Cykoria Endywia: Gatunek rośliny

Endywia pochodzi z wybrzeży Morza Śródziemnego i Azji Zachodniej. Znana była już w starożytności. W Europie uprawiana od XVI wieku.

Cykoria endywia

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Cichorioideae
Rodzaj	cykoria
Gatunek	cykoria endywia
Nazwa systematyczna
Cichorium endivia L. Sp. pl. 2:813. 1753
Multimedia w Wiki Commons

Łodyga
Ma wysokość 0,5 – 1,5 m, zwykle naga. Roślina zawiera sok mleczny.
Liście
Dolne liście podłużne i pierzaste, górne jajowate, siedzące.
Kwiaty
Koszyczki kwiatowe umieszczone w kątach górnych liści i na szczytach łodyg.

 

Sztuka kulinarna – należy do warzyw i jej liście odziomkowe używane są w charakterze sałaty. Ma pikantny, gorzkawy smak. Dobrze komponuje się z ostrymi serami i z dodatkiem orzechów. Zawiera więcej związków mineralnych i witamin niż sałata. Pobudza apetyt dzięki zawartości inuliny oraz substancji gorzkiej – intybiny. Z jej liści przyrządza się sałatki.

Zobacz też: cykoria podróżnik.

Udaje się na glebach średnio zwięzłych bądź lekkich. Jej rozwojowi sprzyja łagodna jesień i wysoka wilgotność powietrza. Siew na przełomie lutego i marca pod osłonami lub w czerwcu – lipcu na rozsadniku. Zbiór w maju – czerwcu lub we wrześniu – październiku. Endywię bieli się, aby pozbawić ją gorzkiego smaku.

Odmiany:

• endywia eskariola (Cichorium endivia L. var. latifolium Lam.) – o liściach gładkich.
• endywia kędzierzawa (Cichorium endivia L. var. crispum Lam.) – o karbowanych, postrzępionych liściach.