Мел Гибсон

Најпознат е по неговите улоги на акционен херој, а особено по неговите улоги во постапокалиптичната акциона серија „Лудиот Макс“ и во филмската серија „Смртоносно оружје“. Во 1996 година, за неговиот филм Храбро срце добил Оскар за најдобар режисер и најдобар филм и Златен глобус за најдобар режисер.

Мел Гибсон е роден во Пискил, Њујорк, како шесто од 11-те деца во ирско-католичко семејство. Неговата баба по татко (Ева Мајлот) била родена во Австралија, но со ирско потекло, а неговиот дедо бил милионер кој работел во тутунската индустрија во јужниот дел на Соединетите Американски Држави. Неговото име потекнува од катедралата Свети Мел, која се наоѓа во родниот град на неговата мајка, Лонгфорд. Поради неговата мајка, Гибсон имал двојно ирско и американско државјанство. Гибсон, исто така е постојан жител на Австралија.

Неговиот татко добил 145 000 американски долари по повреда на работното место во Њујоршката централна железница на 14 февруари 1968 година (еквивалентно на 1 220 220 долари во 2022), а набргу потоа со семејството се преселил во Вест Пимбл, Сиднеј, Австралија. Гибсон тогаш имал 12 години.

Преглед

Гибсон добил многу позитивни оценки од филмските критичари кога за првпат се појавил на филмската сцена и бил споредуван со неколку класични филмски ѕвезди. Во 1982 година, Винсент Канби напишал дека „Господин Гибсон ме потсеќа на младиот Стив Меквин ... Не можам да дефинирам „кои квалитети треба да поседува една ѕвезда“, но што и да ѝ треба, г-дин Гибсон го има тоа“. За Гибсон, исто така, рекле дека е „комбинација на Кларк Гејбл и Хемфри Богарт “. Улогите на Гибсон во серијалот филмови „Лудиот Макс“, „Галиполи “ од Питер Вир (1981) и серијалот филмови „ Смртоносно оружје“ го окарактеризирале како „акционен херој“.

Подоцна, Гибсон почнал да глуми во најразлични филмски жанрови; драми како што е филмската верзија на Хамлет (1990) од Франко Зефирели и комедии како Маверик (1994) и Тоа што жените го сакаат (2000). Покрај глумата, почнал да се занимава и со филмска режија и продукција: Човекот без лице (1993), Храбро срце (1995), Пасија (2004) и Апокалипто (2006). Џес Кегл од Тајм го споредил Гибсон со Кери Грант, Шон Конери и Роберт Редфорд. Конери во една прилика му предложил на Гибсон да го игра следниот Џејмс Бонд во „М“ од Конери. Гибсон ја одбил улогата.

Глума

 

Една од сестрите на Гибсон го открила неговиот актерски талент и го убедила да се запише на Националниот институт за драмска уметност во Сиднеј. Како студенти, Гибсон и Џуди Дејвис ги играле главните ликови во претставата Ромео и Јулија, а Гибсон ја играл улогата на кралицата Титанија во експерименталната продукција на Сон на летната ноќ. По дипломирањето во 1977 година, Гибсон почнал да работи на снимањето на Лудиот Макс, но продолжил да работи и како театарски глумец и се приклучил на Државната театарска компанија на Јужна Австралија во Аделаида. Во театарот Гибсон ги глумел Естрагон (заедно со Џефри Раш) во Чекајќи го Годо, и Биф Ломан во претставата Смртта на трговскиот патник во Сиднеј од 1982 година. Последна театарска претстава во која глумел Гибсон била Љубовни писма (заедно со Сиси Спејсек) во 1993 година.

Гибсон за прв пат се појавил на филмското платно во филмот Летен град од 1977 година, за кој бил платен 400 долари. Тој потоа го играл насловниот лик во филмот Лудиот Макс (1979). За оваа улога бил платен 15.000 долари. Филмот, кој бил релативно нискобуџетен дури и за австралиските стандарди, станал многу успешен на кино-благајните ширум светот, а неговиот главен глумец станал меѓународно познат и довело до снимање на три (скапи) продолженија во 1981, 1985 и 2015 година.

Во 1982 година, Мел Гибсон се пробил и како глумец со романтични квалитети со неговата улога во наградуваниот, мелодраматичен политички трилер од Питер Вир Една година во пекол (анг: A Year in Hell) во кој Мел Гибсон заедно со Сигурни Вивер глуми странски новинар во настаните од државниот удар на 30 септември 1965 година во Индонезија.

Во 1984 година тој се појавил во неговите први холивудски улоги: како Флечер Кристијан во Баунти (1984, со Ентони Хопкинс како капетан Блај) и како партнер на Сиси Спејсек во драмата од Марк Рајдел, „Река“ (1984).

Во 1987 година, Гибсон ја добил улогата која од него направила суперѕвезда: во Смртоносно оружје од Ричард Донер тој ја глумел улогата на ментално нестабилниот полицаец Мартин Ригс склон на насилни испади и самоуништување, заедно со неговиот внимателен партнер Роџер Мурто (Дени Гловер). Потоа Гибсон глумел во Изгрејсонце со текила од Роберт Таун (1988), Смртоносно оружје 2 (1989) и филмовите од 1990 година: Птица на жица, Ер Америка и Хамлет.

 

Во првата половина од 1990-тите, Гибсон глумел во Засекогаш млад, Смртоносно оружје 3, Маверик и Храбро срце. Потоа глумел во Откуп, Теорија на заговор, Смртоносно оружје 4 и Наплата. Гибсон, исто така, го позајмил гласот на Џон Смит во Покахонтас од Дизни.

Гибсон добил рекордни 25 милиони долари за да се појави во „Патриот“ (2000). Филмот заработил над 100 долари милиони, а истото го направиле и другите два филма во кои глумел таа година, Chicken Run и Тоа што жените го сакаат. Во 2002 година, Гибсон се појавил во драмата за Виетнамската војна, Еднаш бевме војници и во филмот Знаци, кој станал филм со најголема заработка во актерската кариера на Гибсон.

Додека го промовирал Знаци, Гибсон рекол дека повеќе не сака да биде филмска ѕвезда и дека ќе глуми во филм само ако сценариото е навистина извонредно. Во 2010 година, Гибсон се појавил во Edge of Darkness, негова прва главна улога од 2002 година.

Гибсон играл и двајца негативци: Лутер Воз во Мачетата убива и Конрад Стоунбенкс во „Платеници 3“ заедно со Силвестер Сталоне во 2014 година.

 

Гибсон се појавил во главната улога во филмот „Влечен по асфалтот“ (Dragged Across Concrete), објавен во 2018 година. Потоа глумел во „Професорот и лудиот“ (The Professor and the Madman) - тој и режисерот ги загубиле авторските права за филмот.

Продуцент

По успехот со серијалот Смртоносно оружје, Гибсон почнал да навлегува во продуцентските и режисерските води. Во 1989 година, заедно со Брус Дејви ја основал Icon Productions за да го направи Хамлет. Icon Productions ги продуцираl неговите филмови Храбро срце, Апокалипто и Пасија. Icon Entertainment International ги има правата на околу 200 филмски продукции. Групацијата вклучува две други компании кои издаваат и дистрибуираат филмови во ОК и Австралија.

Режија

Според Роберт Дауни Џуниор, извршните продуценти на студиото го охрабриле Гибсон во 1989 година да проба да режира, идеја која нему му се допаднала во тоа време. Мел Гибсон го имал неговото режисерско деби во 1993 година со филмот Човекот без лице. Две години потоа го снимил Храбро срце, за кој Гибсон добил Оскар за најдобар режисер. Мел Гибсон долго време планирал да направи римејк на Фаренхајт 451, но во 1999 година проектот бил одложен на неодредено време поради конфликти во распоредот. Во септември 2002 година, Гибсон објавил дека ќе режира филм насловен како Пасија на арамејски и латински јазик без преводи, бидејќи се надевал дека ќе ги „надмине јазичните бариери со филмско раскажување“.

Во 2004 година, тој го издал контроверзниот филм Пасијата на Христос, со титлови; Мел е косценарист, копродуцент и режисер на филмот. Филмот станал Р-филм со најголема заработка дотогаш со 370 782 930 долари во американскиот бокс офис. Во 2006 година, го режирал акцио-авантуристичкиот филм Апокалипто, негов втор филм со малку зборување на неанглиски јазик.

Гибсон сакал да режира филм со дејство за време на викиншката ера, со Леонардо ди Каприо во главна улога. Како и во Пасија и Апокалипто, тој сакал овој контроверзен филм да содржи дијалози на јазици кои се зборувале во тој период. Сепак, Ди Каприо на крајот се откажал од проектот.

Во 2016 година, Гибсон ја режирал воената драма Hacksaw Ridge - The Decision, која е приказна за американскиот војник Дезмонд Дос (портретиран од Ендру Гарфилд), кој ја одбил службата во Втората светска војна и бил награден со Медал на честа. Филмот добил шест номинации за Оскар во 2017 година, вклучително и во категоријата филм и режија.

 

Во јуни 2016 година, Гибсон објавил дека повторно ќе соработува со сценаристот на Храбро срце, Рандал Валас, за да направи продолжение на Пасија, насочен на воскресението на Исус. На почетокот на ноември 2016 година, Гибсон во „The Late Show with Stephen Colbert“ открил дека насловот на продолжението ќе биде Страдањата на Христос: Воскресение. Тој, исто така, изјавил дека проектот „најверојатно би можел да биде тригодишен одмор“ бидејќи „тоа е голема тематика“. Во јануари 2023 година, било објавено дека продолжението ќе започне да се снима подоцна истата година.

Во мај 2018 година, било објавено дека Гибсон ќе режира филм за Втората светска војна насловен како „Уништувач“ . Уништувач, слично на Hacksaw Ridge, ќе се занимава и со битката кај Окинава во Пацифичкиот театар. Ќе се базира на херојската приказна за екипажот на USS Laffey (DD-724), кој го бранел својот брод од 22 напади на камикази.

Во септември 2018 година, било објавено дека Гибсон ќе го режира и ќе го напише сценариото за римејкот на филмот од 1969 година, The Wild Bunch. Во мај 2019 година, Deadline објавил дека Гибсон им се додворува на Мајкл Фасбендер, Џејми Фокс и Питер Динклиџ за да глумат во филмот; дека Џери Брукхајмер ќе го продуцира филмот, а Ворнер Брос ќе го финансира и издава филмот.

Во 2021 година, по смртта на режисерот на Смртоносно оружје, Ричард Донер, Гибсон изјавил дека ќе режира, а исто така ќе глуми и во Смртоносно оружје 5.

Во мај 2023 година, било најавено дека Гибсон ќе режира филм под наслов Flight Risk, со Марк Волберг во главната улога. Филмот ќе биде објавен од Lionsgate, а Волберг ќе глуми „пилот кој превезува опасен криминалец на судење“. Подоцна било објавено дека филмот почнал да се снима во Лас Вегас на 16 јуни.

Гибсон од 1980 до 2009 година бил во брак со Робин Гибсон, (моминско Мур) со која има седум деца, една ќерка и шест сина. Во април 2009 година, Робин Гибсон поднела барање за развод поради „непомирливи разлики“. Се дознало дека парот живее одвоено од август 2006 година. Врската на Гибсон со руската поп- пејачка Оксана Григориева била наведена како причина за разликите. Со неа го добил осмото дете, девојче, во октомври 2009 година. На 14 април 2010 година, списанието People објавило дека двајцата се разделиле.

Гибсон е во врска со писателката Розалинд Рос од 2014 година. Во јануари 2017 година, Гибсон станал татко по деветти пат. Неговата партнерка родила син во Лос Анџелес.

Во 2005 година тој го купил островот Маго во Фиџи во Тихиот Океан од јапонската компанија Tokyu Corporation.

Во 1985 година, Гибсон беше прогласен за „ Најсекси маж на светот “ од People, првата личност што беше прогласена така. Гибсон тивко го одби Chevalier des Arts et Lettres од француската влада во 1995 година во знак на протест против француското обновување на нуклеарните тестирања во Југозападниот Пацифик. На 25 јули 1997 година, Гибсон беше прогласен за почесен офицер на Орденот на Австралија (AO), како признание за неговата „услуга за австралиската филмска индустрија“. Наградата беше почесна затоа што суштинските награди се доделуваат само на австралиските граѓани.

• Награда на Австралискиот филмски институт : Најдобар актер во главна улога, за Тим (1979) и Галиполи (1981)
• Оскар : најдобар филм, за Храбро срце (1995)
• Оскар: Најдобар режисер, за Храбро срце (1995)
• Награди на People's Choice : Омилен филмски актер (1991, 1997, 2001, 2003, 2004)
• People's Choice Awards: Омилена филмска ѕвезда во комедија (2001)
• Награда ШоВест: Машка ѕвезда на годината (1993)
• ШоВест награда: режисер на годината (1996)
• Гала почит на Американската кинотека: Награда за американската кинотека (1995)
• Театрали за избрзани пудинг : Човек на годината (1997)
• Австралиски филмски институт : Награда за глобално достигнување (2002)
• Добитник на почесен докторат и говорник за почеток на додипломски студии, Универзитетот Лојола Меримаунт (2003)
• Најмоќната славна личност во светот според американскиот бизнис магазин Форбс (2004)
• Холивуд Репортер иноватор на годината (2004)
• Почесна стипендија за изведувачки уметности од Универзитетот Лимкоквинг (2007)
• Награда за исклучителен придонес во светската кинематографија на Ирските филмски и телевизиски награди (2008)
• AACTA награди, најдобар филм, за Hacksaw Ridge (2016)
• AACTA награди, најдобра режија, за Hacksaw Ridge (2016)
• Холивудски филмски награди, награда за режисер на Холивуд, за Hacksaw Ridge (2016)
• Награда Златна Малина за најлоша споредна машка улога за Daddy's Home 2