República Serbia

A outra é a Federación de Bosnia e Hercegovina. Ten unha superficie de 24 811 km² e unha poboación de 1 490 993 habitantes, e o seu himno titúlase Moja Republika

República Serbia

Република Српска (sr) Federacija Bosne i Hercegovine (bs) Federacija Bosne i Hercegovine (hr)
Bandeira Brasón
Himno	Moja Republika
Localización
44°45′N 17°19′L / 44.75, 17.3217°19′L / 44.75, 17.32
Territorio reivindicado por	Bosnia e Hercegovina
Estado	Bosnia e Hercegovina
Capital	Saraxevo Banja Luka
Contén a división administrativa	Banja Luka Region (en) Bijeljina Region (en) Doboj Region (en) East Sarajevo Region (en) Prijedor Mesoregion (en) Trebinje Region (en)
Poboación
Poboación	1.228.423 (2013) (49,42 hab./km²)
Lingua oficial	lingua serbia lingua bosníaca lingua croata
Xeografía
Superficie	24.857 km²
Altitude	355 m
Comparte fronteira con	Federación de Bosnia e Hercegovina Sarajevo Canton (en)
Datos históricos
Precedido por	República Socialista de Bosnia e Hercegovina e Republika Srpska (pt)
Creación	9 de xaneiro de 1992
Organización política
Forma de goberno	República parlamentaria
• Presidência da República Sérvia (pt)	Željka Cvijanović (pt) (2018–2022)
• Primeiro ministro	Radovan Višković (en) (2018–)
Órgano lexislativo	National Assembly of Republic of Srpska (en) , (Escano: 83)
PIB per cápita	6.700.000.000 $ (2019)
Moeda	Marco convertible
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+01:00 Tempo central europeo
ISO 3166-2	BA-SRP

A República Serbia é chamada de xeito común na prensa e medios oficiais Republika Srpska. Segundo as regras das linguas eslavas, Srpska (ou sexa de Serbia), pode ser tanto un adxectivo como un nome propio. Por mor da posible confusión entre esta parte de Bosnia e Hercegovina e a República de Serbia (ou Serbia, país independente), en ocasións o nome Republika Srpska déixase sen traducir nos países non eslavos para evitar confusións.

A RS comprende o 48% da superficie do país, e ten aproximadamente o 34% da poboación. Estes datos como case todos os da antiga Iugoslavia son estimacións, xa que o derradeiro censo oficial tivo lugar en 1991. O 88,4% da poboación é serbia, bosníacos 10,7% e croatas 0,9%. Durante as guerras dos Balcáns a rexión recibiu a refuxiados serbocroatas e serbobosnios doutras partes da antiga Iugoslavia.

Trala independencia de Eslovenia e Croacia da antiga Iugoslavia o 24 de outubro de 1991, créase a Asemblea Serbobosníaca para defender os intereses serbobosnios dentro da antiga República Iugoslava de Bosnia e Hercegovina. Esta asemblea organizou un referendo para manterse unidos a Iugoslavia no caso de independencia de Bosnia e Hercegovina. O líder do principal partido serbiobosníaco Radovan Karadzic organizou as "Provincias Autónomas Serbias" e posteriormente declarou os territorios como República do Pobo Serbio de Bosnia e Hercegovina (Република српског народа Босне и Херцеговина). Isto foi declarado inconstitucional polo goberno de Saraxevo, que votou unha nova constitución secesionista de Iugoslavia (caso análogo á da República Krajina de Serbia en Croacia).

En marzo de 1992 proclámase a independencia de Bosnia e Hercegovina co desacordo dos serbobosníacos(un terzo da poboación). Como reacción a República Serbia de Bosnia e Hercegovina declarou a súa independencia o 7 de abril, e o 12 de agosto eliminaba a referencia a Bosnia e Hercegovina no nome quedando só en Republika Srpska. Forzas paramilitares serbias e o exército iugoslavo (JNA, mandado polos serbios pero non formado unicamente por serbios) intentaron impedir a secesión bosníaca.

De 1992 a 1995, é dicir, durante a guerra de Bosnia, os serbobosnios da República Serbia era un dos tres bandos enfrontados: os outros dous eran os bosníacos e os bosníacocroatas da República Croata de Herzeg-Bosnia. Durante a guerra e segundo o Tribunal Internacional para a Antiga Iugoslavia, os serbobosníacos abriron campos de concentración, levaron a cabo masacres masivos (ver masacre de Srebrenica) e actos de xenocidio e limpeza étnica da poboación non serbia.

Segundo o Acordo de Paz de Dayton, a República Serbia ficaría co 49% do territorio de Bosnia e Hercegovina e recoñeceríaselle o status de entidade propia en confederación coa Federación de Bosnia e Hercegovina para formar Bosnia e Hercegovina.

Por mor da guerra e dos desprazamentos forzosos de poboación, a transición á economía de mercado vese complicada. O Alto Representante para Bosnia e Hercegovina tivo que apartar dos seus cargos a moitos dirixentes serbiobosníacos acusados de corrupción ou de crimes de guerra. Debido ó referendo de Montenegro e a cada vez maior insatisfacción dos serbiobosníacos co goberno de Saraxevo, moitos queren convocar un referendo de seu, aínda que a comunidade internacional non acepta a lexitimidade dun referendo convocado por unha das entidades do Acordo de Dayton.

O 1 de xaneiro de 2006 a República Serbia deixou de xeito oficial de ter forzas armadas como reivindicación da OTAN para un acordo de cooperación con Bosnia e Hercegovina. Pese a que Saraxevo é a capital de iure da República Serbia, Banja Luka é a capital de facto, coa maioría das sedes do goberno rexional.

Ligazóns externas

• Páxina web oficial do gobernoArquivado 21 de xaneiro de 2013 en Wayback Machine.