অপেশ্বৰী অ'ৰা

গ্ৰীক বিশেষ্য αὔρα ৰ অৰ্থ হৈছে "বতাহ, সতেজ বতাহ", বিশেষকৈ শীতল বতাহ। ইয়াৰ সৈতে ἀήρ শব্দৰ সম্পৰ্ক আছে, যাৰ অৰ্থ বতাহ বা ৰাতিপুৱাৰ কুঁৱলী, ইয়াৰ পূৰ্বৰ প্ৰ'ট'-ইণ্ডো-ইউৰোপীয় মূল *h2ewsḗr।

অ'ভিদ

অগাষ্টানৰ কবি অভিডে আৰ্ছ এমাট’ৰিয়াত আৰু মেটামৰ্ফ’ছত অ’ৰাক চেফালাছ আৰু প্ৰ’ক্ৰিছৰ কৰুণ কাহিনীত পৰিচয় কৰাই দিছে, হয়তো অ’ৰা আৰু অৰোৰা, ৰোমান দেৱী ভোৰৰ (গ্ৰীক ইঅ’ছ) মৌখিক সাদৃশ্যৰ ওপৰত ৰচিত, যি পত্নীৰ ওচৰলৈ উভতি অহাৰ আগতে চেফালাছৰ প্ৰেমিক আছিল।

মেটামৰ্ফ’ছত অভিডে চেফালাছক ক’বলৈ কয় যে যে চিকাৰ শেষ কৰাৰ পিছত তেওঁৰ কেনেকৈ শীতল বতাহ বিচৰাৰ অভ্যাস আছিল।

"মই বতাহক আকৰ্ষণ কৰিলোঁ, গৰমত মোৰ ওপৰত মৃদু বতাহ; মই অপেক্ষা কৰা বতাহ। তাই মোৰ শ্ৰমৰ জিৰণি আছিল। 'আহা, অ'ৰা,' মোৰ মনত আছে মই কান্দিছিলোঁ, 'আহা মোক শান্ত কৰা; মোৰ বুকুলৈ আহা।"

কিন্তু এদিন চেফালাছে কোৱাৰ দৰে: "এই শব্দবোৰ শুনি কোনোবাই ইয়াৰ দ্বৈত অৰ্থৰ দ্বাৰা প্ৰতাৰিত হ'ল; আৰু মোৰ ওঁঠত ইমান সঘনাই 'অ'ৰা' শব্দটো অপেশ্বৰীৰ নাম বুলি ভাবি, মই নিশ্চিত হ'লো যে মই কোনোবা অপেশ্বৰীৰ প্ৰেমত পৰিছো।" যেতিয়া চেফালাছৰ কথা তেওঁৰ পত্নী প্ৰক্ৰিছক জনোৱা হৈছিল, তেতিয়া তেওঁ দুখ আৰু ভয়ত আহত হৈছিল। পিছদিনা ৰাতিপুৱাৰ সফল চিকাৰৰ পিছত চেফালাছে আকৌ চিঞৰি উঠিল: "আহা, অ'ৰা, আহা আৰু মোৰ কষ্টক শান্ত কৰা" কিন্তু এই কথা কৈ চেফালাছে ভাবিলে যে তেওঁ এটা হুমুনিয়াহ শুনিলে আৰু মাতিলে: "আহা, প্ৰিয়তম" তাৰ পিছত শুকান পাতৰ খৰমৰনিৰ শব্দত তেওঁ নিজৰ যাঠী নিক্ষেপ কৰিলে, যিটো তেওঁ কোনো বন্যপ্ৰাণী বুলি ভাবিছিল, কিন্তু তাৰ পৰিৱৰ্তে আছিল প্ৰক্ৰিছ, যি নিজৰ স্বামীক চোৰাংচোৱাগিৰি কৰিবলৈ আহিছিল। তেওঁ ভয় কৰিছিল যে তেওঁ অৰোৰাৰ সৈতে তেওঁক প্ৰতাৰণা কৰিছে শেষ নিশ্বাস এৰোঁ‌তে প্ৰক্ৰিছে কয় : "আমাৰ প্ৰেমৰ মিলনৰ দ্বাৰা, ওপৰৰ দেৱতা আৰু মোৰ নিজৰ দেৱতাৰ দ্বাৰা, মই তোমাৰ বাবে কৰা সকলো কামৰ দ্বাৰা আৰু মোৰ মৃত্যুৰ কালত এতিয়াও তোমাক সহ্য কৰা প্ৰেমৰ দ্বাৰা, মোৰ নিজৰ মৃত্যুৰ কালত, মই অনুৰোধ কৰিছো। আপুনি, এই অ'ৰাক মোৰ ঠাই ল'বলৈ নিদিব।" আৰু চেফালাছে কয়: "আৰু তেতিয়া মই অৱশেষত গম পালোঁ যে নামটোটেই [অ'ৰা] ভুল আছিল।"

ননছ

ননছ'ত ডাইঅ'নিচাছৰ দ্বাৰা অ'ৰাৰ ধৰ্ষণৰ কাহিনী বৰ্ণনা কৰা হৈছে। তেওঁৰ মহাকাব্য ডাইঅ'নিচিয়াকাৰ (৫ম শতিকাৰ আৰম্ভণি) চূড়ান্ত খণ্ডত এই কথা পোৱা যায়। এই বিৱৰণীত অ'ৰা হৈছে টাইটান লেলাণ্টছৰ অপেশ্বৰী কন্যা। ননছৰ মতে অ'ৰাৰ মাতৃ লেনাটছ, অ'চেনাইড অপেশ্বৰী পেৰিব'য়াৰ পত্নী আছিল, যদিও অন্য ঠাইত তেওঁ অ'ৰাক "চাইবেলৰ কন্যা" বুলি কয়।

অ’ৰা আছিল ফ্ৰিজিয়াৰ বাসিন্দা আৰু আৰ্টেমিছ দেৱীৰ সংগী। তাই আছিল "অ'ৰা দ্য উইণ্ডমেইড", বতাহৰ দৰেই বেগেৰে, "ৰিণ্ডাকোছৰ পাহাৰীয়া কুমাৰী", এগৰাকী "পুৰুষসদৃশ" কুমাৰী, "যি এফ্ৰ'ডাইটৰ বিষয়ে একো নাজানিছিল", আৰু চিকাৰী, যি "বন্য ভালুকৰ আৰু সিংহ খেদি বধ কৰিছিল", আৰু "অযুদ্ধপ্ৰেমী দাসীৰ'" ধাৰণাসমূহৰ পৰা আঁতৰত আচিল।"

 

ননছে অ'ৰাৰ বৰ্ণনা তলত দিয়া ধৰণে কৰিছে:

তাৰ পাছত [ডাইঅ’নিচাছ] পেলেন আৰু থ্ৰেচিয়ান ব’ৰিয়াছৰ হলবোৰ এৰি ৰেইয়াৰ ঘৰলৈ গ’ল, য’ত ফ্ৰিজিয়ান মাটিত উত্থানশীল চাইবেলৰ দৈৱিক চোতালখন আছিল। তাত ৰিণ্ডাকোছৰ পাহাৰীয়া কুমাৰী অ'ৰাৰ উত্থান ঘটিছিল, আৰু শিলৰ ডিণ্ডিমনৰ পাদদেশৰ ওপৰেৰে চিকাৰ কৰিছিল। তাই অযুদ্ধবিৰোধী দাসীৰ ধাৰণাবোৰৰ পৰা আঁতৰি থাকিল, লেলাণ্টোছৰ এই কন্যা আৰ্টেমিছৰ ক্ষুদ্ৰ সংস্কৰণৰ দৰে; কাৰণ এই ধুমুহাৰ দৰে ছোৱালীজনীৰ পিতৃ আছিল প্ৰাচীন লেলাণ্টোছ দ্য টাইটান, যি অ'চেনছৰ কন্যা পেৰিব'য়াক বিয়া কৰাইছিল; তাই আছিল এগৰাকী পুৰুষসদৃশ দাসী, যি এফ্ৰোডাইটিৰ বিষয়ে একো নাজানিছিল। তাই সতীৰ্থসকলতকৈ ওখ হৈ ডাঙৰ হৈছিল, গোলাপী বাহুৰ মৰমলগা বস্তু, সদায় পাহাৰৰ বন্ধু। প্ৰায়ে চিকাৰত তাই বনৰীয়া ভালুক খেদি বগৰাই পেলাইছিল, আৰু তাইৰ দ্ৰুত বৰ্শাপাট সিংহনীৰ ওপৰত নিক্ষেপ কৰিছিল, কিন্তু তাই কোনো পহু হত্যা কৰা নাছিল আৰু কোনো শহাপহুলৈ অস্ত্ৰ নিক্ষেপ কৰা নাছিল। নাই, তাই নিজৰ তূণডাল কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল পাহাৰৰ সিংহৰ দলক কাঁ‌ড় মাৰিবলৈ, . . . .। তাইৰ নামটো তাইৰ কামৰ দৰেই আছিল: অ’ৰা দ্য উইণ্ডমেইডে আটাইতকৈ বেছি দ্ৰুতগতিত দৌৰিব পাৰিছিল, পাহাৰীয়া বতাহৰ লগত তাল মিলাই।

এদিন অ’ৰা আৰ্টেমিছৰ সৈতে চিকাৰ কৰিবলৈ যায়। দুপৰীয়াৰ গৰমৰ পৰা সকাহ পাবলৈ চিকাৰৰ দলটোৱে সাঁতুৰিবলৈ ৰৈ যায়। তাৰ পিছত অ'ৰাই আৰ্টেমিছক জোকাই কয় যে তেওঁৰ স্তন আৰ্টেমিছৰ তুলনাত ভাল, যিহেতু তাইৰ স্তনটো পুৰুষৰ দৰে সৰু আৰু ঘূৰণীয়া, আনহাতে আৰ্টেমিছৰ স্তন ডাঙৰ আৰু কমনীয় আছিল আৰু সেয়েহে আৰ্টেমিছৰ কল্পিত "অলংঘিত কুমাৰীত্ব"কো অ'ৰাই মিছা বুলি কয়। গভীৰভাৱে ক্ষুণ্ণ হৈ ক্ৰোধিত আৰ্টেমিছে প্ৰতিশোধৰ দেৱী নেমেছিছৰ ওচৰলৈ যায় আৰু অ'ৰাক কুমাৰীত্ব হেৰুৱাই শাস্তি দিয়াৰ ব্যৱস্থা কৰে। ইৰ’ছৰ ধনুৰ পৰা অহা কাঁড়ৰ দ্বাৰা ডাইঅ’নিচাছক অ’ৰাৰ প্ৰতি আকাংক্ষাত উন্মাদ কৰি তোলা হয়। কিন্তু কুমাৰী অ'ৰাক কেতিয়াও বলাব নোৱাৰিব বুলি জানি ডাইঅ'নিচাছে অ'ৰাক মদৰ দ্বাৰা নিচাযুক্ত দ্ৰব্য খুৱাই বান্ধি ৰাখে আৰু অচেতন আৰু নিশ্চল হৈ থকাৰ সময়তে ধৰ্ষণ কৰে। যেতিয়া অ'ৰাই সাৰ পায়, তাই আৰু কুমাৰী নহয় বুলি আৱিষ্কাৰ কৰে, কিন্তু কোন দায়ী নাজানি, ক্ষুব্ধ হৈ পৰে, তেতিয়া তাই পাহাৰীয়া পশুপালকসকলৰ জুপুৰি খালী কৰি পেলায় আৰু পাহাৰবোৰ তেজেৰে তিয়াই পেলায়। যন্ত্ৰণাদায়ক প্ৰসৱৰ পিছত অ'ৰাই যমজ পুত্ৰ সন্তান জন্ম দিয়ে। তাই সন্তানদ্বয়ক সিংহনী এজনীক খাবলৈ দিয়ে, কিন্তু সিংহনীজনীয়ে তেনে কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে। গতিকে অ’ৰাই ল’ৰা এজনক ধৰি বতাহত ওপৰলৈ দলিয়াই দিয়ে আৰু মাটিত খুন্দা মাৰি পৰি যোৱাৰ পিছত তাই খাই পেলায়। কিন্তু আৰ্টেমিছে আনটো শিশুক নিৰাপদে আঁতৰাই লৈ যায়। তাৰ পিছত অ'ৰাই নিজকে ছাংগাৰিয়াছ নদীত ডুবাই পেলায়, য'ত

জিউছে তাইক বসন্তলৈ ৰূপান্তৰিত কৰে:

তাইৰ স্তন দুটা সৰি পৰা পানীৰ টোপাল হৈ পৰিল, নিজৰাটো তাইৰ শৰীৰ, ফুলবোৰ তাইৰ চুলি, তাইৰ ধনুখন ম’হৰ শিঙৰ আকৃতিযুক্ত নদীৰ মূৰ, ধনুৰ গুণডাল শব্দলৈ সলনি হ’ল আৰু কাঁড়বোৰ শব্দযুক্ত খাগৰিলৈ পৰিণত হ’ল, তূণখন নদীৰ বোকাময় পৃষ্ঠ পাৰ হৈ এক নলালৈ সলনি হ'ল

ননছৰ মতে ডাইঅ'নিচাছ আৰু অ'ৰাৰ সন্তান ইয়াকাছ, ইলিউচিনিয়ান ৰহস্যৰ সৈতে জড়িত এক উপদেৱতা, যদিও আন বিৱৰণীত ইয়াকাছক ডিমিটাৰ বা পাৰ্চিফোনিৰ পুত্ৰ বুলি কোৱা হৈছে।

অ'ৰাৰ ধৰ্ষণৰ আন একমাত্ৰ বিৱৰণ দ্বাদশ শতিকাৰ অভিধান Etymologicum Magnum ত দিয়া হৈছে, যাৰ মতে অ'ৰা আছিল আৰ্টেমিছৰ সৈতে চিকাৰ কৰা ফ্ৰিজিয়ান কুমাৰী। ডাইঅ’নিচাছে তাইক দেখি ধৰ্ষণ কৰে, তাৰ পিছত আৰ্টেমিছে তাইক তেওঁৰ সংগৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিয়াৰ ভাবুকি দিয়ে। ভয়তে অ’ৰাই চাইজিকাছ চহৰলৈ পলায়ন কৰে আৰু যমজ সন্তান জন্ম দিয়ে (যাৰ লিংগ, নাম আৰু পৰিচয় প্ৰকাশ কৰা হোৱা নাই)। এইদৰে ওচৰৰ পাহাৰটোৱে অ'ৰাৰ সন্তানৰ নামেৰে 'ডিণ্ডিমন' ("যমজ") নাম পালে।