Francisco Suárez García: Xornalista, escritor e político galego

 

Estudou para piloto da Armada, pero abandonou a carreira naval en 1848. Emigrou ao Uruguai e a Arxentina, onde ocupou diversos cargos e colaborou en publicacións como El Comercio, Diario de Corrientes. En 1857 foi designado director de Instrución Pública da República Arxentina e publicou o tratado Puntualización y ortografía. Regresou a Ferrol en 1860 e estableceu unha academia de ensino. En 1867 mercou a imprenta coruñesa de C. Míguez e trasladouna a Ferrol onde imprimiu diversos xornais e dirixiu El Eco Ferrolano (1864-1869). Presidente do comité do Partido Republicano Democrático Federal, foi alcalde da cidade tras o pronunciamento antimonárquico da Armada, en outubro de 1868. En 1871 fundou o periódico El Trabajo, dende o que preconizou o diálogo con calquera opositor político. Participou na sublevación federalista-cantonal ferrolá de outubro de 1872 e en 1873 foi elixido deputado por Ferrol. Coa Restauración estivo desterrado en Portugal e, expulsado, exiliouse en París ata 1877. Interveu nas conspiracións republicanas do último terzo do século XIX, e mantivo a súa actividade como propagandista fundando e dirixindo La Democracia. Foi un dos fundadores do Ateneo Artístico (1879) e pertenceu á xunta que dirixiu a Escola de Artes e Oficios ferrolá. Foi membro da loxa La Herculina nº 10.

• Los guaranies o la cruz milagrosa, 1861.
• Los invasores.
• Los demócratas.
• El Ángel de la libertad.
• Grandal, 1897.

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Francisco Suárez García

Bibliografía

• Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario Bio-bibliográfico de Escritores (en castelán). Bibliófilos Gallegos. 
• Dicionario biográfico de Galicia. Ir Indo Edicións. 2010-2011. 
• Máiz, Bernardo (2005). Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8. 

Ligazóns externas

• Biografía (en castelán)
• Ficha no Congreso dos Deputados

Predecesor: ?

Alcalde de Ferrol  1868

Sucesor: ?