Reproduktivni Sistem

Organi koji pripadaju reproduktivnom sistemu često se nazivaju spolni ili polni organi. Reproduktivni sistem se dijeli na Muški reproduktivni sistem i Ženski reproduktivni sistem, a sačinjavaju ih unutrašnji i vanjski polni organi koji su smješteni u pelvisu, odnosno maloj karlici i oko nje.

Mnoge nežive supstance kao što su tečnosti, hormoni i feromoni su takođe važni dodaci reproduktivnom sistemu. Za razliku od većine organskih sistema, polovi diferenciranih vrsta često imaju značajne razlike. Ove razlike dopuštaju kombinaciju genetskog materijala između dvije individue, što omogućava veću genetičku raznolikost potomstva.

Kod sisara, glavni organi reproduktivnog sistema uključuju spoljašnje genitalije (penis i vulva), kao i niz unutrašnjih organa, uključujući gonade koje proizvode gamete (testisi i jajnici). Bolesti ljudskog reproduktivnog sistema su vrlo česte i rasprostranjene, posebno zarazne spolno prenosive bolesti.

Većina drugih kičmenjaka ima sličan reproduktivni sistem koji se sastoji od gonada, kanala i otvora. Međutim, postoji velika raznolikost fizičkih adaptacija, kao i reproduktivnih strategija u svakoj grupi kičmenjaka.

Kičmenjaci

Kičmenjaci dijele ključne elemente svog reproduktivnog sistema. Svi imaju organe koji proizvode spolne ćelije poznate kao gonade. Kod ženki, ove gonade se zatim povezuju jajovodima s otvorom na vanjskoj strani tijela, obično kloakom, ali ponekad s jedinstvenom porom kao što je vagina ili penisom.

Ljudi

Ljudski reproduktivni sistem obično uključuje unutrašnju oplodnju seksualnim odnosom. Tokom ovog procesa, muškarac ubacuje svoj penis u erekciji u ženinu vaginu i ejakulira sjeme koja sadrži spermu. Sperma zatim putuje kroz vaginu i cerviks u matericu ili jajovode radi oplodnje jajne ćelije. Nakon uspješne oplodnje i implantacije, trudnoća fetusa se odvija u materici žene otprilike devet mjeseci, ovaj proces je poznat kao trudnoća kod ljudi. Trudnoća se završava porodom. Porod se sastoji od kontrakcije mišića materice, širenja grlića materice i iznošenja bebe iz vagine (ženskog genitalnog organa). Ljudske bebe i djeca su gotovo bespomoćni i zahtijevaju visok nivo roditeljske brige dugi niz godina. Jedna važna vrsta roditeljske brige je korištenje mliječnih žlijezda u ženskim grudima za dojenje bebe.

Ženski reproduktivni sistem ima dvije funkcije: prva je proizvodnja jajnih ćelija, a druga je zaštita i ishrana potomstva do rođenja. Muški reproduktivni sistem ima jednu funkciju, a to je proizvodnja i deponovanje sperme. Ljudi imaju visok nivo seksualne diferencijacije. Pored razlika u gotovo svakom reproduktivnom organu, brojne razlike se obično javljaju u sekundarnim spolnim karakteristikama.

 

Muški reproduktivni sistem je niz organa koji se nalaze izvan tijela i oko karlične regije muškarca koji doprinose procesu reprodukcije. Primarna direktna funkcija muškog reproduktivnog sistema je obezbjeđivanje muške sperme za oplodnju jajne ćelije.

Glavni reproduktivni organi muškarca mogu se grupisati u tri kategorije. Prva kategorija je proizvodnja i skladištenje sperme. Proizvodnja se odvija u testisima koji su smešteni u skrotumu koji reguliše temperaturu, nezreli spermatozoidi zatim putuju do epididimisa na razvoj i skladištenje. Druga kategorija su žlijezde koje proizvode ejakulatornu tekućinu, a koje uključuju sjemene mjehuriće, prostatu i sjemenovod. Posljednja kategorija su oni koji se koriste za kopulaciju i taloženje spermatozoida (sperme) unutar muškarca, a to uključuje penis, mokraćnu cijev, sjemenovod i Kauperovu žlijezdu.

Glavne sekundarne spolne karakteristike uključuju veći, mišićaviji rast, dublji glas, dlake na licu i tijelu, široka ramena i razvoj Adamove jabučice. Važan seksualni hormon muškaraca je androgen, a posebno testosteron.

Testisi oslobađaju hormon koji kontroliše razvoj sperme. Ovaj hormon je također odgovoran za razvoj fizičkih karakteristika kod muškaraca kao što su dlake na licu i dubok glas.

Vanjski organi muškog reproduktivnog sistema su:

• Penis
• Testisi
• Skrotum

Unutrašnji organi:

• Pasjemenik (Epididimis)
• Vas deferens (sjemenovod)
• Seminalne vezikule
• Prostata

Ženski reproduktivni sistem je niz organa primarno smještenih unutar tijela i oko karlične regije žene koji doprinose reproduktivnom procesu. Ženski reproduktivni sistem sadrži tri glavna dijela: vulvu, koja vodi do vagine, vaginalni otvor, do materice; maternica, koja drži fetus u razvoju; i jajnici, koji proizvode jajne stanice ženke. Grudi su uključene u roditeljsku fazu reprodukcije, ali se u većini klasifikacija ne smatraju dijelom ženskog reproduktivnog sistema.

Vagina se sastaje sa spoljašnjom stranom na vulvi, koja takođe uključuje stidne usne, klitoris i uretru; tokom snošaja ovo područje je podmazano sluzi koju luče Bartolinove žlijezde. Vagina je pričvršćena za maternicu preko grlića materice, dok je materica za jajnike pričvršćena preko jajovoda. Svaki jajnik sadrži stotine jajnih ćelija (singularna jajna ćelija).

Otprilike svakih 28 dana, hipofiza oslobađa hormon koji stimuliše neke od jajnih ćelija da se razvijaju i rastu. Jedna jajna ćelija se oslobađa i ona prolazi kroz jajovod u matericu. Hormoni koje proizvode jajnici pripremaju matericu da primi jajnu ćeliju. Jajna ćelija će se kretati kroz njene jajovode i čekati spermu da dođe do oplodnje. Kada se to ne dogodi, tj. nema sperme za oplodnju, sluznica materice, koja se zove endometrij, i neoplođene jajne ćelije se izbacuju svaki ciklus kroz proces menstruacije. Ako je jajna ćelija oplođena spermom, pričvrstit će se za endometrij i započeti razvoj embrija.

Vanjski dio ženskog reproduktivnog sistema čine :

• Velike usne (labia majora)
• Male usne (labia minora)
• Bartolinijeve žlijezde
• Klitoris (dražica)

Unutrašnji organi:

• Vagina
• Materica
• Jajnici
• jajovodi

• Seksualnost
• Seks
• Mejoza