တွေးကြောက်ဘွယ့်ကိုး

နိမိတ်ဖြင့်ဆန်းပြန်ပေါ့၊ ဟိတ်ခန်းဘယ်လိုပုံဟု၊ အလုံးစုံဖတ်မကြားနိုင်ဘု၊ မှတ်သားရန် အခြေပြောရလျှင်၊ ငွေကောဇာ ၉ ခု အနင်းမှာလ၊ ချင်းတွင်းနယ် သလ္လာဝတီ၌၊ မွန်စွာတလီ မြစ်ရေနောက်စဉ်က၊ မီးတောက်သွင် ဘလောင်ဆူ၍၊ တောင်ငူတွင်သဝံငယ်က၊ လွန်တကယ် လောဘကြီးသော်ကြောင့်၊ သဝံကြီးမူ ခန္ဓာပျက်လို့၊ အမွန်ထီးဖြူဘမယာတက်ခဲ့၊ တိုင်းပြေပျက်မှုကြုံဟန်။

ထီးကျိုးခေါ်စည်ပါပေါလ်သော်ကြောင့်၊ အထောက်မတန်ပ၊ ခလောက်ဆန်မငြိမ်သက်သလိုပ၊ သူ့ထက်ငါဒုက္ခများလို့မို့၊ အစားအစာနှင့် အသွားအလာ အများသတ္တဝါအားလုံးမှာဖြင့်၊ နုံးလျစွာတမူကွဲစေဘို့၊ ချုံးချအောင်ပူမစဲပုံက၊ ဆူသဲအင် တောမသတ်ပါတဲ့၊ မြောစရာမှတ်ရွှေရစ်တံ။

ယခု ၉ မှာတော့၊ မူဆိုးဘယ်လိုကြုံဘို့၊ အလုံးစုံမှန်မသိပေမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိသူကိုမလစ်စေနှင့်၊ ထိမြစ်ရေတကြိမ်နောက်ပြန်တော့၊ ငြိမ်လောက်အောင် သတိဖြင့်ထားကြတော့၊ ပိပြားရန်မလွယ်ကူဘု၊ မြန်နယ်ဇမ္ဗူ မြို့ဗဟိုရ်အနက်မှာလ၊ ရန်စွယ်ပြုကာ သို့ကလို ထွက်မည်ထင့်၊ ခုပြချက်နိမိတ်ခံ အတိတ်ကံအိုဆိုး။

အမှတ်ရှိတာမို့၊ သတ္တိငယ်တိရိယာနှင့်၊ ပညာကိုယှဉ်ကာတွဲလျှင်ဖြင့်၊ အနဲငယ်အပူလောက်ကယ်နှင့်၊ တိမ်းသွေကာ ကိန်းကြေ၍ ပျောက်ရန်ဘို့၊ တည်ဆောက်ကာ ပဉ္ဇသီနှင့်၊ အဋ္ဌင်္ဂီတရား၊ ဗြဟ္မစိုရ်နှင့် မွှေးကြမှ၊ ပလ္လင်ဝဇီရာ ပတ္တမြား ဗဟိုရ်၌ အေးမည်ပါ့၊ မောင်းထောင်ကျော်တရာ၊ နှောင်းနော် မြှော်ကာရေးခဲ့မယ်၊ တွေးကြောက်ဘွယ့်ကိုး။