Gregor Mendel

júlí">20. júlí 1822 – 6. janúar 1884) var austurrískur kanúki af Ágústínusarreglu, en er þekktastur fyrir vísindarannsóknir sínar. Hann er oft kallaður Faðir erfðafræðinnar.

Á árunum 1856-1863 gerði Mendel tilraunir í garði Drottningarklaustursins í Brünn. Hann hóf að athuga og skrá hjá sér kynblöndun á gráertum (Pisum sativum) til þess að sjá hvort einhver regla eða eitthvert mynstur væri í því hvernig eiginleikar plantnanna erfðust. Lét hann hreinræktaðar plöntur með mismunandi eiginleika æxlast saman. Þær plöntur voru foreldrakynslóðin. Eiginleikinn sem kom fram í fyrstu afkomendakynslóðinni var kallaður ríkjandi. Eiginleikinn sem hvarf í þessari kynslóð en birtist síðan á ný í annarri afkomendakynslóðinni, var kallaður víkjandi.

Niðurstöður þessara tilrauna voru kynntar á fundum Náttúruvísindafélagsins í Brünn 8. febrúar og 8. mars árið 1865, og gefnar út af sama félagi ári síðar, 1866, undir nafninu: Tilraunir við kynblöndun plantna. Í niðurstöðunum dró Mendel saman í tvær tilgátur, sem síðar voru nefndar Mendelslögmál. Fyrsta lögmálið er um aðskilnað gena; samkvæmt því hlýtur hver kynfruma aðeins annað genanna í hverju genapari. Annað lögmálið er um óháða samröðun gena; samkvæmt því erfist hvert genapar óháð öðrum, þ.e.a.s. uppröðun og aðskilnaður litninganna (en um tilvist þeirra vissu menn ekkert á dögum Mendels) er algjörlega tilviljunarkenndur.

  Þessi æviágripsgrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.