Аляксандр Уладзіміравіч Захарчанка

Старшыня Савета міністраў (7 жніўня 2014 па 31 жніўня 2018 года) і вярхоўны галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі ДНР. Генерал-маёр ДНР (2016), генерал-маёр ЛНР (2015).

Аляксандр Уладзіміравіч Захарчанка
руск.: Александр Владимирович Захарченко укр.: Олександр Володимирович Захарченко
Дата нараджэння	26 чэрвеня 1976(1976-06-26)
Месца нараджэння	Данецк, Данецкі гарадскі савет[d], Данецкая вобласць, УССР, СССР
Дата смерці	31 жніўня 2018(2018-08-31) (42 гады)
Месца смерці	Pushkin Boulevard, Donetsk[d], Данецк, Данецкі гарадскі савет[d], Данецкая вобласць, Украіна або Данецк, Данецкі гарадскі савет[d], Данецкая вобласць, Украіна
Пахаванне	Donetskoe More Cemetery[d]
Грамадзянства	СССР  Украіна  ДНР
Адукацыя	Escuela técnica de automatización industrial de Donetsk[d] (1995)
Веравызнанне	Праваслаўная Царква
Партыя	Donetsk Republic[d]
Род дзейнасці	палітык, ваенны
Узнагароды	Cross of St. George (Donetsk People's Republic)[d]
Аўтограф
Удзельнік	вайна на ўсходзе Украіны
av-zakharchenko.su
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Раннія гады

Нарадзіўся 26 чэрвеня 1976 г. у Данецку ў сям'і шахцёра з 35-гадовым стажам Уладзіміра Захарчанка (цяпер пражывае ў Арцёмаўску). Бацька па нацыянальнасці — украiнец, а маці — руская.

Скончыў сярэднюю агульнаадукацыйную школу № 4 Данецка.

Пасля заканчэння з адзнакай Данецкага тэхнікума прамысловай аўтаматыкі пачаў працаваць на шахце горным электрамеханікам. Па прафесіі — тэхнік-электрамеханік 6-га разраду. Вучыўся ў Данецкам юрыдычным інстытуце МУС Украіны (няскончаная вышэйшая адукацыя).

Займаўся прадпрымальніцкай дзейнасцю ў галіне вугальнай прамысловасці. Па даных стваральніка ўкраінскага інтэрнэт-выдання Insider журналіста Сяргея Шчарбіна, які спасылаецца на рэестр юрыдычных асоб, Захарчанка быў у ліку сузаснавальнікаў размешчанага ў Данецку ТАА «Дэльта-Форт» (выданне кніг, аптовая продажа харчавання i алкаголю). Ён паказвае, што ў 2006 годзе Захарчанка займаў пасаду дырэктара ТАА «Гандлёвы дом Кантынент», які ўваходзіў у склад «Азоўскай харчовай кампаніі», уладальнікам якой з’яўляецца А. Ляшчынскі, i які меў судовы працэс з «Дэльта-Форт»; таксама адзначаецца, што адным з заснавальнікаў фірмы з’яўляецца С. Кій, блізкі да Р. Ахметава; у той жа час прэс-служба групы «System Capital Management» паведаміла Шчарбіна, што Захарчанка ніколі не працаваў у яе структурах: «Пералічаныя кампаніі («Дэльта-Форт», «ГД Кантынент», «Азоўская харчовая кампанія», «Шчыт») ніякага дачынення да групы SCM не маюць». Таксама кампаніяў заяўлялася, што чалавек з такім жа імем, як і ў Захарчанка, з’яўляўся кіраўніком філіяла ТАА «Комплекс Агромарс» (уладальнік Е. Сігал) у Данецку, якое называе адным «з найбуйнейшых вытворцаў курынага мяса».

ДНР

Са снежня 2013 года ўзначальваў Данецкай аддзяленне харкаўскай грамадскай арганізацыі «Апора». У ходзе пратэстаў на паўднёвым усходзе Украіны вясной 2014 года, 16 красавіка ўзначаліў групу з 7 узброеных чалавек, якія занялі будынак данецкай гарадской адміністрацыі.

У маі 2014 года быў прызначаны ваенным камендантам Данецка. У ліпені 2014 года прызначаны на пасаду намесніка міністра ўнутраных спраў ДНР. Камандзір падраздзялення «Апора» арміі ДНР да 7 ліпеня 2014 года. Асабіста ўдзельнічаў у баях, быў паранены ў руку, камандуючы атакай на населены пункт Кажэўня (укр. Кожевня) 22 ліпеня 2014 года. З 23 ліпеня меў воінскае званне генерал-маёра.

7 жніўня 2014 года, пасля сыходу ў адстаўку з пасады старшыні Савета Міністраў Данецкай Народнай Рэспублікі Аляксандра Барадай, заняў яго пасаду. 8 жніўня Захарчанка зацвердзілі на пасадзе Вярхоўным саветам ДНР: за — звыш 50 дэпутатаў, устрымаліся — 6, супраць — 1. У гэты ж дзень ён прыняў прысягу на вернасць народу ДНР.

30 жніўня 2014 года на Захарчанка быў здзейснены замах. Сам ён не пацярпеў, аднак кіроўца машыны, на якой ён ехаў, атрымаў раненне.

У кастрычніку падаў дакументы ў Цэнтральную выбарчую камісію ДНР як кандыдат на пасаду кіраўніка Данецкай Народнай Рэспублікі, стаўшы першым зарэгістраваліся кандыдатам.

3 лістапада, пасля выбараў у ДНР, ЦВК рэспублікі абвясціла, што Захарчанка перамог на іх: за яго аддалі галасы 765 тысяч чалавек, што склала каля 75% грамадзян, якія галасавалі. МЗС РФ заявіла пра павагу волевыяўлення жыхароў Данецкага рэгіёну, кіраўніцтва краін Еўрасаюза, ЗША, Украiны, а таксама генеральны сакратар ААН Пан Гі Мун, назвалі мінулыя выбары нелегітымнымі і парушаючымі заключаныя ў верасні 2014 года мінскія пагаднення..

4 лістапада ў Данецкам акадэмічным музычна-драматычным тэатры прайшла інаўгурацыя Захарчанка. Аляксандр Уладзіміравіч прыняў прысягу, паклаўшы руку на Бiблiю. Кіраўнік Цэнтрвыбаркама рэспублікі Раман Лягін уручыў яму пасведчанне кіраўніка ДНР.

12 лютага 2015 года Аляксандр Захарчанка і кіраўнік ЛНР Ігар Платніцкі падпісалі дакумент, узгоднены з «нармандскай чацвёркай».

17 лютага 2015 года быў паранены ў нагу падчас баёў за Дэбальцева, з-за чаго доўгі час перасоўваўся на мыліцах або з кіем.

28 лютага 2015 года на I з’ездзе грамадскага руху «Данецкая рэспубліка» абраны яго старшынёй.

У красавіку 20166года года МГБ ДНР паведамляла, што прадухіліла замах на кіраўніка ДНР, якое рыхтавала з ужываннем выбуховага прыстасавання ў стралковым комплексе «Артэміда» ў Данецку група асоб, што прыбыла з тэрыторыі падкантрольнай цяперашнім уладам Украіны; у ліпені таго ж года пад Данецкам Захарчанка трапіў пад артылерыйскі і мінамётных абстрэл, які далятаў з украінскага боку

10 чэрвеня 2018 года абраны старшынёй Грамадскай арганізацыі «Апора Данбаса». Па прозвішчы Захарчанка была створана дзіцячая арганізацыя «захараўцы», падобная піянерскай.

Смерць

Аляксандр Захарчанка загінуў на 43-м годзе жыцця 17:28 па мясцовым часе, 31 жніўня 2018 года ў выніку выбуху ў кафэ «Сепар» у цэнтры Данецка, атрымаўшы чэрапна-мазгавую траўму, ня сумяшчальную з жыццём. Прычынай гібелі кіраўніка самаабвешчанай Данецкай народнай рэспублікі стала выбуховае прыстасаванне, закладзенае над уваходам у кафэ; разам з ім загінуў адзін з целаахоўнікаў Вячаслаў Дацэнка, яшчэ 11 чалавек пацярпелі (сярод іх міністр падаткаў і даходаў ДНР Аляксандр Цімафееў і кіраўнік моладзевага крыла арганізацыі «Апора Данбаса» Наталля Волкава). Пазней увечары таго ж дня з’явілася інфармацыя аб тым, што праваахоўныя органы самаабвешчанай Данецкай Народнай Рэспублікі затрымалі некалькіх падазраваных у замаху, якіх лічаць украінскімі дыверсантамі.