Джордж Натаніэл Керзан

Віцэ-кароль Індыі (1899—1906), міністр замежных спраў Вялікабрытаніі (1919—1924), лідэр палаты лордаў (1916—1925), лорд-старшыня Савета (1916—1919, 1924).

Джордж Натаніэл Керзан
англ.: George Curzon, 1st Marquess Curzon of Kedleston
генерал-губернатар Індыі 6 студзеня 1899 — 18 лістапада 1905
Папярэднік	Victor Bruce, 9th Earl of Elgin[d]
Пераемнік	Gilbert Elliot-Murray-Kynynmound, 4th Earl of Minto[d]
Міністр замежных спраў Вялікабрытаніі 23 кастрычніка 1919 — 22 студзеня 1924
Папярэднік	Артур Бэлфар
Пераемнік	Джэймс Рамсей Макдональд
лідар Палаты лордаў[d] 3 лістапада 1924 — 20 сакавіка 1925
Папярэднік	Richard Haldane, 1st Viscount Haldane[d]
Пераемнік	James Gascoyne-Cecil, 4th Marquess of Salisbury[d]
лорд-старшыня Савета[d] 10 снежня 1916 — 23 кастрычніка 1919
Папярэднік	Robert Crewe-Milnes, 1st Marquess of Crewe[d]
Пераемнік	Артур Бэлфар
Secretary of State for Air[d] 15 мая 1916 — 3 студзеня 1917
Папярэднік	Edward Stanley, 17th Earl of Derby[d]
Пераемнік	Weetman Pearson, 1st Viscount Cowdray[d]
член Тайнага савета Вялікабрытаніі[d] з 1895
member of the 26th Parliament of the United Kingdom[d] 13 ліпеня 1895 — 10 жніўня 1898
дэпутат 25-га парламента Вялікабрытаніі[d] 4 ліпеня 1892 — 8 ліпеня 1895
дэпутат 24-га парламента Вялікабрытаніі[d] 1 ліпеня 1886 — 28 чэрвеня 1892
член Палаты лордаў[d] 1898 — 20 сакавіка 1925
лорд-захавальнік Малой пячаткі 1915 — 1916
Папярэднік	Robert Crewe-Milnes, 1st Marquess of Crewe[d]
Пераемнік	David Lindsay, 27th Earl of Crawford[d]
лідар Палаты лордаў[d] 10 снежня 1916 — 22 студзеня 1924
Папярэднік	Robert Crewe-Milnes, 1st Marquess of Crewe[d]
Пераемнік	Richard Haldane, 1st Viscount Haldane[d]
канцлер Оксфардскага ўніверсітэта[d] 1907 — 1925
President of the Royal Geographical Society[d] 1911 — 1914
Нараджэнне	11 студзеня 1859(1859-01-11)[…] Kedleston Hall[d], Kedleston[d], Amber Valley[d], Дэрбішыр[d], Дэрбішыр, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Смерць	20 сакавіка 1925(1925-03-20)[…] (66 гадоў) Лондан, Лонданскае графства, Англія, Вялікабрытанія
Месца пахавання	Дэрбішыр All Saints Church, Kedleston[d]
Род	Curzon family[d]
Бацька	Alfred Curzon, 4th Baron Scarsdale[d]
Маці	Blanche Senhouse[d]
Жонка	Mary Curzon, Baroness Curzon of Kedleston[d][…] і Grace Curzon, Marchioness Curzon of Kedleston[d][…]
Дзеці	Cynthia Mosley[d], Irene Curzon, 2nd Baroness Ravensdale[d] і Alexandra Curzon[d]
Веравызнанне	англіканства
Партыя	Кансерватыўная партыя
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Каралеўскае геаграфічнае таварыства
Адукацыя	Бэйліял-каледж Ітанскі каледж (1878) Wixenford School[d]
Дзейнасць	падарожнік-даследчык, палітык, дыпламат, падарожнік
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1898) Медаль заступнікаў[d] (1895) член Брытанскай акадэміі[d] (1898)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Старэйшы сын 4-га барона Скарсдэйла, член палаты абшчын, кансерватар. Выступаў пераважна па пытаннях замежнай, асабліва ўсходняй палітыкі.

У 1891—1892 гадах быў памочнікам міністра па справах Індыі. У 1895 года  ў кабінеце маркіза Солсберы атрымаў пасаду намесніка міністра замежных спраў і кіраваў землямі Вялікабрытаніі ў Азіі. У 1898 годзе быў узнагароджаны тытулам «барон Керзан з Кедлстана» ў графстве Дэрбішыр (пэрства Ірландыі). У студзені наступнага года барон быў назначаны віцэ-каралём Індыі. На гэтай пасадзе ён ажыццявіў падатковую рэформу ў Індыі і шмат увагі надаваў праблеме захавання старажытных індыйскіх помнікаў: дзякуючы Керзану быў выратаваны ад разбурэння і адрэстаўраваны Тадж-Махал. У 1903 годзе заснаваў Публічную бібліятэку Калькуты, якая існавала з 1836 года, у Імперскую бібліятэку, створаную ў 1891 годзе; у 1948 годзе яна была перайменавана ў Нацыянальную бібліятэку Індыі і зараз з’яўляецца самай вялікай бібліятэкай у краіне.

Барон Керзан лічыўся крайнім торы(партыя у Англіі). У пытанні аб абароне паміж Брытанскай імперыі і інтарэсаў Англіі ў Азіі ён быў гарачым абаронцам тэорыі буферных дзяржаў. Гэтыя погляды выказаны ім у артыкуле «India between two fires» («Nineteenth Century», 1893)(Індыя паміж двума агнямі). Керзан быў таксама прыхільнікам Японіі і антаганістам Кітая, да якога ён лічыў неабходным прымяняць цвёрдую палітыку. Пытанне аб бяспецы Індыі, на думку Керзана, было асноўным для дзяржаўнай палітыкі Англіі.

У 1908—1925 гадах быў удзельнікам палаты Лордаў ад Ірландыі, займаў пасады лорда-захавальніка друку, лідэра палаты Лордаў, лорда-старшыні Таемнай рады. У 1911 годзе быў узведзены ў графскае званне з тытулам «граф Керзан Кедлстанскі» ў пэрстве Злучанага Каралеўства.

У 1921 годзе стаў маркізам — Marquess Curzon of Kedleston (Маркіз Керзан Кедлстанскі).

У 1919—1924 на пасадзе міністра замежных спраў Вялікабрытаніі стаў адным з арганізатараў інтэрвенцыі супраць Савецкай Расіі. Падчас савецка-польскай вайны ў ліпені 1920 года накіраваў Савецкаму ўраду ноту, у якой патрабаваў спыніць наступ Чырвонай Арміі па лініі, рэкамендаванай Вярхоўнай радай Антанты ў снежні 1919 у якасці ўсходняй мяжы Польшчы («Лінія Керзана»).

На Лазанскай канферэнцыі 1922—1923 дабіўся вырашэння пытання аб чарнаморскіх пралівах, згодна з якім чарнаморскія краіны пазбавіліся асаблівых правоў.