Turku

Turku leži na ušću rijeka Raisionjoki i Aurajoki u Baltičko more, udaljen 168 km sjeverozapadno od Helsinkija.

Turku je najstariji finski grad, nastao za srednjeg vijeka kao trgovište, nekoliko kilometara sjeverno od današnjeg centra grada, na koje je preseljen početkom 13. vijeka.

Svoju prvu poznatu povelju o statusu grada dobio je 1525., od 1623. je sjedište apelacionog suda, a od 1640. i univerziteta, koji je 1828. prebačen u Helsinki.

Turku je bio administrativni centar Finske u vrijeme švedske vladavine, a i za vrijeme ruske sve do 1812.

Grad je gotovo u potpunosti uništen u požaru 1827., nakon tog je obnovljen prema nacrtima arhitekta Carla Ludwiga Engela, ali je opet teško razoren za Drugog svjetskog rata.

I pored toga Turku je ostao važan industrijski i kulturni centar, tako da je i danas peti po veličini finski grad i njena najveća zimska luka.

Turku je poznat po velikoj švedskoj manjini, pa je i dvojezični grad, zbog tog ima univerzitet na švedskom osnovan 1918., koji od 1920. ima i studije na finskom.

Pored toga ima i nekoliko specijaliziranih ustanova visokog obrazovanja, brojne umjetničke galerije, biblioteke i muzeje. Turku je i sjedište nadbiskupije Finske luteranske crkve.

Od historijskih građevina Turku ima katedralu posvećenu 1290. (radikalno restauriranu i dograđenu u 16. vijeku), srednjovjekovni dvorac, danas pretvoren u muzej, Švedski teatar iz 1838 i pravoslavnu crkvu iz 1846.

Turku je snažni industrijski centar, sa velikim brodogradilištem, šećeranom, čeličanom, mlinovima i tvornicama za obradu drva, elektronike, keramike i tekstila.