Љубодраг: село во Општина Куманово

Селото се наоѓа во областа Жеглигово, на околу 4 км југозападно од Куманово. Крај него минува регионалниот пат Р104 кој е второстепен правец од Куманово за Скопје. По овој пат селото е поврзано со Черкези на 1 км на североисток и Ново Село на 2 км на југозапад. Лежи на надморска височина од 450 м, а атарот зафаќа површина од 5,4 км².

Љубодраг е рамничарско село, со исклучиво полјоделско стопанство. Според податок од 1998 г. располага со 487 ха обработливо земјиште.

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 300 Македонци.

Низ сите пописни години, селото е во речиси постојан раст, што веројатно се должи на неговата близина до Куманово. Во 2002 година во селото живееле 686 жители, од кои 440 Македонци, 243 Срби и 3 останати.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 718 жители, од кои 452 Македонци, 86 Албанци, 1 Влав, 147 Срби, 12 останати и 20 лица без податоци.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.

Родови

Љубодраг е мешано село.

Според истражувањата од 1965 година, родови во селото се:

Српски

• Михајловиќи (5 к.), Гроздановиќи (4 к.) и Грујиќи (1 к.) доселени се од селото Радовница во Горна Пчиња; Анѓелковиќи (2 к.) доселени се од Бела Паланка; Маниќи (3 к.) доселени се од околината на Пирот. До овде родовите се доселени помеѓу 1921 и 1923 година.
• Радовничани (20 к.) и Лесничани (11 к.) доселени се од селата Радовница и Лесница во Горна Пчиња после Втората светска војна.

Македонски

• Козјачани (30 к.) доселени се од селата Пелинце, Жегљане, Рамно, Малотино и Враготурце; Паланчани (11 к.) доселени се од Кривопаланечко; Кратовчани (8 к.) доселени се од Кратовско.

• Црква „Св. Троица“
• ОУ „Карпош“

Во периодот од 1946 до 1956 г. во германското село Глогоњ кај Панчево во Војводина се имаат преселено родовите Брекиќи (1 куќа), Јовиќи (2 куќа) и Величковиќи (2 куќи), на местото на протераното население.