Й

Кириллицаның Й хәрефе
Кириллица
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	(Ѐ)	Ё	Є	Ж	З
Ѕ	И	(Ѝ)	І	Ї	Й	Ј
К	Л	Љ	М	Н	Њ	О
П	Р	С	Т	Ћ	Ќ	У
Ў	Ф	Х	Ц	Ч	Џ	Ш
Щ	Ъ	Ы	Ь	Э	Ю	Я
Тарихи хәрефләр
(Ҁ)	(Ѹ)	Ѡ	(Ѿ)	(Ѻ)	Ѣ	Ꙗ
Ѥ	Ꙓ	Ѧ	Ѫ	Ѩ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	(Ѷ)	Ꙟ
Славян булмаган телләр хәрефләре
Ӑ	Ӓ	Ә	Ӛ	Ӕ	Ԝ	Ғ
Ӻ	Ӷ	Ҕ	Ԁ	Ԃ	Ӗ	Ҽ
Ҿ	Ӂ	Җ	Ӝ	Ԅ	Ҙ	Ӟ
Ԑ	Ӡ	Ԇ	Ӥ	Ӣ	Ӏ	Ҋ
Қ	Ҟ	Ҡ	Ӄ	Ҝ	Ԟ	Ԛ
Ӆ	Ԓ	Ԡ	Ԉ	Ԕ	Ӎ	Ҥ
Ԣ	Ԋ	Ң	Ӊ	Ӈ	Ӧ	Ө
Ӫ	Ҩ	Ҧ	Ԥ	Ҏ	Ԗ	Ҫ
Ԍ	Ҭ	Ԏ	Ӳ	Ӱ	Ӯ	Ү
Ұ	Ҳ	Ӽ	Ӿ	Һ	Ҵ	Ӵ
Ҷ	Ӌ	Ҹ	Ӹ	Ҍ	Ӭ	Ԙ
Диграфлар
Аъ	Аь	Гъ	Гь	Дж	Дз	Дь
Кх	Къ	Кь	Оь	Тш	Уь	Хъ
Хь
Искәрмә. Җәя өчендәге хәрефләрнең мөстәкыйль хәрефләр стасусы юк.

/j/ авазын белдерә.

Й хәрефе чиркәү-славян әлифбасыннан XV—XVI гасырларда чыккан. 18 гасырның башында барлык юл өстендәге билгеләре (аның санында Й) юкка чыкканнар. 1735 елда ул торгызылган, ләкин мөстәкыйль хәреф дип саналмаган. Рәсми статусны 1918 елда гына алды.

• Болгар әлифбасында тугызынчы хәрефе.
• Рус, кыргыз, молдаван һәм маңгул әлифбаларында унынчы хәреф.
• Украин, македон, мари һәм таҗик әлифбаларында унберенче хәреф.
• Русин, башкорт, удмурт, чечен, якут һәм чуаш әлифбаларында уникенче хәреф.
• Осетин әлифбасында ундүртенче хәреф.

• И и
• Ѝ ѝ (гравис белән И хәрефе)
• Ӥ ӥ (диарезис белән И хәрефе)
• Ӣ ӣ
• І і
• Ї ї
• Ӏ Ӏ
• J j
• Ј ј кирилл
• Ў ў