Constans Gravitatis

6.6743 × 10⁻¹¹ m³ kg⁻¹ s⁻²" class="duhoc-la texhtml">G notata) est constans proportionalitatis^(en) in aequationibus classicis gravitationis et relativitatis generalis adhibita. Nomen constantis Newtonianae in honorem physici Anglici Isaaci Newtoni (1642–1727) electum est, qui legem universalem gravitationis anno 1687 invenit.

In lege Newtoniana talis quantitas vim attractionis inter duo corpora ad productum eorum massarum et ad inversionem quadraticam spatii inter ea ducit. In aequationibus campi Einsteinianis^(en)(d), quantitas statuit nexum inter formam continui spatitemporalis et tensorem energiae momentique^(en)(d).

Ob difficilem mensuram, pars numeralis usque ad quattuor notas numeri significantes^(en)(d) tantum noscitur. Secundum unitates primarias Systematis internationalis unitatum, constanti gravitatis congruunt 6.67430(15)×10⁻¹¹ m³ kg⁻¹ s⁻².

Celebre experimentum^(en)(d) Henrici Cavendish fuit prima mensura quae talem quantitatem certitudinis saltem 99% determinavit.

Lex universalis gravitationis Newtoniana
${\displaystyle F=G{\frac {m_{1}m_{2}}{r^{2}}}}$ 
Aequationes campi Einsteinianae^(en)(d)
${\displaystyle G_{\mu \nu }+\Lambda g_{\mu \nu }=\kappa T_{\mu \nu }}$ 
Constans Einsteiniana^(fr)(d)
${\displaystyle \kappa ={\frac {8\pi G}{c^{4}}}\approx 2.0766\times 10^{-43}\mathrm {\,N^{-1}} }$