Flattryktheit

Flattryktheit er eit mål på kor flattrykt ein planet er. Ein planet som er tilnærma sfærisk i forma, kan vera bulande utover i senter på grunn av rotasjonen. (Den ikkjeeksisterande) sentrifugalkrafta kjempar mot tyngdekrafta som gjer at planeten ser meir ut som ein sfære dratt ut ved ekvator

Matematisk definerast flattryktheit som følgjer:

${\displaystyle \epsilon ={R_{e}-R_{p} \over R_{e}}\approx {3\pi \over 2GT^{2}\rho }}$

der ${\displaystyle R_{e}}$ er den ekvatoriale radiusen og ${\displaystyle R_{p}}$ er den polare radiusen. Tilnærminga gjeld i tilfellet for ein flytande planet med konstant tettleik; det er ein funksjon av den gravitasjonelle konstanten ${\displaystyle G}$ til Newton, rotasjonsperioden ${\displaystyle T}$ og tettleiken ${\displaystyle \rho }$.