Μπάτζι

Το μπάτζι είναι το μόνο είδος του γένους Melopsittacus. Το χρώμα τως φτερών του είδος είναι πράσινο και κίτρινο με μαύρα, σημάδια στον αυχένα, την ράχη και τα φτερά πτήσης. Ωστόσο στην αιχμαλωσία έχουν εκτραφεί πουλιά με άλλα χρώματα όπως μπλε, λευκά, κίτρινα, γκρι, ακόμη και με μικρά λοφία στο κεφάλι. Οι νεοσσοί και τα νεαρά πουλιά είναι μονομορφικά, ενώ οι ενήλικες ξεχωρίζουν από τον χρωματισμό του χαλινού, δηλαδή του πάνω μέρους του ράμφους τους γύρω από τα ρουθούνια, αλλά και τη συμπεριφορά τους.

Μπάτζι
Τα αρσενικά μπάτζι φέρουν μπλε χαλινό ενώ τα θυλικά φέρουν καφέ σε περιόδους αναπαραγωγής
Συστηματική ταξινόμηση
Επικράτεια: Αυτόχθων της Αυστραλίας, αλλά έχει εισαχθεί επιτυχώς και σε άλλες περιοχές εκτός αυτής, ακόμη και σε εύκρατα κλίματα. Γένος: Melopsittacus Είδος: undulatus

Η προέλευση του ονόματος μπάτζι είναι ασαφής. Καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1805.Τα μπάτζι είναι δημοφιλή κατοικίδια σε όλο τον κόσμο λόγω του μικρού τους μεγέθους, του χαμηλού κόστους και της ικανότητας να μιμούνται την ανθρώπινη ομιλία. Είναι το τρίτο πιο δημοφιλές κατοικίδιο ζώο στον κόσμο, μετά το σκύλο και τη γάτα . Τα μπάτζι είναι παπαγάλοι που ζουν σε κοπάδια και εκτρέφονται στην αιχμαλωσία από τον 19ο αιώνα. Τόσο στην αιχμαλωσία όσο και στην άγρια φύση, οι παπαγάλοι αυτοί ζευγαρώνουν και γεννούν όποτε το επιτρέπουν οι συνθήκες.

Βρίσκεται στην άγρια φύση σε όλα τα ξηρότερα μέρη της Αυστραλίας, όπου έχει επιβιώσει από σκληρές εσωτερικές συνθήκες για πάνω από πέντε εκατομμύρια χρόνια. Η επιτυχία του μπορεί να αποδοθεί στον νομαδικό τρόπο ζωής και την ικανότητά του να αναπαράγεται εν κινήσει. Το μπάτζι συνδέεται στενά με τους παπαγάλους lories καθώς επίσης και με τους παπαγάλους των σύκων .

Έχουν βρεθεί απολιθώματα budgie πολύ παλιά απολιθώματα μπάτζι, έως και 50 έως 70 χιλιάδων ετών. Έχουν δοθεί διάφορες προτάσεις για το όνομά του. Αφ΄ ενός πιστεύεται ότι πρόκειται για παραφθορά της λέξης gidjirrigaa της γλώσσας Gamilaraay ή gijirragaa της Yuwaalaraay. Άλλοι πιστεύουν ότι πρόκειται για σύνθετη των budgery ή boojery (Αργκίστικη λέξη των Αγγλικών Αυστραλίας, που σημαίνει "καλό") και gar ("κακατούα"), budgerygah ή betcherrygah, το τελευταίο μάλιστα χρησιμοποιείται από ιθαγενείς της Νέας Νότιας Ουαλίας. Πολλοί το αποδίδουν ως "καλό πουλί", ενώ άλλοι ως "καλό φαΐ".

Το μπάτζι περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Τζωρτζ Σω το 1805 και έλαβε το τρέχον διωνυμικό του όνομα από τον John Gould το 1840. Το όνομα του γένους Melopsittacus, από τα αρχαία ελληνικά, σημαίνει "μελωδικός παπαγάλος".

Το δε "undulatus" είναι λατινικό και αναφέρεται στις κυματιστές λωρίδες στα φτερά και τον σβέρκο τους.

Άλλα ονόματα είναι "παπαγάλος-κοχύλι", "παπαγάλος-καναρίνι", "παπαγάλος-ζέβρα", κα. Αν και το όνομα "lovebird" αναφέρεται ως επί το πλείστον στις Αγαπόρνιθες, έχει αναφερθεί και στα μπάτζι λόγω των μεταξύ τους σχέσεων. Αρχικά το μπάτζι θεωρούνταν να είναι συνδεδεμένο με τα γένη Neophema και Pezoporus λόγω των κυματιστών σχεδίων στο κεφάλι και τον αυχένα. Ωστόσο, νεότερες έρευνες το τοποθετούν κοντύτερα στα λόρρις και τους παπαγάλους των σύκων.

Τα άγρια μπάτζι έχουν μήκος 18 εκατοστών, ζυγίζουν 30-40 γραμμάρια και το άνοιγμα των φτερών τους είναι 30 εκατοστά. Είναι ως επί το πλείστον πράσινα και φέρουν κυματιστές λωρίδες στον σβέρκο και τα φτερά, τα οποία φέρουν και κίτρινα στοιχεία. Το κεφάλι είναι κίτρινο στα ενήλικα, αλλά τα νεαρά φέρουν και μαύρες ρίγες γύρω από το ράμφος τους, μέχρι την ηλικία των 3-4 μηνών. Έχουν μία μαύρη βούλα σε κάθε μάγουλο και άλλες τρεις στο λαρύγγι τους, ενώ η ουρά τους είναι σκούρη μπλε. Τα ποδαράκια τους είναι γκρι με μπλε και φέρουν δύο δάκτυλα. Στο φυσικό τους περιβάλλον στην Αυστραλία, τα μπάτζι είναι εμφανώς μικρότερα από αυτά που ζουν σε αιχμαλωσία.