Շրջան, Նաուրու Յարեն

Յարենը գտնվում է Նաուրու կղզում ՝ մարջանային ատոլ, որը առաջացել է հրաբխային կոնի գագաթին։ Կլիման հասարակածային է, տաք և խոնավ։ Միջին ամսական ջերմաստիճանը մոտ 28 աստիճան է։ Տարեկան տեղումները կազմում են մոտ 2000 մմ։ Երաշտներ հաճախ են լինում, և որոշ տարիներին տեղումներ են հասնում մինչև 4500 մմ։ Ամենաթաց սեզոնը տևում է նոյեմբերից փետրվար, երբ գերակշռում են արևմտյան մուսոնները։ Բնական բուսականությունը ներկայացված է կոկոսի արմավենու, պանդանուսի, ֆիկուսի, դափնու և այլ տերևաթափ ծառերով։ Տարատեսակ թփեր նույնպես տարածված են։ Նաուրուի կենդանական աշխարհը աղքատ է։ Կաթնասուններից այստեղ հանդիպում են միայն առնետներ, սողուններից ՝ մողեսներից։ Բազմաթիվ թռչուններ և միջատներ կան:2011 թվականի մարդահամարի տվյալներով ՝ Յարենի բնակչությունը կազմում է 747 մարդ [1]: Շրջանի բնակիչների շրջանում գերակշռում են նաուրուացիները ՝ միկրոնեզիական ժողովուրդների խմբի ներկայացուցիչները։ Դրանք կազմում են բնակչության մոտավորապես 90% -ը։ Բացի այդ, Յարենում բնակվում է ներգաղթյալների մոտ 5% -ը Օվկիանիայի այլ կղզիներից, ինչպես նաև չինացիների 3% -ը, մնացածը եվրոպացիներ են։ Պաշտոնական լեզուներն են նաուրուերենը և անգլերենը։ Հավատացյալների ավելի քան 60% -ը բողոքական է, մնացածը ՝ կաթոլիկ:Յարենի շրջանի տարածքում առաջին եվրոպական բնակավայրերը հայտնվել են 1830-ականներին։ 1888-ին Յարենը մտավ Մարշալյան կղզիների գերմանական պրոտեկտորատի մաս, իսկ 1914-ից համատեղ ղեկավարում էին Մեծ Բրիտանիան, Ավստրալիան և Նոր Զելանդիան։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին ՝ 1942-1945 թվականներին, շրջանը գրավվեց ճապոնական զորքերի կողմից։ 1968-ին Նաուրու նահանգն անկախություն ձեռք բերեց, բայց Յարենը չհռչակվեց հանրապետության պաշտոնական մայրաքաղաք։ Մենենգ կոմսության հետ միասին, որտեղ գտնվում է նախագահական նստավայրը, այն դարձել է միայն Նաուրուի վարչական կենտրոնը:Քաղաքի միակ տեսարժան վայրերը ճապոնական զենքի երկու թանգարաններն են և բազմաթիվ բունկերներ և կապոններ, որոնք գոյատևել են Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից ի վեր։ Կղզին բառացիորեն բոլոր կողմերից շրջապատված է խորտակված ինքնաթիռներով ու նավերով։ Քաղաքն ունի միջազգային օդանավակայան, ինչպես նաև փոքր ստորգետնյա լիճ Մոկուա Վել։