Ц: кірылічная літара

Літара кірыліцы Ц
Цц
Выява
◄  У Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш Щ  ►
Беларускі альфабэт:
◄ У Ў Ф Х Ц Ч Ш Ы Ь ►
У лацінцы	C · c
Зьвесткі
Тып	асноўная кірыліца, альфабэтны;
Гук	[ts]
Кадаваньне
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter tse cyrillic small letter tse
Юнікод	Ц: U+0426 ц: U+0446
HTML	Ц‎: Ц, Ц ц‎: ц, ц
UTF-16	Ц‎: 0x426 ц‎: 0x446
URL-код	Ц: %D0%A6 ц: %D1%86
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Выкарыстоўваецца таксама ўва ўсіх славянскіх кірылічных альфабэтах (23-я ў баўгарскай, 24-я ў расейскай, 27-я ў сэрбскай і ўкраінскай, 28-я ў македонскай) і ў пісьмовасьцях некаторых неславянскіх народаў. У стара- і царкоўнаславянскай азбуках носіць назву «ци» (ст.-сл.) ці «цы» (ц.-сл.), значэньне якой ня ясныя: яго злучаюць з словам «ции» (гэтыя) ад пытальнага й адноснага займеньніка «кыи» (які, якога); з старажытнарускім зьвязам «ци» («хіба», «ці», «ці дакладна, што»), адпаведным сучаснаму ўкраінскаму «чы»; ёсьць і іншыя вэрсіі. У кірыліцы звычайна лічыцца 26-й паводле парадку (калі гаворка ідзе пра стараславянскую азбуку) ці 25-й (у царкоўнаславянскай азбуцы) і выглядае як ; у глаголіцы па ліку 27-я, мае выгляд . У абедзьвюх азбуках мае лікавае значэньне — 900.

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Ц мае лічбавае значэньне — 900.