Адысей

Адзін з ключавых персанажаў «Іліяды», галоўны герой паэмы «Адысея», якая апавядае пра доўгія гады блуканняў і вяртанне Адысея на радзіму. Адысей адрозніваўся не толькі адвагай, але і хітрым, вёрткім розумам (адгэтуль яго мянушка «хітрамудры»). Унук «маланкі» і «кадуцэя» — Зеўса і Гермеса.

Адысей
стар.-грэч.: Ὀδυσσεύς
Міфалогія	старажытнагрэчаская міфалогія
Пол	мужчынскі пол
Бацька	Laertes[d]
Маці	Anticlea[d]
Браты і сёстры	Ctimene[d]
Жонка	Penelope[d]
Дзеці	Тэлемах, Agrius[d], Leontophron[d], Leontophonus[d], Nausinous[d], Nausithous[d], Telegonus[d], Cassiphone[d], Latinus[d], Poliporthes[d], Ardeas[d], Polypoetes[d], Anteias[d], Arcesilaos[d] і Auson[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Імя «Адысей», імаверна, узыходзіць да грэчаскага — «oδύσσομαι» ('быць прагневанным', 'сердаваць') і, т.ч., азначае «Той, хто гневаецца» або «Той, хто ненавідзіць».

Прыгоды Адысея і яго вяртанне да вернай жонкі Пенелопы знайшлі адлюстраванне ў шэрагу твораў літаратуры (у Гамера, Сафокла, Еўрыпіда і інш.) і мастацтва (малюнкі на антычных вазах, фрэскі ў Пампеях і інш.).