Conor Mcgregor: Irlandzki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)

14 lipca 1988 w Dublinie) – irlandzki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi piórkowej, lekkiej i półśredniej, mistrz Cage Warriors w wadze piórkowej i lekkiej (2012) oraz Ultimate Fighting Championship w wadze piórkowej (2015) i lekkiej (2016). Znany z niekonwencjonalnego stylu walki oraz nokautującego ciosu.

Conor McGregor

Conor McGregor (2018)
Pełne imię i nazwisko	Conor Anthony McGregor
Pseudonim	The Notorious
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1988 Dublin
Obywatelstwo	Irlandia
Wzrost	175 cm
Masa ciała	70 kg
Styl walki	boks
Trenowany przez	John Kavanagh (trener główny) Owen Roddy (boks) Sergey Pikulskiy (wrestling) John Connor (siła i kondycja) George Lockhart (dietetyk)
Debiut	2008
Federacja	UFC
Kategoria wagowa	piórkowa (2008–2015) lekka (2008–2012, 2016–2018, 2021–obecnie) półśrednia (2016, 2020)
Klub	SBG Ireland
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	28
Zwycięstwa	22
Przez nokauty	19
Przez poddania	1
Przez decyzje	2
Porażki	6
Multimedia w Wiki Commons
Strona internetowa

Urodził się w Dublinie w dzielnicy Crumlin jako syn Margaret McGregor i Anthony’ego J. „Tony’ego” McGregora. Ma dwie siostry, Erin i Aoife. Początkowo był pasjonatem piłki nożnej i grał w zespole Lourdes Celtic Football Club. Piłka nożna jednak szybko znudziła się McGregorowi, który w wieku 12 lat postanowił rozpocząć treningi w lokalnym klubie bokserskim.

W dzieciństwie był ofiarą znęcania się i był bity przez innych uczniów swojej szkoły. W wieku 15 lat zaczął uprawiać Kickboxing i trenować Jujutsu. W 2006 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do innej dzielnicy Dublina – Lucan, gdzie ukończył szkołę Gaelcholáiste Coláiste Cois Life, jednak miał problemy ze zdobyciem pracy. Dzięki koneksjom ojca udało mu się jednak zdobyć posadę hydraulika. W 2006 roku poznał zawodnika UFC, Toma Egana, z którym zaczął trenować. Pomimo tego, że pracował nawet do 12 godzin dziennie, udawało mu się znaleźć czas na regularne, kilkugodzinne treningi MMA kilka razy w tygodniu.

17 lutego 2007, jako 18-latek zadebiutował w amatorskiej walce przeciwko Kieranowi Campbellowi, którego pokonał przez techniczny nokaut. Po tej walce zaproponowano mu profesjonalny kontrakt w Irish Cage of Truth Promotion. W 2008 roku zaczął trenować pod okiem trenera Johna Kavanagha. Rzucił wtedy pracę jako hydraulik i żył z zasiłku dla bezrobotnych, na który był skazany aż do 22 roku życia. Rodzicom, którzy byli rozczarowani tym, że McGregor nie miał pracy, obiecywał, że w swoje 25 urodziny będzie milionerem.

Wczesna kariera

W MMA zadebiutował 9 marca 2008 na lokalnej gali w Dublinie, pokonując Gary'ego Morrisa przez techniczny nokaut.

Pierwszą zawodową porażkę zanotował 28 czerwca, przegrywając przez poddanie z Artemijen Sitienkowem. Po tej porażce rozważał zakończenie kariery w sztukach walki, jednak za namową swojej matki i trenera, postanowił ją kontynuować.

Cage Warriors

9 października 2010 uległ Josephowi Duffy'emu na gali Cage Warriors 39, poddając się wskutek duszenia rękoma. Od 2011 do 2012 stoczył osiem wygranych pojedynków, m.in. z Arturem Sowińskim na Celtic Gladiator 2, oraz został mistrzem Cage Warriors w dwóch kategoriach wagowych – piórkowej (02.06.2012) oraz lekkiej (31.12.2012), pokonując Dave'a Hilla i Ivana Buchingera.

UFC

Po sukcesach w rodzimej Irlandii, w lutym 2013 podpisał kontrakt z największą organizacją na świecie – Ultimate Fighting Championship. Zadebiutował 6 kwietnia na gali UFC on Fuel TV: Mousasi vs. Latifi, nokautując Marcusa Brimagea i otrzymując za to bonus finansowy za "nokaut wieczoru".

17 sierpnia na UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen wygrał z Hawajczykiem Maxem Hollowayem na punkty, mimo iż od 2. rundy walczył z uszkodzonym więzadłem krzyżowym przednim.

19 lipca 2014 stoczył wygrany pojedynek w walce wieczoru gali UFC Fight Night: McGregor vs. Brandao w swoim rodzinnym Dublinie, pokonując Diego Brandão przez TKO.

18 stycznia 2015 na UFC Fight Night: McGregor vs. Siver pokonał Niemca Dennisa Sivera przed czasem, po czym otrzymał szansę stoczenia walki o mistrzostwo z ówczesnym mistrzem UFC wagi piórkowej Brazylijczykiem José Aldo.

 

Do walki miało dojść 11 lipca 2015 lecz na dwa tygodnie przed galą Aldo złamał żebro podczas jednego z treningów i musiał wycofać się z pojedynku. Ogłoszono zatem zastępstwo w postaci Chada Mendesa, a stawką było tymczasowe mistrzostwo. McGregor ostatecznie pokonał przez TKO Mendeza na 3 sekundy przed końcem 2. rundy.

Na gali UFC 194 znokautował José Aldo w 13 sekundzie pojedynku zdobywając tytuł niekwestionowanego mistrza UFC w wadze piórkowej.

5 marca 2016 na UFC 196 miał się zmierzyć o pas mistrzowski wagi lekkiej z Brazylijczykiem Rafaelem dos Anjosem, lecz na jedenaście dni przed zaplanowaną walką dos Anjos złamał stopę na jednym z treningów i musiał wycofać się ze starcia. Dzień później włodarze UFC ogłosili zastępstwo w postaci Nathana Diaza. Walka odbyła się w limicie kategorii półśredniej (-77 kg). Nieoczekiwanie McGregor przegrał z Diazem przez poddanie w 2. rundzie, notując pierwszą porażkę w UFC. Za tę walkę Irlandczyk otrzymał rekordową gażę w postaci 1 miliona USD, która była w tamtym czasie największą otrzymaną przez zawodnika MMA.

Pod koniec marca 2016 ogłoszono rewanż McGregora z Diazem na 9 lipca 2016 (UFC 200) lecz 19 kwietnia Irlandczyk opublikował na Twitterze bardzo tajemniczy wpis: „Zdecydowałem się przejść na emeryturę młodo. Dzięki za pieniądze. Do zobaczenia później.” Po opublikowaniu wpisu nawiązała się burza medialna na linii McGregor – UFC. Głównym powodem sporu okazało się niewywiązywanie się z ustaleń kontraktowych przez Irlandczyka który postanowił nie uczestniczyć na konferencjach prasowych promujących jubileuszową galę UFC 200. W związku z tym prezydent UFC Dana White ogłosił, że McGregor zostaje usunięty z rozpiski gali numer 200.

Mimo licznych perturbacji z McGregorem, po czasie ogłoszono jeszcze raz rewanż z Diazem na 20 sierpnia 2016 (UFC 202). Ponownie walka odbyła się w limicie wagi półśredniej. W rewanżu, według sędziów lepszy okazał się Irlandczyk, którzy po pięciu rundach punktowali 48-47, 47-47, 48-47 na jego korzyść. McGregor otrzymał ponownie rekordową gaże w postaci 3 milionów USD podstawowej wypłaty.

13 listopada 2016 na gali UFC 205 która odbyła się po raz pierwszy w Nowym Jorku, Connor McGregor pokonał mistrza wagi lekkiej Eddiego Alvareza, zdobywając mistrzostwo w drugiej kategorii wagowej. Gala odbyła się na słynnej hali sportowej Madison Square Garden. McGregor stał się pierwszym zawodnikiem w UFC, który dzierżył dwa mistrzowskie pasy w tym samym czasie.

26 listopada 2016 zwakował pas UFC wagi piórkowej, skupiając się na pojedynkach w wadze lekkiej.

7 kwietnia 2018 został oficjalnie pozbawiony pasa wagi lekkiej w związku z brakiem woli do obrony mistrzostwa. Nowym mistrzem wagi lekkiej został natomiast Rosjanin Chabib Nurmagomiedow, który pokonał w walce o zwakowane mistrzostwo Ala Iaquintę.

6 października 2018 w Las Vegas podczas UFC 229 doszło do walki McGregora z Chabibem Nurmagomiedowem, którą Irlandczyk przegrał przez poddanie (dźwignia na kark) w czwartej rundzie.

Wziął udział w sesji zdjęciowej dla magazynów: „Sports Illustrated” (29 lutego 2016), „Men’s Health” (w maju 2016 w edycji serbskiej, we wrześniu 2016 w edycji brytyjskiej, w lipcu 2017 dla edycji Singapuru), „Men’s Fitness” (w lipcu 2016, w kwietniu dla edycji RPA), „Muscle & Fitness” (w listopadzie 2016 w edycji brytyjskiej), „GQ” (w marcu 2017 w edycji brytyjskiej, w maju 2017 w edycji hiszpańskiej i rosyjskiej) i „The Body Issue” (ESPN w lipcu 2016). 26 marca 2019 roku po raz drugi ogłosił zakończenie kariery.

18 stycznia 2020, powrócił na gali UFC 246. McGregor już w 40 sekundzie pierwszej rundy odprawił ciosami (TKO), Donalda Cerrone. Była to jego pierwsza wygrana od 2016.

6 czerwca 2020 przez media społecznościowe po raz trzeci ogłosił zakończenie kariery.

24 stycznia 2021 pomimo wcześniejszych deklaracji powrócił do oktagonu na rewanżową walkę z Dustinem Poirerem. Do pojedynku doszło na gali UFC 257 w Abu Zabi. Tym razem przegrał przez TKO w drugiej rundzie.

10 lipca 2021 na gali UFC 264 w Las Vegas po raz trzeci zmierzył się z Dustinem Poirierem. Przegrał przez kontuzję nogi w pierwszej rundzie.

Na początku lutego 2023 roku ogłoszono, że wraz z Michaelem Chandlerem będzie trenerem w 31. sezonie programu The Ultimate Fighter. Po jego zakończeniu dojdzie do pojedynku trenerów podczas jednej z numerowanych gal.

W 2018 r. McGregor z powodzeniem wprowadził na rynek własną markę whiskey "Proper No. Twelve".

McGregor przez wielu ludzi uznawany jest za ikonę oraz najpopularniejszego zawodnika Mieszanych Sztuk Walk. W roku 2022 McGregor został ambasadorem marki XTB

Biorąc pod uwagę walki McGregora, kontrakty sponsorskie oraz inne źródła dochodu, szacuje się, że od 2013 roku Irlandczyk zarobił łącznie około 50 mln dolarów.

Od 2008 związał się z Dee Devlin. Mają syna Conora Jacka McGregora Jr. (ur. 5 maja 2017), córkę Croíe Mairead (ur. 4 stycznia 2019) i syna Ríana (ur. 17 maja 2021) oraz syna urodzonego 30 listopada 2023 roku^{[potrzebny przypis]}.

Był oskarżany o napaść seksualną w Dublinie, jednak śledztwo w tej sprawie umorzono. Był także skazany za rzucenie stalowym wózkiem w okno autobusu UFC w efekcie czego zostało rannych kilku zawodników tejże organizacji. Po skardze złożonej 10 września 2020, został zatrzymany na Korsyce w związku z usiłowaniem napaści seksualnej i obnażanie się, a następnie został zwolniony po przesłuchaniu.

Sława jaką Conor zyskał była powodem nakręcenia o nim filmu dokumentalnego pod tytułem „Connor McGregor: Zły Chłopiec”.

Mieszane sztuki walki

Tytuły:

• Cage Warriors:
  • 2012–2013: mistrz Cage Warriors w wadze piórkowej (-66 kg)
  • 2012–2013: mistrz Cage Warriors w wadze lekkiej (-70 kg)
• Ultimate Fighting Championship:
  • 2015: tymczasowy mistrz UFC w wadze piórkowej
  • 2015–2016: mistrz UFC w wadze piórkowej
  • 2016–2018: mistrz UFC w wadze lekkiej

Wyróżnienia

• World MMA Awards:
  • 2014, 2015: Zagraniczny Zawodnik Roku
  • 2015, 2016: Zawodnik Roku im. Charlesa Lewisa

• Wrestling Observer Newsletter:
  • 2015, 2016: Najwybitniejszy zawodnik MMA

• ESPN:
  • 2015: Zawodnik Roku

• Fox Sports:
  • 2015: Zawodnik Roku
  • 2016: Walka Roku przeciwko Nathanowi Diazowi

• Conor McGregor w bazie IMDb (ang.)
• Conor McGregor w bazie Filmweb