Здудзічы

Здудзічы ўваходзяць у склад Чыркавіцкага сельсавету. Знаходзіцца ля ўпадзеньня ракі Алы ў раку Бярэзіну.

Здудзічы
трансьліт. Zdudzičy
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Гомельская
Раён:	Шацілавіцкі
Сельсавет:	Чыркавіцкі
Насельніцтва:	159 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 2342
Паштовы індэкс:	247414
Нумарны знак:	3
Геаграфічныя каардынаты:	52°43′56″ пн. ш. 29°34′49″ у. д. / 52.73222° пн. ш. 29.58028° у. д. / 52.73222; 29.58028 29°34′49″ у. д. / 52.73222° пн. ш. 29.58028° у. д. / 52.73222; 29.58028
Здудзічы на мапе Беларусі ± Здудзічы Здудзічы

У час уваходжаньня зямель Расейскай імпэрыі яны належалі да 2 паліцэйскай акругі Парыцкай воласьці Бабруйскага павету і да Астроўчыцкага прыходу праваслаўнай царквы, на адлегласьці 63 вёрсты ад Бабруйску. У 1895 г. у вёсцы налічвалася 60 двароў (па зьвестках Аляксандра Ельскага). Жыхары займаліся земляробствам, рыбнай лоўляй і плытагонствам. У 1993 годзе пры зборы краязнаўчых зьвестак для кнігі «Памяць» Шацілавіцкага раёну была выяўлена група культавых помнікаў у Здудзічах: 2 курганы, валун, 2 камяні з выявамі крыжа, камень з надпісам (неразборлівы), 3 каменныя крыжы. Найбольш старадаўні крыж быў укапаны ў зямлю на ўскрайку могілак, магчыма, на царковішчы. Надземная частка крыжа акругленая, падобны на Тураўскія крыжы ХІІ стагодзьдзя.

• 2010 год — 159 чалавек
• 1999 год — 270 чалавек

• Рыгор Кісель
• Сьцяпан Сухарэнка

• Здудзіцкі каменны крыж

• Jel.A. (Jelski A.) Zdudzicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. S. 545