Michael Lermontov

Michael Lermontov Moscuae 3 Octobris anno 1814 in familiam praefecti militum, capitanei Georgii Lermontov, natus es. In infantia pueritiaque imprimis ab avia materna in eius villa alumnabatur. Annis 1818, 1820 et 1825 cum consanguineis Caucasum visitavit, quae peregrinationes illum multo affecerunt.

Annis ab 1828 ad 1830 Moscuae in Hospitio Nobili discebat, ubi versús facere coepit et poemata Circassi («Черкесы») et Caucasi captivus («Кавказский пленник») conscripsit. Ab anno 1829 fere ad mortem poema Daemon («Демон») componebat. Tempore studii in Universitate Moscuensi (annis ab 1830 ad 1832) versus lyricos, poemata et dramata, e.g. drama Homo paradoxus («Странный человек», 1831), scripsit. Discordiae cum professoribus causa universitatem reliquit et Petropolim migravit, ubi annis ab 1832 ad 1834 in schola militari docebatur. Postea praefectus militum factus est et initio in Villa Augusti prope Petropolim militabat. Observationes criticas societatis aristocraticae ibi peractas in dramate Saltatio personata («Маскарад», 1835) consummavit.

Anno 1837 post mortem Alexandri Puškin Lermontov versus Mors poetae («Смерть поэта») scripsit, ut nobilitatem aulicam ut reum mortis Puškinii damnaret. Operis illius causa in custodiam datus in Georgiam missus est, ut in regimine ibi locato militiam caperet. Tempore exsilii Caucasici cum Decembristis deportatis communicabat et a cultura gentium Caucasicarum attractus est. Themata Caucasea in operibus Michaelis Lermontov ut scriptoris et pictoris saepius inveniuntur, ut interdum poeta Caucasi appelletur.

Anno 1838 Lermontov Petropolim reverterat et biennium ibi mansit. Illo tempore multa opera creavit et edidit. Poema historicum Cantio de tzare Ioanne Basilii filio («Песня про царя Ивана Васильевича», 1838) vendibile fuit. Anno 1839 carmen suum famosissimum Novitius et anno 1840 mythistoriam famosam Temporum nostrorum heros («Герой нашего времени») conscripsit.

Mense Februario anno 1840 Lermontov rixae cum filio legati Franciae causa denuo exsilio in Caucasum in copias bellantes affectus est, ubi in pugnis interfuit. Mense Februario anno 1841 Petropolim visitavit, ut aviam videret. Quo anno, mensibus ultimis vitae suae, versus optimos creavit, quae sunt Patria («Родина»), Scopulus («Утёс»), Propheta («Пророк») et alia.

 

In regimen suum rediens Lermontov in Thermis Constantinomontanis curationis gratia permansit. In qua urbe rixa eius cum Nicolao Martynov praefecto militum accidit, qua causa poeta 15 Iulii anno 1841 in certamine singulari occisus est.

• Pagina de Michaele Lermontov Encyclopaediae Magnae Sovieticae editionis tertiae (Russice)

• 2222 Lermontov

Lexica biographica:  Treccani • Gran Enciclopèdia Catalana • Deutsche Biographie • Store norske leksikon

Vicimedia Communia plura habent quae ad Michaelem Lermontov spectant.

• Tres palmae Lermontovii a Gregorio Saenger Latine redditae (necnon alia carmina inferius).
• Translationes versuum nonnullarum Michaelis Lermontov in situ Lingua Latina Aeterna: Pugio, Precatus, Quid refert vivere!.., Quum seges alta fluctuans flavescit..., Meus daemon, Velum, Somnus, Tamara, Nubes, Scopulus,Propheta, In Borea vasta pinus deserta, Tres palmae, Folium, Et taedet et triste, Gladiator moriens,Vorotunum.
• nexus apud DDB