Дэкаданс
Дэкада́нс (ад францускага decadence — «заняпад») — агульная арыентацыя шматлікіх напрамкаў у амэрыканскім ды эўрапейскім мастацтве канца XIX – пачатку XX стагодзьдзяў.
Тэрмін узьнік у Францыі ў 80-х гадох XIX стагодзьдзя. Асноўныя матывы дэкадансу — адчуваньне безнадзейнасьці, страта сэнсу быцьця, крызіс ідэалаў, тэмы сьмерці, адзіноцтва, «зыходу ў сябе». Характэрныя змрочныя настроі, культ вытанчанай, згасаючай прыгажосьці, часта грэбаваньне нормамі грамадзтва й маралі, эскапізм, індывідуалізм, ідэя свабоды творчасьці дзеля творчасьці. Дэкаданс праявіўся ва ўсіх відах мастацтва і ў розных стылях. У літаратуры ён найбольш выражаны ў творчасьці Э. По, О. Ўайлда, Ш. Бадлера, францускіх сымбалістаў (П. Вэрлен, А. Рэмбо ды інш.), таксама дэкаданс прыметны ў жывапісу ды графіцы стылю мадэрн (напр., О. Бэрдсьлі).
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Дэкаданс, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.