Рыбінішкі: вёска ў Рыбінішкаўскай воласьці Латвіі

Riebiņi) — вёска ў Латвіі, на рацэ Фэйманцы. Адміністрацыйны цэнтар Рыбінішкаўскага краю. Насельніцта на 2015 год — 841 чалавек. Знаходзяцца за 213 км ад Рыгі.

Рыбінішкі лац. Rybiniški
лат. Riebiņi
Палац
Краіна:	Латвія
Рэгіён:	Латгалія
Край:	Рыбінішкаўскі
Вышыня:	140 м н. у. м.
Насельніцтва:	841 чал. (2015)
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Тэлефонны код:	+371
Паштовы індэкс:	LV-5326
Геаграфічныя каардынаты:	56°20′22″ пн. ш. 26°47′51″ у. д. / 56.33944° пн. ш. 26.7975° у. д. / 56.33944; 26.7975 26°47′51″ у. д. / 56.33944° пн. ш. 26.7975° у. д. / 56.33944; 26.7975
Рыбінішкі на мапе Латвіі Рыбінішкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Рыбінішкі — даўняе мястэчка гістарычных Інфлянтаў (Латгаліі). Да нашага часу тут захаваўся палацава-паркавы комплекс, помнік архітэктуры XVIII ст.

Паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Каралеўствам Польскім

Упершыню Рыбінішкі ўпамінаюцца ў ХVII ст., калі яны знаходзіліся ў валоданьні Корфаў. У 1716 годзе мястэчка перайшло да фон Бэркаў, а ў 1758 годзе — да Міхала Вэйсэнгофа. У канцы XVIII ст. тут збудавалі палац.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Рыбінішкі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Рэжыцкім павеце Віцебскай губэрні. У 2-й палове XIX ст. у мястэчку было 32 двары.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1918 годзе Рыбінішкі занялі войскі Нямецкай імпэрыі.

Найноўшы час

1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі Рыбінішкі ўвайшлі ў склад Беларускай ССР. У 1920 годзе бальшавікі перадалі мястэчка Латвіі. У 1949 годзе Рыбінішкі ўвайшлі ў склад Прэйльскага раёну, а ў 2008 годзе — сталі цэнтрам краю.

 

Дэмаграфія

• XIX стагодзьдзе: 1897 год — 584 чал., зь іх 533 юдэі
• XX стагодзьдзе: 1920 год — 446 чал., зь іх 386 юдэяў; 1935 год — 464 чал., зь іх 317 юдэяў
• XXI стагодзьдзе: 2015 год — 841 чал.

Інфраструктура

У Рыбінішках працуюць сярэдняя школа, дашкольная ўстанова, дом культуры, бібліятэка, школа конегадоўлі.

 

Славутасьці

• Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла (1894—1909)
• Сядзіба (XVIII ст.)