Грама́тыка італья́нскай мовы выяўляе вялікае падабенства з гішпанскай і францускай граматыкай, што тлумачыцца прыналежнасьцю гэтых моваў да раманскай групы.
Кожны назоўнік у італьянскай мове мае род (мужчынскі альбо жаночы) і лік (адзіночны альбо множны). Назоўнікі не зьмяняюцца па склонах, як у лаціне. Значэньні, якія ў іншых мовах перадаюцца з дапамогай скланеньня, у італьянскай выражаюцца з дапамогай прыназоўнікаў і зьмены артыкляў.
Асноўныя канчаткі назоўнікаў:
У італьянскай мове не зьмяняюцца назоўнікі, якія заканчваюцца на націскны галосны (la virtù / le virtù), на зычны (il bar / i bar), на ненаціскны -і (il bikini / i bikini, la crisi / le crisi), а таксама некаторыя іншыя назоўнікі, якія заканчваюцца на ненаціскны галосны (il boia / i boia, la moto / le moto).
Існуе некалькі правілаў утварэньня множнага ліку назоўнікаў.
Граматыка італьянскай мовы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Граматыка італьянскай мовы, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.