Maharaja Jianwen

Nama pemerintahan beliau iaitu Jianwen bermaksud "Penubuhan kebajikan awam".

Bapa beliau, Putera Mahkota Zhu Biao (朱標), adalah anak lelaki dan bakal pewaris kepada Maharaja Hongwu. Apabila Zhu Biao meninggal dunia pada tahun 1392 sebelum sempat menaiki takhta, Maharaja Hongwu menjadikan anak lelaki Zhu Biao, Zhu Yunwen sebagai pengganti, bukannya adik lelaki Zhu Biao, Zhu Di.

Pemerintahan Jianwen adalah singkat (1398–1402). Selepas menaiki takhta, Maharaja Jianwen mula menekan raja-raja feudal, yang mana termasuk ayah saudara beliau, Zhu Di. Berasa terancam, pada tahun 1399 Zhu Di mula menguatkan pasukan tentera dan mula berarak ke arah Nanjing dari pangkalan beliau di utara, Beijing di bawah panji kempen Jingnan. Pada tahun 1402, tentera Zhu Di akhirnya tiba di Nanjing dan selepas pertempuran singkat, Zhu Di merampas takhta Maharaja Jianwen dan ditabalkan sebagai Maharaja Yongle.

Bagi mengelakkan ditawan, Jianwen dan perempuan-perempuan simpanan beliau dikatakan mati di dalam satu kebakaran di istana semasa rampasan kuasa ini. Jianwen dinasihatkan oleh sekumpulan sarjana, kemudian dikenali sebagai Empat Martir yang kemudian dibunuh oleh Yongle.

Beberapa khabar angin mengatakan Jianwen melepaskan diri dan menjadi seorang sami yang secara aktif mengatur pemeberontakkan menentang Zhu Di. Terdapat satu cerita yang mengatakan kehilangan Jianwen secara misteri. Setahun selepas Yongle menjadi maharaja China, Yongle menghantar dua orang agen untuk mencari kedudukan Jianwen. Khabar angin mengatakan bahawa seorang agen menemui Jianwen dan berbual dengan beliau. Oleh kerana rekod pencarian Jianwen oleh Yongle hampir musnah, kebenaran perbualan ini tidak dapat dibuktikan. Rekod pemerintahan Jianwen secara sistematik dihilangkan oleh Yongle dan tiada nama kuil diberikan kepada Jianwen.

Makam Maharaja Jianwen juga tidak diketahui.