गोंयचीं पारंपारिक मुखेल लोकवाद्यां

खासा मातयेचें मडके आकाराच्या ह्या वाद्याक एका तोंडार व्हड तोंड, जाल्यार दुसरे वटेन ल्हान तोंड आसता. व्हडल्या तोंडार, म्हणल्यारच ज्या वटेन हाताचो थाप मारून संगीत,ताल वाजयतात त्या तोंडार घारिचें (साप) चांमडें चडयिल्लें आसता नाजाल्यार बोकड्याचो वा फायबराचो वापर करतात. मूळ ताचेर फकत घारीचें चांमडें घालतात. एक संस्कृती, एक लोकवेद ह्या वाद्यांत आमकां पळोवपाक मेळटा. विशेश सणाक तशेंच उत्सवानी हें वाद्य वाजयतात. देखिक चवथ ,शिगमो,जागोर आनी हेर मनोरंजनावेळार.

शामेळ- हें गोंयचें आनीक एक पारंपारिक वाद्य जावन आसा. शामेळ हें वाद्य सगळ्याच सणांनी वाजयलें वता. हें वाद्य दोन बडयांनी वाजयतात. ह्या वाद्याचेर गिताची लय आनी नाचाचो ताल हांची गती(लय) आदारीत आसता. आकारान ल्हान उबार कुडवा येंदें हें वाद्य. ताचेर बकड्याच्या चांमडें चडयलें वता.

कासाळें- विशेश धातू वापरून हे वाद्य तयार करतात. काशें वापरतात. ह्या धातू पासून दोन थाळ्यो करतात. दोन थाळ्यो एकांमेकांचेर मारून काडिल्लया सळसळ आवाजाक एक वगळो स्वर, नाद,ध्वनी आसता. हें वाद्य तालाखातीर वाजयतात. घुमट, शामेळ ह्या वाद्यांचोसांगाती म्हळ्यार कासाळें. कासाळें हें दोन प्रकारचें आसता, एक दाट आनी दुसरें पातळ धारेचें कासाळें. ह्या वाद्याचो वापर देवळान जाता, शिगम्याक तशेच हेर सणाक हाचो वापर जाता. लोकनाच लोकगितांत ह्या वाद्याचो वापर जाता. कासाळ्याक झांझ अशेंय म्हणटात.

धोल- प्रत्येक सणांक ह्या वाद्याक चड महत्व आसा. खासा देवळानी ह्या धोलाक चड मान दिला. हें वाद्याचेर बोकड्याचें चांमडें तशेंच गायचें चांमड्याचो वापर करतात. खासा आवाजाखातीर ह्या चांमड्यांचो वापर करतात. आकारान व्हड आनी पळोवपाक जड तशेंच आड लांबट वीशेश झाडाच्या खोडापासत तयार केलो वता. गोल खोडाक पोखळावन ताचेर दोनाय वटेन चांमडें चडयतात. हें वाद्य वापरपाक बडयेचो वापर करतात. लोकनाचाक ह्या वाद्याचो वापर चड प्रमाणात जाता. तशेंत बरयाच समाजांत ह्या वाद्याक महत्व दिला. धनगर सामाजांत चड महत्व आसा. आयज फायबराचो वापर धोल करपाक करतात.

तासो- धोल आनी तासो ह्या वाद्यांचो एक वेगळो मेळ एकामेंकाचेर आदारून आसता.