Allegoria

Lo referent es remplaçat per son equivalent metaforic e totes los tèrmes estacats al referent an una metafòra equivalenta, doncas que se genèra un tèxte amb divèrses nivèls de lectura. S'apèla tanben allegoria un recors fòrça restacat, qu'aluòc d'un referent s'i utiliza un concèpte abstracte coma simbòl. A l'Edat Mejana èra fòrça corrent l'usatge d'allegorias dins las òbras literàrias, subretot dins los tèxtes religioses. L'exemple pus grand de roman allegoric es La Divina Comèdia de Dante Alighieri. Dins aqueste sens se parla de lectura allegorica, en afirmar la significacion criptica (amagada) d'un tèxte, mai que la significacion literala o la connotacion simpla. Los cercaires trapan quatre nivèls de lectura dins la Bíblia: literal, tipologic, moral e anagogic, que los darrièrs son d'allegorics. Dins l'art plastic pòdon aparéisser d'allegorias quand las figuras corporalas suplantan d'idèas, coma per exemple una divessa que fa de primavera, recors fòrça usat dins lo Barròc.