Pstroszka: Gatunek ptaka z rodziny lasówek

Występuje w północnej i wschodniej Ameryce Północnej; zimuje na południe od zasięgu letniego aż po północno-zachodnią część Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony.

Pstroszka

Mniotilta varia
(Linnaeus, 1766)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	lasówki
Rodzaj	Mniotilta Vieillot, 1816
Gatunek	pstroszka
Synonimy
Motacilla varia Linnaeus, 1766 Dendroica varia (Linnaeus, 1766)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania
w sezonie lęgowym      zimowiska
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wiki Commons

Jedyny przedstawiciel rodzaju Mniotilta. Blisko spokrewniony z rodzajem Dendroica, w którym niekiedy był umieszczany. Nie wyróżnia się podgatunków.

Długość ciała 11–13 cm. Masa ciała 9–15 g.

Na wierzchu i spodzie ciała widoczne charakterystyczne szerokie, czarne i białe paski. Samiec ma także czarne paski na masce i gardle; kreski na bokach i plamy na pokrywach podogonowych czarne. Samica jest matowoczarna z brązowym odcieniem. Maska, gardło i spód ciała w większości białe; boki w delikatne czarne kreski. Młode są podobne do samicy.

Zamieszkuje liściaste oraz mieszane lasy od północno-środkowej i północno-wschodniej części Ameryki Północnej, prawie do Zatoki Meksykańskiej. Zimę spędza w Meksyku, w Ameryce Centralnej, na Karaibach, wybrzeżach USA leżących na Zatoką Meksykańską oraz w północno-zachodniej części Ameryki Południowej, rzadziej w południowej części atlantyckich wybrzeży USA. Na zimowiskach przebywa w bardzo zróżnicowanych typach środowisk: na trawnikach, w ogrodach i innych obszarach miejskich, sadach, ocienionych plantacjach kawy, mokradłach, namorzynach i wszelkiego rodzaju lasach.

Wyprowadza zwykle jeden, czasami dwa lęgi w roku. Gniazdo dobrze ukryte, zwykle na ziemi u podstawy drzewa, skały, pnia lub zwalonej kłody, albo pod krzewem, niekiedy w jamie na szczycie pnia drzewa, w szczelinie w skale lub omszałej skarpie. Budową zajmuje się głównie samica. W zniesieniu 4–6 jaj (zwykle 5), wysiaduje je samica przez 10–12 dni. Oboje rodzice zajmują się karmieniem piskląt i obroną gniazda. Młode są w pełni opierzone i opuszczają gniazdo po 8–12 dniach od wyklucia, ale pozostają na terytorium rodziców jeszcze przez 2–3 tygodnie.

Zjada głównie owady, poza tym pająki. Podczas wiosennej migracji i przez cały sezon lęgowy większość pożywienia stanowią larwy ciem i motyli. Jego ofiarą padają także m.in. mrówki, muchy czy chrząszcze.

W poszukiwaniu pokarmu przeszukuje szczeliny kory, wspinając się po gałęziach.

IUCN uznaje pstroszkę za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność światowej populacji na 20 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.

• Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.brak strony w książce

• Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).