গোৱালপৰীয়া লোকগীত

গোৱালপাৰীয়া লোকগীত কোনো ধৰ্মীয় অনুষ্ঠানৰ লগত জড়িত নহয়। সাধাৰণতে প্ৰেম গোৱালপৰীয়া লোকগীতৰ মূল বিষয়বস্তু। তাৰ লগতে জন-জীৱনৰ দৃশ্য, কৃষি, ঈশ্বৰ বন্দনা, দৰ্শন, হাতী বিষয়ক অনেক লোকগীত পোৱা যায়। বিষয় আৰু সাংগীতিক বৈশিষ্ট্য অনুসৰি ইয়াক কেইবাটাও উপভাগত বিভক্ত কৰা হৈছে। তাৰে ভিতৰত প্ৰধান ভাগ দুটা হ’ল- ভৱাইয়া আৰু চাটক। আৰু দুটা ভাগ হ’ল- মৈশালী আৰু মাউত। গোৱালপাৰীয়া লোকগীত সাধাৰণতে সমবেত হৈ গোৱা হয় যদিও এককভাৱেও গোৱা দেখা যায়। গোৱালপাৰীয়া লোকগীত প্ৰধান বাদ্য হ’ল দোতোৰা। ইয়াৰ লগতে তাল, বাঁহী, একতাৰা, বিশেষ প্ৰকাৰৰ নাগেৰা, ইত্যাদি বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ লোকবাদ্য ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

ভাওয়াইয়া

ভাওয়াইয়া গীত সাধাৰণতে প্ৰেম বিষয়ক। সংস্কৃত শব্দ ভাবৰ পৰা এই নাম উৎপত্তি হৈছে। এই গীতবোৰ ভাব প্ৰধান আৰু সাধাৰণতে বাস্তৱধৰ্মী। ভৱাইয়া গীতৰ প্ৰেম সাধাৰণতে পৰিপক্ব তথা প্ৰেমিক বা গিৰিয়েকৰ বিষয়ক।

চাটক

চাটক গীতবোৰৰ বিষয়বস্তু ভৱাইয়া গীতৰ অনুৰূপ নহয়। চাটক গীতৰ মূল বিষয় একক প্ৰেম নহয়। এইবোৰ গীত বাস্তৱধৰ্মিতকৈ বেছি ধেমেলীয়া। বৌ-দেৱৰেকৰ সমন্ধ বা অন্যান্য সমন্ধৰ প্ৰতিফলন এই গীতৰ মাজত দেখা যায়।

• কামৰূপী লোকগীত
• প্ৰতিমা পাণ্ডে বৰুৱা
• ৰামেশ্বৰ পাঠক