Романовце: село во Општина Куманово

Селото Романовце се наоѓа во близина на Куманово, во котлината Жеглигово.

Во XIX век, селото е дел од нахијата Чаирско Поле (Блатија) во Скопската каза во Отоманското Царство.

Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото било заведено под името Рахманли и имало мешано христијанско и муслиманско население, каде имало 24 христијански и 27 муслимански домаќинства. На овој попис биле забележани 78 мажи христијани, со 2 новороденчиња и 104 мажи муслимани со 12 новороденчиња. Се проценува дека селото во тој период имало 416 жители.

Стефан Верковиќ во 1857 го бележи со 509 жители.

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 700 Македонци, 500 Албанци, 150 Турци и 50 Роми.

Според пописот од 2002 година во Романовце живееле 2.794 жители, од кои: 716 Македонци, 2.028 Албанци, 35 Турци, 6 Срби и 9 останати.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 2.566 жители, од кои 569 Македонци, 1.804 Албанци, 11 Турци, 3 Срби, 1 Бошњак, 7 останати и 171 лице без податоци.

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:

Родови

Романовце е мешано православно-муслиманско село.

Според истражувањата од 1963 година, родови во селото се:

• Македонски: Латиновци (32 к.), Ѓорчевци (17 к.) и Ристевци (12 к.) потекнуваат од ист предок. Основачот на овие родови се доселил пред 250-60 години од некое место во околината на Гнилане во Косово. Во првиот род го знаат следното родословие: Младен (жив на 74 г. во 1963 година) Величко-Цветко-Ѓорче-Марко-Латин, основачот на родот кој се доселил и се оженил со девојка од селото Текија; Колевци (12 к.) и Цеевци (12 к.) доселени се од селото Раштак; Жмијаци (19 к.), Сердарци (17 к.), Бобевци (8 к.), Стаменковци (6 к.) и Големиновци (9 к.) доселени се, но не знаат од каде; Шупљокаменци (3 к.), Пезовчанци (2 к.) и Пчињци (2 к.) доселени се во 1917 година, првите од селото Шупљи Камен, вторите од Пезово, а третите од селото Пчиња; после Втората светска војна во селото се доселиле околу (30 к.) од Кривопаланечко и околината на Босилеград.
• Албански: Шутевци (30 к.), Биљаловци (15 к.), Дураци (10 к.), Брцолари (10 к.), Емруловци (6 к.), Ајдиновци (6 к.) и Мусовци (6 к.) се стари селски родови. Веројатно некои од нив потекнуваат од првите три куќи што го основале селото Романовце. Поедино се знае дека родот Биљаловци е доселен од Топојани во Љума, а Ајдиновци и Дураци се од фисот Гаш во северна Албанија; Дошљак (2 к.) доселени се во 1878 година од некое село кај Сурдулица; Станчиклије (10 к.), Жегралије (4 к.) и Мојанчанци (11 к.) доселени се после 1912 година. Првите од селото Станчиќ кај Гнилане, вторите од селото Жегре кај Гнилане, а третите се од селото Мојанци.
• Турски: Ипчевци или Алимовци (8 к.) овде се од турско време, но не знаат од каде се доселени.
• Ромски: Реџовци (1 к.) селски ковачи се.