La leĥaj lingvoj estas subgrupo de la okcidentslavaj lingvoj.
Supozante, ke inter la jaroj 500 kaj 800 de nia erao el la okcidentslavaj lingvoj apartiĝis grupo de leĥaj dialektoj, la el tiuj dialektoj ekestintaj kaŝuba lingvo (danĝerigita, nun parolata nur de 50 000 homoj ĉirkaŭ la urbo Gdansko), slovinca lingvo (formortinta, kune la kaŝuba kaj slovinca lingvo estas la "baltmarslavaj lingvoj") polaba lingvo (aŭ "Elbslava", formortinta) kaj pola lingvo kune konsistigas la "leĥajn lingvojn". La nomo fontas el la mitologia personaĵo Lech, menciita en la pola kroniko de 1295 kaj en pluraj postaj legendoj, kiu estu la prapatro de ĉiuj poloj.
La unua dokumenta mencio en leĥa lingvo estas pole skribita frazo de la jaro 1270 en la fonda libro de la monaĥejo germane nomata Heinrichau, latine Heinrichovium; pole Henryków respektive ĉeĥe Jindřichov.
La leĥaj lingvoj ne konfuziĝu kun la laĥa lingvo.
This article uses material from the Wikipedia Esperanto article Leĥaj lingvoj, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). La enhavo estas disponebla laŭ CC BY-SA 4.0, se ne estas alia indiko. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Esperanto (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.