki ogrodowe, borowik szlachetny, zielenica, szympans, jaskier, orzęska)
Systematyka
Domena

eukarionty

Nazwa systematyczna
Eukaryota
Whittaker & Margulis, 1978
Supergrupy

W zależności od ujęcia systematycznego jądrowce są traktowane jako domena (cesarstwo, nadkrólestwo) lub królestwo. Najpopularniejszą z tych kategorii systematycznych jest obecnie domena. Do eukariotów zalicza się wszystkie organizmy komórkowe, z wyjątkiem bakterii i archeowców, a więc prokariontów. Szacunki dotyczące liczby gatunków w obrębie tej grupy wahają się pomiędzy 5 a 10 mln. Według analiz przeprowadzonych przez naukowców z Census of Marine Life, opublikowanych w sierpniu 2011 roku, liczba ta wynosi 8,7 (±1,3) mln, z czego naukowo opisane zostały mniej niż dwa miliony.

Komórki eukariotyczne są z zasady znacznie większe od prokariotycznych. Choć zmienność rozmiarów i jednych i drugich jest bardzo duża (najmniejsze eukarionty mają rozmiar mniejszy niż 1 µm), typowe proporcje objętości są rzędu dziesięciu tysięcy do jednego.

Ewolucja

Prawdopodobnie organizmy eukariotyczne wywodzą się z prokariotycznych archeonów (a w każdym razie są z nimi spokrewnione bliżej niż z bakteriami), jednak ich wczesne dzieje ewolucyjne są słabo znane. Uznaje się za możliwe, że po prokariotycznych jeszcze przodkach wczesne jądrowce odziedziczyły zdolność do ruchu ameboidalnego i fagocytozy, lecz znacznie ją udoskonaliły. Głównym jednak „wynalazkiem” była reorganizacja materiału genetycznego. Komórka eukariotyczna zawiera wielokrotnie więcej materiału genetycznego niż prokariotyczna, dzięki czemu jest w stanie produkować więcej typów białek i ma potencjalnie nieograniczone możliwości regulacji. Materiał genetyczny występuje tu w postaci wielu skupionych w jądrze chromosomów. Są to liniowe fragmenty DNA związanego z licznymi białkami, które chronią je, powielają i precyzyjnie sterują ekspresją. Komórki eukariotyczne posiadają wiele organelli – zarówno analogiczne do występujących u prokariontów np. rybosomy czy chromosomy (odpowiadające bakteryjnemu genoforowi), jak i takie, których u żadnych prokariontów nie ma. Do tych drugich należy retikulum endoplazmatyczne wraz z błoną jądrową oraz mitochondria i plastydy (np. chloroplasty). Przynajmniej te dwa ostatnie pochodzą ze stosunkowo późnej w skali ewolucyjnej endosymbiozy komórek wczesnych jądrowych z bakteriami i sinicami. Wreszcie ponad miliard lat temu komórki eukariotyczne wykształciły możliwość rozmnażania drogą płciową, co jeszcze bardziej zwiększyło ich możliwości ewolucyjne.

Najstarsze znane skamieniałości, które prawdopodobnie mają pochodzenie eukariotyczne, zostały odkryte w osadach jeziornych w południowej Afryce przez zespół Józefa Kaźmierczaka. Prezentują komórczakową budowę syfonalną. Datowane są one na ok. 2,8–2,7 mld lat.

Podział systematyczny

Podział naturalny jądrowców przysparza wiele problemów z powodu niejasności w pokrewieństwie wielu grup systematycznych. Dawniejsze wnioskowanie o relacjach między poszczególnymi grupami na podstawie podobieństwa (głównie morfologicznego i anatomicznego) skutkowało wieloma błędami w związku z trudnością identyfikowania wpływu konwergencji i wtórnego upraszczania budowy. Od lat 80. XX wieku zaznaczył się wyraźny postęp w systematyce jądrowców. Wynika on z uwzględnienia takich źródeł o pokrewieństwie jak podobieństwo rRNA, grzebieni mitochondrialnych i aktyny. Mimo że wciąż wiele grup jądrowców oczekuje na ustalenie powiązań filogenetycznych, znane obecnie relacje pokrewieństwa pozwalają na wyróżnienie pięciu „supergrup” i określenie należących do nich linii rozwojowych:

  • Amorphea
    • Amoebozoa Lühe, 1913, przywrócony przez Cavalier-Smith, 1998 (ameby i kilka gatunków bez mitochondriów)
      • Tubulinea Smirnov i inni, 2005
      • Discosea Cavalier-Smith i inni, 2004
      • Archamoebae Cavalier-Smith, 1983
      • Gracilipodida Lahr i inni, 2011
      • Multicilia Cienkowsky, 1881
      • Protosteliida Olive i Stoianovitch, 1966
      • Cavosteliida Shadwick i Spiegel w Adl i inni, 2012
      • Protosporangiida Shadwick i Spiegel w Adl i inni, 2012
      • Fractovitelliida Lahr i inni, 2011
      • Schizoplasmodiida L. Shadwick i Spiegel w Adl i inni, 2012
      • Myxogastria Macbride, 1899
      • Dictyostelia Lister, 1909
    • Obazoa
  • CRuMs
    • Collodyctionidae Brugerolle i inni, 2002
    • Rigifilida Cavalier-Smith w Yabuki i inni, 2012
    • Mantamonas Cavalier-Smith i Glücksman w Glücksman i inni, 2011
  • TSAR
    • Telonema Griessmann, 1913
    • Sar
      • Stramenopiles Patterson 1989, emend. Adl et al. 2005
        • Opalinata Wenyon, 1926 przywrócony przez Cavalier-Smith, 1997
        • Blastocystis Alexeev, 1911
        • Bicosoecida Grasse, 1926 przywrócony przez Karpov, 1998
        • Placidida Moriya i inni, 2002
        • Labyrinthulomycetes Dick, 2001
        • Hyphochytriales Sparrow, 1960
        • Peronosporomycetes Dick, 2001
        • Actinophryidae Claus, 1874 przywrócony przez Hartmann 1926
        • Bolidomonas Guillou i Chre´tiennot-Dinet, 1999
        • Chrysophyceae Pascher, 1914złotowiciowce
        • Dictyochophyceae Silva, 1980
        • Eustigmatales Hibberd, 1981
        • Pelagophyceae Andersen i Saunders, 1993
        • Phaeothamniophyceae Andersen i Bailey w Bailey i inni, 1998
        • Pinguiochrysidales Kawachi i inni, 2003
        • Raphidophyceae Chadefaud, 1950 przywrócony przez Silva. 1980
        • Synurales Andersen, 1987
        • Xanthophyceae Allorge, 1930 przywrócony przez Fritsch, 1935różnowiciowce
        • Phaeophyceae Hansgirg, 1886brunatnice
        • Schizocladia Henry i inni w Kawai i inni, 2003
        • Diatomea Dumortier, 1821
      • Alveolata Cavalier-Smith, 1991
      • Rhizaria Cavalier-Smith, 2002
        • Cercozoa Cavalier-Smith, 1998 przywrócony przez Adl i inni, 2005
        • Retaria Cavalier-Smith, 2002
  • Haptista
    • Haptophyta Hibberd, 1976 przywrócony przez Edvardsen i Eikrem, 2000
    • Rappemonads Kim i inni, 2011
    • Centrohelida Kühn, 1926
  • Cryptista
    • Cryptophyceae Pascher, 1913 przywrócony przez Schoenichen, 1925 przywrócony przez Adl i inni, 2012
    • Katablepharida
    • Palpitomonas Yabuki i inni, 2010
  • Archaeplastida Adl i inni, 2005
  • Hemimastigophora
    • Spironemidae Doflein, 1916
  • Eukarionty o niepewnej przynależności
    • Discoba Simpson w Hampl i inni, 2009
      • Jakobida Cavalier-Smith, 1993, emend. Adl i in., 2005
      • Discicristata Cavalier-Smith, 1998
      • Tsukubamonas Yabuki i inni, 2011
    • Metamonada Cavalier-Smith, 1987 przywrócony przez Cavalier-Smith, 2003
      • Fornicata Simpson, 2003
      • Parabasalia Honigberg, 1973
      • Preaxostyla Simpson, 2003
    • Malawimonas O’Kelly i Nerad, 1999
    • Ancyromonadida Cavalier-Smith, 1998
    • Picozoa
    • Ancoracysta

Dodatkowo Cavalier-Smith wyróżnia 2 taksony bez rangi:

które są taksonomicznie ponad supergrupami.

Podobne podejście przyjęto w pracy Adla i in. z 2019, gdzie eukarionty dzieli się na dwie główne grupy: Amorphea i Diaphoretickes oraz kilka mniejszych grup, których nie da się jednoznacznie przyporządkować do którejś z nich. Część z tych grup jest łączona w Excavata, przy czym w tym ujęciu jest to takson sztuczny, a jego status jako supergrupy jest podawany w wątpliwość.

Historyczne podziały

System Adla i innych 2005 rok

Eukarionty: Ewolucja, Podział systematyczny, Historyczne podziały 
Drzewo filogenetyczne jądrowców

System ten został w 2012 roku zastąpiony nową poprawioną wersją, która uwzględniła zmiany, które zaszły w tym czasie. System Adla z 2005 roku w następujący sposób systematyzował organizmy:

Podział Whittakera i Margulis z 1978 roku

Najbardziej popularny w XX w. podział jądrowców Roberta Whittakera i Lynn Margulis z 1978 r. wyróżniał 4 niższe taksony w randze królestw:

Niedoskonałość tego podziału związana jest z parafiletycznym charakterem grupy protistów.

Zobacz też

Przypisy

Tags:

Eukarionty EwolucjaEukarionty Podział systematycznyEukarionty Historyczne podziałyEukarionty Zobacz teżEukarionty PrzypisyEukariontyChromosomCytoplazmaJądro komórkoweJęzyk greckiKomórka eukariotycznaOrganizmProkarionty

🔥 Trending searches on Wiki Polski:

Powstanie listopadoweOkrągły Stół (Polska)Cane corsoGibraltarDominik TarczyńskiHell’s Kitchen. Piekielna kuchniaUkład SłonecznyKłamstwo oświęcimskieMałgorzata Rozenek-MajdanJoe BidenPosłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej X kadencjiAudi A6Andrzej Morozowski25 kwietniaYouTubeFryderyk ChopinEfekt Dunninga-KrugeraBanksterzyNiezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”PT-91 TwardyTadeusz KościuszkoBudapesztChatGPTKiribatiLeonardo da VinciTablice rejestracyjne w PolsceNorthrop B-2 SpiritSynergiaBMW serii 1Święto PracyParacymus aeneusCristiano RonaldoRMS TitanicRepublika ChińskaAllianzRoute 66 (droga)Zakład (prawo gospodarcze)SeksLech WałęsaWojewództwo podkarpackieLuna (polska piosenkarka)MizoginiaBydgoszczXHamsterHusariaPolska w Unii EuropejskiejWłodzimierz CimoszewiczElblągWojna secesyjnaMichał KoterskiStopnie służbowe w PolicjiKurt CobainRumuniaDancing with the Stars. Taniec z gwiazdamiEwa KuklińskaFiodor DostojewskiKorea PółnocnaOnlyFansImperium OsmańskieKonstytucja Rzeczypospolitej PolskiejUran (pierwiastek)Mikołaj II RomanowToruńRonnie O’SullivanSejm Rzeczypospolitej PolskiejUkład okresowy pierwiastkówReprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyznNazizmGra komputerowaWenusPrezydent Rzeczypospolitej PolskiejUzbekistanLuksemburgI wojna światowaFranciszek (papież)Sławomir MentzenKapturkaNarodziny gwiazdy (film 2018)Pokolenie Z🡆 More