ວິທະຍຸສຽງອາເມຣິກາ
ແປໂດຍ: ທ່ານ Kimmie023
 | |
| ຊື່ຫຍໍ້ | VoA |
|---|---|
| ກໍ່ຕັ້ງ | 1 ກຸມພາ 1942 |
| ປະເພດ | International broadcaster |
| ສໍານັກງານໃຫຍ່ | Wilbur J. Cohen Federal Building |
| ທີ່ຕັ້ງ |
|
Director | Yolanda López (acting, since January 2021) |
ງົບປະມານ (Fiscal year 2021) | US$252 million |
ພະນັກງານ (2021) | 961 |
| ເວັບໄຊ | voanews |
ວິທະຍຸກະຈາຍສຽງອາເມຣິກາ ( VOA ຫຼື VoA ) ແມ່ນເຄືອຂ່າຍຂ່າວ ຂອງລັດຖະບານລັດ ແລະ ວິທະຍຸກະຈາຍສຽງສາກົນ ຂອງ ສະຫະລັດອາເມຣິກາ . ມັນແມ່ນວິທະຍຸກະຈາຍສຽງສາກົນທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ແລະເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດທີ່ໄດ້ຮັບທຶນຈາກລັດຖະບານສະຫະລັດ. ວີໂອເອຜະລິດເນື້ອຫາດິຈິຕອນ, ໂທລະພາບ, ແລະວິທະຍຸເປັນ 48 ພາສາ ເຊິ່ງມັນແຈກຢາຍໃຫ້ສະຖານີທີ່ກ່ຽວຂ້ອງທົ່ວໂລກ. ມັນຖືກເບິ່ງຕົ້ນຕໍໂດຍຜູ້ຊົມທີ່ບໍ່ແມ່ນຊາວອາເມລິກາ.
VOA ໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ ຄ. ສ 1942, ແລະກົດບັນຍັດ VOA (ກົດຫມາຍວ່າດ້ວຍຂ່າວສາທາລະນະ 94-350 ແລະ 103–415) ໄດ້ລົງນາມເປັນກົດຫມາຍໃນປີ 1976 ໂດຍ ທ່ານ Gerald Ford .
ວີໂອເອ ແມ່ນມີສໍານັກງານໃຫຍ່ຢູ່ ນະຄອນຫຼວງວໍຊິງຕັນ ດີຊີ, ແລະຖືກດູແລໂດຍ ອົງການສື່ມວນຊົນໂລກ (USAGM), ອົງການ ເອກະລາດຂອງລັດຖະບານສະຫະລັດ . ກອງທຶນແມ່ນເໝາະສົມສຳລັບໃນແຕ່ລະປີພາຍໃຕ້ງົບປະມານຂອງສະຖານທູດ ແລະສະຖານກົງສຸນ. ໃນປີ ຄ.ສ 2016, ວີໂອເອໄດ້ອອກອາກາດລາຍການວິທະຍຸ ແລະໂທລະພາບປະມານ 1,800 ຊົ່ວໂມງໃນແຕ່ລະອາທິດໃຫ້ປະຊາຊົນປະມານ 236,6 ລ້ານຄົນໃນທົ່ວໂລກ, ວີໂອເອມີພະນັກງານປະມານ 1,050 ຄົນ ແລະວີໂອເອມີ ງົບປະມານປະຈໍາປີທີ່ໄດ້ຮັບທຶນຈາກຜູ້ເສຍພາສີແມ່ນ US$218.5 million .
ໃນຂະນະທີ່ Voice of America ຖືກຮັບໂດຍຜູ້ຟັງໃນຕ່າງປະເທດບາງຄົນທີ່ມີຜົນກະທົບໃນທາງບວກ, ຄົນອື່ນຖືວ່າມັນເປັນຮູບແບບຂອງ ການໂຄສະນາ ແລະປະກາດນະໂຍບາຍສໍາລັບລັດຖະບານສະຫະລັດ.
ພາສາໃນປັດຈຸບັນ
ເວັບໄຊທ໌ຂອງວິທະຍຸກະຈາຍສຽງອາເມລິກາໄດ້ອອກອາກາດເປັນພາສາອັງກິດ 5 ສະບັບໃນປີ ຄ.ສ 2014 (ໃນທົ່ວໂລກ, ຮຽນພາສາອັງກິດ, ກຳປູເຈຍ, ຊິມບັບເວ ແລະ ທິເບດ ). ນອກຈາກນັ້ນ, ເວັບໄຊທ໌ຂອງວີໂອເອຍັງມີສະບັບພາສາຕ່າງປະເທດ 47 ພາສາ (ລາຍການວິທະຍຸຖືກໝາຍດ້ວຍຕົວ “R”; ລາຍການໂທລະພາບຖືກໝາຍດ້ວຍຕົວ “T”)ດັ່ງລຸ່ມນີ້:
- Afan Oromo R
- Albanian R, T
- Amharic R
- Armenian T
- Azerbaijani T
- Bambara R
- Bangla R, T
- Bosnian T
- Burmese R, T
- Cantonese R, T
- Mandarin R, T
- Dari Persian R, T
- French R, T
- Georgian R
- Haitian Creole R
- Hausa R
- Indonesian R, T
- Khmer R, T
- Kinyarwanda R
- Kirundi R
- Korean R
- Kurdish R
- Lao R
- Lingala R
- Macedonian T
- Ndebele R
- Pashto T
- Persian R, T
- Portuguese R
- Rohingya R
- Russian T
- Sango R
- Serbian T
- Shona R
- Sindhi
- Somali R
- Spanish R, T
- Swahili R
- Tagalog R
- Thai R
- Tibetan R, T
- Tigrinya R
- Turkish T
- Ukrainian T
- Urdu R, T
- Uzbek R, T
- Vietnamese R, T
- Wolof
- English R, T
ຈໍານວນພາສາທີ່ແຕກຕ່າງກັນຕາມບູລິມະສິດຂອງລັດຖະບານສະຫະລັດອາເມລິກາແລະສະຖານະການຂອງໂລກ.
ຄວາມເປັນມາ
ການອອກອາກາດທາງຄື້ນສັ້ນຂອງສຽງອາເມຣິກາກ່ອນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2
ກ່ອນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2, ສະຖານີຄື້ນສັ້ນທັງໝົດຂອງອາເມຣິກາຢູ່ໃນມືສ່ວນຕົວ. ເຄືອຂ່າຍຄື້ນສັ້ນທີ່ຄວບຄຸມໂດຍເອກະຊົນລວມມີເຄືອຂ່າຍສາກົນຂອງບໍລິສັດວິທະຍຸກະຈາຍສຽງແຫ່ງຊາດ (ຫຼືເຄືອຂ່າຍສີຂາວ), ເຊິ່ງອອກອາກາດເປັນ6ພາສາ, ເຄືອຂ່າຍລະຫວ່າງປະເທດອາເມຣິກາລາຕິນຂອງ Columbia Broadcasting System, ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍ 64 ສະຖານີຢູ່ໃນ 18 ປະເທດທົ່ວໂລກ, ບໍລິສັດ Crosley Broadcasting Corporation ໃນ Cincinnati, Ohio ແລະ General Electric ເຊິ່ງເປັນເຈົ້າຂອງແລະດໍາເນີນການ WGEO ແລະ WGEA, ທັງຢູ່ໃນ Schenectady, New York, ແລະ KGEI ໃນ San Francisco, ທັງຫມົດນີ້ມີເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຄື້ນສັ້ນ. ການທົດລອງໂຄງການໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນຊຸມປີ ຄ.ສ 1930, ແຕ່ມີເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຫນ້ອຍກວ່າ 12 ເຄື່ອງໃນການດໍາເນີນງານ. ໃນປີ ຄ.ສ 1939, ຄະນະກໍາມະການສື່ສານຂອງລັດຖະບານກາງສະຫະລັດໄດ້ກໍານົດນະໂຍບາຍດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
ຜູ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງສາກົນພຽງແຕ່ໃຫ້ບໍລິການວິທະຍຸກະຈາຍສຽງສາກົນທີ່ຈະສະທ້ອນເຖິງວັດທະນະທຳແນວຄິດຂອງປະເທດນີ້ ແລະ ເຊິ່ງຈະສົ່ງເສີມທັງນ້ຳໃຈມິດຕະພາບ, ຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ການຮ່ວມມືສາກົນ. ທຸກໆໂຄງການທີ່ມີຈຸດປະສົງເພື່ອ, ແລະມຸ່ງໝາຍໄປຫາຜູ້ຊົມໃນທະວີບຕ່າງໆ, ສະຫະລັດອາເມຣິກາບໍ່ເປັນໄປຕາມຄວາມຕ້ອງການສໍາລັບການບໍລິການນີ້.
ນະໂຍບາຍນີ້ມີຈຸດປະສົງເພື່ອບັງຄັບໃຊ້ນະໂຍບາຍປະເທດເພື່ອນບ້ານທີ່ດີຂອງກະຊວງການ ຕ່າງປະເທດ, ແຕ່ຜູ້ອອກອາກາດບາງຄົນຮູ້ສຶກວ່າມັນເປັນຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຄວບຄຸມການເຊັນເຊີຂ່າວ.
ສັນຍານຄື້ນສັ້ນຕໍ່ອາເມຣິກາລາຕິນໄດ້ຮັບຖືວ່າເປັນສິ່ງສໍາຄັນເພື່ອຕ້ານການໂຄສະນາຂອງນາຊີປະມານປີ ຄ.ສ 1940. ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ຫ້ອງການປະສານງານຂໍ້ມູນຂ່າວສານໄດ້ສົ່ງການປ່ອຍຂ່າວໄປຍັງແຕ່ລະສະຖານີ, ແຕ່ນີ້ເຫັນວ່າເປັນການຖ່າຍທອດຂ່າວທີ່ບໍ່ມີປະສິດທິພາບ. ຜູ້ອໍານວຍການຂອງການພົວພັນອາເມຣິກາລາຕິນຢູ່ລະບົບກະຈາຍສຽງຂອງໂຄລໍາເບຍແມ່ນ Edmund A. Chester, ແລະລາວໄດ້ຊີ້ນໍາການພັດທະນາເຄືອຂ່າຍວິທະຍຸ "La Cadena de las Americas" ຂອງ CBS ເພື່ອປັບປຸງການອອກອາກາດໄປຍັງອາເມຣິກາໃຕ້ໃນຊຸມປີ ຄ.ສ 1940.
ນອກຈາກນີ້ຍັງລວມຢູ່ໃນໂຄງການ ການທູດວັດທະນະທໍາ ຢູ່ໃນລະບົບກະຈາຍສຽງ ໂຄລຳເບຍ ແມ່ນການສະແດງດົນຕີ Viva America (ປີ ຄ.ສ 1942-1949) ເຊິ່ງສະແດງເຖິງວົງດົນຕີ Pan American Orchestra ແລະສິລະປະຂອງນັກດົນຕີທີ່ມີຊື່ສຽງຫຼາຍຄົນຈາກອາເມລິກາເຫນືອແລະໃຕ້, ລວມທັງທ່ານ Alfredo Antonini, Juan Arvizu, Eva Garza, Elsa Miranda, Nestor Mesta Chaires, Miguel Sandoval, John Serry Sr. ແລະທ່ານ Terig Tucci . ຈົນຮອດປີ ຄ.ສ 1945, ການອອກອາກາດຂອງການສະແດງໄດ້ຖືກນຳໄປໂດຍ 114 ສະຖານີໃນເຄືອຂ່າຍ "La Cadena de las Americas" ຂອງ CBS ໃນ 20 ປະເທດອາເມລິກາລາຕິນ. ການອອກອາກາດເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ພິສູດໃຫ້ເຫັນວ່າປະສົບຜົນສໍາເລັດສູງໃນການສະໜັບສະໜູນນະໂຍບາຍຂອງປະທານາທິບໍດີ Franklin Roosevelt ກ່ຽວກັບລັດທິ Pan-American ໃນທົ່ວອາເມຣິກາໃຕ້ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2.
ສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2
ເຖິງແມ່ນວ່າກ່ອນການໂຈມຕີຂອງຍີ່ປຸ່ນ ໃສ່ Pearl Harbor, ຫ້ອງການປະສານງານດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງ ລັດຖະບານສະຫະລັດ (COI, ໃນວໍຊິງຕັນ) ໄດ້ເລີ່ມໃຫ້ຂ່າວສົງຄາມແລະຄໍາຄິດຄໍາເຫັນຕໍ່ສະຖານີວິທະຍຸຄື້ນສັ້ນທາງການຄ້າຂອງອາເມຣິກາສໍາລັບການນໍາໃຊ້ໂດຍຄວາມສະຫມັກໃຈໂດຍຜ່ານການບໍລິການຂໍ້ມູນຂ່າວສານຕ່າງປະເທດຂອງຕົນເອງ. (FIS, ໃນນິວຢອກ) ນໍາພາໂດຍນັກຂຽນບົດລະຄອນ ທ່ານ Robert E. Sherwood, ເຊິ່ງໄດ້ຮັບຫນ້າທີ່ເປັນນັກຂຽນຄໍາເວົ້າແລະທີ່ປຶກສາດ້ານຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງປະທານາທິບໍດີ Roosevelt . ການຂຽນໂປຣແກລມໂດຍກົງໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນຫນຶ່ງອາທິດຫຼັງຈາກສະຫະລັດເຂົ້າໄປໃນສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ 2 ໃນເດືອນທັນວາ ປີ ຄ.ສ 1941, ດ້ວຍການອອກອາກາດຄັ້ງທໍາອິດຈາກຫ້ອງການສະຖານນີ San Francisco ຂອງ FIS ຜ່ານ KGEI 's General Electric ສົ່ງໄປຟີລິບປິນໃນພາສາອັງກິດ (ແລະພາສາອື່ນໆປະຕິບັດຕາມ). ຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປແມ່ນການອອກອາກາດໄປຍັງເຢຍລະມັນ, ເຊິ່ງເອີ້ນວ່າ Stimmen aus Amerika ("ສຽງຈາກອາເມລິກາ") ແລະໄດ້ຖ່າຍທອດໃນວັນທີ 1 ກຸມພາ ປີ ຄ.ສ 1942. ມັນໄດ້ຖືກນໍາສະເຫນີໂດຍ " ເພງສູ້ຮົບຂອງສາທາລະນະລັດ " ແລະລວມທັງຄໍາຫມັ້ນສັນຍາ: "ມື້ນີ້, ແລະທຸກໆມື້ຈາກນີ້ໄປ, ພວກເຮົາຈະຢູ່ກັບທ່ານຈາກອາເມລິກາເພື່ອສົນທະນາກ່ຽວກັບສົງຄາມ. . . ຂ່າວອາດຈະດີຫຼືບໍ່ດີສໍາລັບພວກເຮົາ - ພວກເຮົາຈະບອກຄວາມຈິງໃຫ້ທ່ານສະເຫມີໄປ.” Roosevelt ໄດ້ອະນຸມັດການອອກອາກາດນີ້, ເຊິ່ງໃນເວລານັ້ນທ່ານ Colonel William J. Donovan (COI) ແລະ Sherwood (FIS) ໄດ້ແນະນໍາໃຫ້ລາວ. ມັນແມ່ນ Sherwood ຜູ້ທີ່ສ້າງຄໍາວ່າ "ສຽງຂອງອາເມລິກາ" ເພື່ອອະທິບາຍເຄືອຂ່າຍຄື້ນສັ້ນທີ່ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການສົ່ງຕໍ່ໃນວັນທີ 1 ກຸມພາ, ຈາກ 270 Madison Avenue ໃນນະຄອນນິວຢອກ.
ຫ້ອງການຂໍ້ມູນຂ່າວສານສົງຄາມ, ໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງຂຶ້ນໃນກາງປີ ຄ.ສ 1942, ໄດ້ເຂົ້າຮັບໜ້າທີ່ຂອງ VOA ຢ່າງເປັນທາງການ. VOA ໄດ້ບັນລຸຂໍ້ຕົກລົງກັບວິທະຍຸກະຈາຍສຽງອັງກິດ ເພື່ອແບ່ງປັນເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຄື້ນກາງໃນ ອັງກິດ, ແລະໄດ້ຂະຫຍາຍໄປສູ່ Tunis ໃນອາຟຣິກາເໜືອ ແລະເມືອງ Palermo ແລະເມືອງ Bari, ປະເທດອີຕາລີ, ຍ້ອນວ່າພັນທະມິດໄດ້ຍຶດເອົາດິນແດນເຫຼົ່ານີ້. ແລະຕໍ່ມາ OWI ໄດ້ກໍ່ຕັ້ງ ສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງອາເມຣິກາໃນຢູໂຣ. ການສົ່ງສັນຍານໃນເອເຊຍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານຫນຶ່ງໃນ ຄາລິຟໍເນຍ ໃນປີ ຄ.ສ 1941; ການບໍລິການໄດ້ຮັບການຂະຫຍາຍຕົວໂດຍການເພີ່ມເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານໃນ Hawaii ແລະ, ຫຼັງຈາກການຟື້ນຟູ, ຟີລິບປິນ .
ໃນຕອນທ້າຍຂອງສົງຄາມ, VOA ມີ 39 ເຄື່ອງສົ່ງສັນຍານ ແລະໃຫ້ບໍລິການໃນ 40 ພາສາ. ລາຍການໄດ້ອອກອາກາດຈາກສູນການຜະລິດເນື້ອຫາໃນນິວຢອກ ແລະ ແຊນ ຟຣານຊິສໂກ , ມີຫຼາຍກ່ວາ 1,000 ໂຄງການທີ່ມີຕົ້ນກໍາເນີດຈາກນິວຢອກ. ລາຍການປະກອບດ້ວຍດົນຕີ, ຂ່າວ, ຄໍາຄິດເຫັນ, ແລະ ຜົນຂອງລາຍການພາຍໃນສະຫະລັດອາເມລິກາ, ນອກເຫນືອໄປຈາກລາຍການ VOA ພາກພິເສດ.
ປະມານເຄິ່ງຫນຶ່ງຂອງການບໍລິການຂອງວີໂອເອ, ລວມທັງການບໍລິການ ພາສາອາຣັບ, ໄດ້ຢຸດເຊົາໃນປີ ຄ.ສ 1945. ໃນທ້າຍປີ ຄ.ສ 1945 ວີໂອເອໄດ້ຖືກຍົກຍ້າຍໄປຍັງກະຊວງການຕ່າງປະເທດ.
ສົງຄາມເຢັນ
5ວີໂອເອໄດ້ເລັ່ງລັດການປະຕິບັດງານຂອງຕົນໃນລະຫວ່າງ ສົງຄາມເຢັນ ຊຶ່ງຍັງໄດ້ເພີ່ມອິດທິພົນຂອງຕົນ. ຜູ້ ອໍານວຍການຂອງ VOA ທ່ານ ຟຣອຍ ຄໍເລີ ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມເຢັນ, ເຊື່ອຢ່າງຫນັກແຫນ້ນວ່າ VOA ກໍາລັງຮັບໃຊ້ຈຸດປະສົງຂອງຕົນ, ເຊິ່ງລາວໄດ້ລະບຸວ່າເປັນການຊ່ວຍເຫຼືອໃນການຕໍ່ສູ້ຕ້ານຄອມມິວນິດ. ທ່ານໄດ້ໂຕ້ຖຽງວ່າຈໍານວນຜູ້ຟັງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບເຊັ່ນຜູ້ຟັງປົກກະຕິ 194,000 ຄົນໃນປະເທດສວີເດນ, ແລະ 2,1 ລ້ານຄົນທີ່ຟັງປົກກະຕິໃນປະເທດຝຣັ່ງ, ແມ່ນຕົວຊີ້ບອກເຖິງຜົນກະທົບທາງບວກ. ເປັນຫຼັກຖານເພີ່ມເຕີມ, ທ່ານສັງເກດເຫັນວ່າ ວີໂອເອໄດ້ຮັບຈົດໝາຍ 30,000 ສະບັບຕໍ່ເດືອນຈາກຜູ້ຟັງທົ່ວໂລກ, ແລະຫຼາຍຮ້ອຍພັນຄຳຮ້ອງຂໍຕາຕະລາງການອອກອາກາດ. ມີການວິເຄາະກ່ຽວກັບບາງຕົວອັກສອນທີ່ສົ່ງໃນປີ ຄ.ສ 1952 ແລະ ປີ ຄ.ສ 1953 ໃນຂະນະທີ່ ທ່ານ Kohler ຍັງເປັນຜູ້ອໍານວຍການ. ການສຶກສາພົບວ່າການຂຽນຈົດໝາຍສາມາດເປັນຕົວຊີ້ບອກເຖິງການຊັກຊວນໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ. ມັນຍັງພົບວ່າການອອກອາກາດໃນປະເທດຕ່າງໆມີຜົນກະທົບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ຢູ່ປະເທດໜຶ່ງ, ຜູ້ຟັງເປັນປະຈຳໄດ້ຮັບເອົາແລະປະຕິບັດຄຸນຄ່າຂອງອາເມລິກາທີ່ນຳສະເໜີໂດຍວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ. ອາຍຸຍັງເປັນປັດໃຈ: ຜູ້ຊົມທີ່ມີອາຍຸນ້ອຍແລະຜູ້ສູງອາຍຸມັກຈະມັກລາຍການປະເພດຕ່າງໆບໍ່ວ່າຈະເປັນປະເທດໃດກໍຕາມ. ທ່ານ Kohler ໄດ້ໃຊ້ສິ່ງທັງໝົດນີ້ເປັນຫຼັກຖານເພື່ອອ້າງວ່າ ວີໂອເອ ໄດ້ຊ່ວຍພັດທະນາ ແລະເສີມສ້າງໂລກທີ່ເສລີ. ມັນຍັງເປັນອິດທິພົນຕໍ່ສະຫະປະຊາຊາດໃນການຕັດສິນໃຈຂອງພວກເຂົາທີ່ຈະປະນາມການກະທໍາຂອງຄອມມິວນິດໃນເກົາຫລີ, ແລະເປັນປັດໃຈສໍາຄັນໃນການຫຼຸດລົງຂອງຄອມມິວນິດໃນ "ໂລກເສລີ, ລວມທັງປະເທດທີ່ສໍາຄັນເຊັ່ນອີຕາລີແລະຝຣັ່ງ. . ໃນປະເທດອີຕາລີ, ວີໂອເອບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ການສິ້ນສຸດຂອງຄອມມິວນິດ, ແຕ່ມັນເຮັດໃຫ້ປະເທດອາເມລິກາ. ວີໂອເອຍັງມີຜົນກະທົບຢູ່ເບື້ອງຫລັງ ຜ້າກັ້ງເຫຼັກ . ຕົວຈິງແລ້ວ ຜູ້ຫຼົບໜີທັງໝົດໃນສະໄໝຂອງ ທ່ານ Kohler ອ້າງວ່າ ວີໂອເອ ໄດ້ຊ່ວຍໃນການຕັດສິນໃຈຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ຈະບົກພ່ອງ. ຕົວຊີ້ວັດຜົນກະທົບອີກອັນຫນຶ່ງ, ອີງຕາມການລາຍງານຂອງ ທ່ານ Kohler, ແມ່ນການຕອບໂຕ້ຂອງໂຊວຽດ. ທ່ານ Kohler ໂຕ້ຖຽງວ່າໂຊວຽດຕອບໂຕ້ຍ້ອນວ່າ VOA ກໍາລັງມີຜົນກະທົບ. ອີງຕາມການຕອບໂຕ້ຂອງໂຊວຽດ, ມັນສາມາດຄາດເດົາໄດ້ວ່າໂຄງການທີ່ມີປະສິດຕິຜົນທີ່ສຸດແມ່ນໂຄງການທີ່ປຽບທຽບຊີວິດຂອງຜູ້ທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫລັງແລະນອກຜ້າມ່ານເຫຼັກ, ຄໍາຖາມກ່ຽວກັບການປະຕິບັດແຮງງານສໍາຮອງ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການຕົວະແລະຄວາມຜິດພາດໃນ Marxism ສະບັບຂອງ ທ່ານ ສະຕາລິນ . .
ໃນປີ ຄ.ສ 1947, ວີໂອເອໄດ້ເລີ່ມອອກອາກາດຕໍ່ພົນລະເມືອງ ໂຊວຽດ ໃນຣດເຊຍ ພາຍໃຕ້ຂໍ້ອ້າງຂອງການຕອບໂຕ້ "ກໍລະນີທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຫຼາຍກວ່າການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ຂອງ ໂຊວຽດ ທີ່ແນໃສ່ຜູ້ນໍາ ແລະນະໂຍບາຍຂອງອາເມຣິກາ" ໃນສ່ວນຂອງສື່ພາຍໃນຂອງໂຊວຽດທີ່ເປັນພາສາລັດເຊຍ, ອີງຕາມການບັນຍາຍຂອງ ທ່ານ John B. Whitton., ການໂຄສະ ນາເຜີຍແຜ່ສົງຄາມເຢັນ . ສະຫະພາບໂຊວຽດໄດ້ຕອບໂຕ້ໂດຍການລິເລີ່ມການ ຕັດສັນຍານຂອງການອອກອາກາດຂອງ VOA ໃນວັນທີ 24 ເມສາ ປີ ຄ.ສ 1949.
ທ່ານ Charles W. Thayer ເປັນຫົວໜ້າ VOA ໃນປີ ຄ.ສ 1948–49. ໃນໄລຍະສອງສາມປີຂ້າງຫນ້າ, ລັດຖະບານສະຫະລັດໄດ້ໂຕ້ວາທີກ່ຽວກັບບົດບາດທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງ Voice of America. ການຕັດສິນໃຈດັ່ງກ່າວໄດ້ໃຊ້ລາຍການກະຈາຍສຽງຂອງ VOA ເປັນພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງ ນະໂຍບາຍການຕ່າງປະເທດ ຂອງຕົນ ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ຂອງສະ ຫະພາບໂຊວຽດ ແລະປະເທດອື່ນໆ.
ການບໍລິການອາຣັບໄດ້ເລີ່ມຄືນໃໝ່ໃນວັນທີ 1 ມັງກອນ ປີຄ.ສ 1950, ດ້ວຍໂຄງການເຄິ່ງຊົ່ວໂມງ. ໂຄງການນີ້ເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 14.5 ຊົ່ວໂມງຕໍ່ມື້ໃນໄລຍະ ວິກິດການ Suez ຂອງປີ ຄສ 1956, ແລະແມ່ນ6ຊົ່ວໂມງຕໍ່ມື້ໃນປີ ຄ.ສ 1958. ໃນລະຫວ່າງປີ ຄ.ສ 1952 ແລະ ຄ.ສ 1960, ສຽງອາເມຣິກາໄດ້ນຳໃຊ້ເຄື່ອງຕັດສັນຍານ ຝັ່ງຂອງສະຫະລັດ ທີ່ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ Courier ເປັນ ເຮືອກະຈາຍສຽງມືຖືລຳ ທຳອິດ.
ການຄວບຄຸມຂອງວີໂອເອໄດ້ຜ່ານຈາກກະຊວງການຕ່າງປະເທດໄປຫາ ອົງການຂໍ້ມູນຂ່າວສານຂອງສະຫະລັດ ໃນເວລາຕໍ່ມາໄດ້ຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນປີ ຄ.ສ 1953 ເພື່ອສົ່ງໄປທົ່ວໂລກ, ລວມທັງໄປຍັງປະເທດທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງຜ້າມ່ານເຫຼັກແລະສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນຈີນ. ນັບແຕ່ປີ ຄ.ສ 1955 ຫາປີ ຄ.ສ 2003, ວີໂອເອໄດ້ອອກອາກາດໃນອາເມຣິກາໃນເວລາ Jazz Hour ຂອງສຽງອາເມລິກາ . ເປັນເຈົ້າພາບສໍາລັບສ່ວນໃຫຍ່ຂອງໄລຍະເວລານັ້ນໂດຍທ່ານ Willis Conover, ໂຄງການດັ່ງກ່າວມີຜູ້ຟັງເຖິງ 30 ລ້ານຄົນຢູ່ໃນຈຸດສູງສຸດ. ລາຍການທີ່ແນໃສ່ ອາຟຣິກາໃຕ້ ໃນປີ ຄ.ສ 1956 ອອກອາກາດສອງຊົ່ວໂມງໃນຕອນກາງຄືນ, ແລະບັນດາລາຍການພິເສດເຊັ່ນ: The Newport Jazz Festival ຍັງໄດ້ຖ່າຍທອດ. ນີ້ແມ່ນເຮັດໃນການເຊື່ອມໂຍງການທ່ອງທ່ຽວໂດຍນັກດົນຕີສະຫະລັດ, ເຊັ່ນ ທ່ານ Dizzy Gillespie, Louis Armstrong, ແລະທ່ານ Duke Ellington, ສະຫນັບສະຫນູນໂດຍກະຊວງການຕ່າງປະເທດ. ຈາກເດືອນສິງຫາ ປີ ຄ.ສ 1952 ຫາເດືອນພຶດສະພາ ປີ ຄ.ສ 1953, ທ່ານ Billy Brown, ຜູ້ອາວຸໂສໂຮງຮຽນມັດທະຍົມໃນ Westchester County, New York, ມີໂຄງການໃນຕອນກາງຄືນວັນຈັນທີ່ລາວໄດ້ແບ່ງປັນເຫດການປະຈໍາວັນໃນ Yorktown Heights, New York . ລາຍການຂອງ Brown ໄດ້ສິ້ນສຸດລົງຍ້ອນມີຄວາມນິຍົມຊົມຊອບ: “ຄຳບັນຍາຍທີ່ມີຄວາມສົນໃຈ” ຂອງລາວໄດ້ດຶງດູດຈົດໝາຍຂອງຜູ້ຟັງເປັນຈຳນວນຫລວງຫລາຍ, VOA ບໍ່ສາມາດຈ່າຍເງິນ 500 ໂດລາຕໍ່ເດືອນໃນຄ່າສະມາຊິກ ແລະຄ່າໄປສະນີທີ່ຈຳເປັນເພື່ອຕອບສະໜອງຈົດໝາຍຂອງຜູ້ຟັງ. ໃນລະຫວ່າງປີ ຄ.ສ 1953, ພະນັກງານຂອງວີໂອເອໄດ້ຢູ່ພາຍໃຕ້ນະໂຍບາຍຂອງ McCarthyist, ບ່ອນທີ່ VOA ຖືກກ່າວຫາໂດຍສະມາຊິກສະພາສູງ Joseph McCarthy, Roy Cohn, ແລະ Gerard David Schine ວ່າຕັ້ງໃຈວາງແຜນທີ່ຈະສ້າງສະຖານີສົ່ງສັນຍານທີ່ອ່ອນແອເພື່ອທໍາລາຍການອອກອາກາດຂອງ VOA. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ການກ່າວຫາໄດ້ຖືກຫຼຸດລົງຫຼັງຈາກຫນຶ່ງເດືອນຂອງການໄຕ່ສວນຂອງສານໃນເດືອນກຸມພາແລະເດືອນມີນາ ປີ ຄ.ສ 1953.
ບາງບ່ອນໃນປະມານປີ ຄ.ສ 1954, ສໍານັກງານໃຫຍ່ຂອງວີໂອເອໄດ້ຍ້າຍຈາກນິວຢອກໄປວໍຊິງຕັນດີຊີ ການມາຮອດຂອງ transistors ລາຄາຖືກ, ລາຄາຖືກເຮັດໃຫ້ການຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງຜູ້ຟັງວິທະຍຸຄື້ນສັ້ນ. ໃນລະຫວ່າງການ ປະຕິວັດຮັງກາຣີຂອງປີ ຄ.ສ 1956, ລາຍການກະຈາຍສຽງຂອງວີໂອເອ ຖືວ່າເປັນການຖົກຖຽງກັນ, ຍ້ອນວ່າຊາວອົບພະຍົບ ແລະນັກປະຕິວັດຊາວຮັງກາຣີ ຄິດວ່າ ວີໂອເອ ເປັນສື່ກາງ ແລະເປັນການຊີ້ຂາດເຖິງການມາເຖິງຂອງການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຝ່າຍຕາເວັນຕົກ.
ໄຟຕະຫຼອດ ສົງຄາມເຢັນ, ລັດຖະບານຂອງບັນດາປະເທດທີ່ເປັນເປົ້າໝາຍຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນການ ຕັດສັນຍານ ຂອງວິທະຍຸກະຈາຍສຽງວີໂອເອ, ເຊິ່ງບາງຄັ້ງເຮັດໃຫ້ນັກວິຈານຕັ້ງຄຳຖາມກ່ຽວກັບຜົນກະທົບຕົວຈິງຂອງການອອກອາກາດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ໃນປີຄ.ສ 1956, ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນໂປແລນ ໄດ້ຢຸດການຕິດຂັດການຖ່າຍທອດ VOA, ແຕ່ ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນບັນແກເລຍ ຍັງສືບຕໍ່ຕັດສັນຍານຜ່ານຊຸມປີ ຄ.ສ 1970. ລາຍການກະຈາຍສຽງຂອງວີໂອເອພາກ ພາສາຈີນ ແມ່ນຖືກຕັດຕັ້ງແຕ່ປີ ຄ.ສ 1956 ແລະຂະຫຍາຍໄປຈົນຮອດປີ ຄ.ສ 1976. ແນວໃດກໍດີ, ພາຍຫຼັງການພັງທະລາຍລົງຂອງສົນທິສັນຍາ ວໍຊໍ ແລະສະຫະພາບໂຊວຽດ, ການໃຫ້ສຳພາດຕໍ່ຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນການເຄື່ອນໄຫວຕໍ່ຕ້ານສະຫະພາບໂຊວຽດໄດ້ຢັ້ງຢືນປະສິດທິພາບຂອງວິທະຍຸກະຈາຍສຽງວີໂອເອໃນການສົ່ງຂໍ້ມູນຕໍ່ສັງຄົມນິຍົມ. ສາທາລະນະລັດປະຊາຊົນຈີນພາກພຽນຕັດສັນຍານການອອກອາກາດ VOA. ຄິວບາ ຍັງໄດ້ຮັບລາຍງານວ່າໄດ້ແຊກແຊງການສົ່ງດາວທຽມຂອງວີໂອເອ ໄປຍັງ ອີຣ່ານ ຈາກສະຖານທີ່ສົ່ງສັນຍານທີ່ຣັດເຊຍສ້າງຢູ່ທີ່ Bejucal . David Jackson, ອະດີດຜູ້ອໍານວຍການວິທະຍຸສຽງອາເມລິກາ, ໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າ: "ລັດຖະບານ ເກົາຫຼີເຫນືອ ບໍ່ໄດ້ຂັດຂວາງພວກເຮົາ, ແຕ່ພວກເຂົາພະຍາຍາມບໍ່ໃຫ້ປະຊາຊົນຟັງໂດຍການຂົ່ມຂູ່ຫຼືຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ. ແຕ່ປະຊາຊົນຊອກຫາວິທີທີ່ຈະຟັງເຖິງວ່າຈະມີບໍ່ລົງຮອຍກັນ. ເຂົາເຈົ້າມີຊັບພະຍາກອນຫຼາຍ.”
ຕະຫຼອດຊຸມປີ 1960 ແລະ 1970, ວີໂອເອໄດ້ກວມເອົາບາງຂ່າວທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງຍຸກສະໄໝ, ລວມທັງຄຳປາໄສ " ຂ້ອຍມີຄວາມຝັນ " ປີ 1963 ຂອງ Martin Luther King Jr. ແລະ ການຍ່າງເທິງດວງຈັນຂອງ Neil Armstrong ໃນປີ 1969, ເຊິ່ງໄດ້ດຶງເອົາຄວາມໝາຍອັນສຳຄັນອັນໜຶ່ງມາສູ່ວົງໂຄຈອນ. ຜູ້ຊົມປະມານ 615 ຫາ 750 ລ້ານຄົນ. ໃນປີ 1973, ຍ້ອນນະໂຍບາຍກັກຂັງໃນສົງຄາມເຢັນ, ການຕິດຂັດຂອງໂຊວຽດໄດ້ຢຸດສະງັກວີໂອເອ.
ໃນຕົ້ນຊຸມປີ 1980, VOA ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໂຄງການສ້າງຄືນໃໝ່ 1,3 ຕື້ໂດລາສະຫະລັດ ເພື່ອປັບປຸງການອອກອາກາດດ້ວຍຄວາມສາມາດດ້ານເຕັກນິກທີ່ດີຂຶ້ນ. ໃນລະຫວ່າງການປະຕິບັດ ກົດໝາຍອາຍາໃນປະເທດໂປແລນ ລະຫວ່າງປີ 1981 ຫາປີ 1983, ລາຍການກະຈາຍສຽງຂອງວີໂອເອໂປແລນໄດ້ຂະຫຍາຍອອກເປັນ 7 ຊົ່ວໂມງທຸກມື້. ຕະຫຼອດຊຸມປີ 1980, VOA ໄດ້ສຸມໃສ່ການລາຍງານເຫດການຕ່າງໆຈາກ 'ເຂດແດນຂອງອາເມຣິກາ', ເຊັ່ນ: ຄົບຮອບ 150 ປີຂອງ ເສັ້ນທາງ Oregon . ນອກນີ້ໃນຊຸມປີ 1980, VOA ຍັງໄດ້ເພີ່ມການບໍລິການໂທລະພາບ, ພ້ອມທັງລາຍການພາກພື້ນພິເສດໃຫ້ແກ່ກູບາ, ວິທະຍຸ Martí ແລະ TV Martí . ຄິວບາ ໄດ້ພະຍາຍາມຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງຕໍ່ການອອກອາກາດດັ່ງກ່າວ ແລະໄດ້ປະທ້ວງຢ່າງຮຸນແຮງຕໍ່ການອອກອາກາດຂອງອາເມລິກາທີ່ແນໃສ່ກູບາ. ໃນເດືອນກັນຍາ 1980, VOA ໄດ້ເລີ່ມອອກອາກາດໄປ ອາຟການິສຖານ ໃນ Dari ແລະ Pashto ໃນປີ 1982. ໃນປີ 1985, VOA ຢູໂຣບໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນເປັນບໍລິການພິເສດໃນພາສາອັງກິດທີ່ຖືກສົ່ງຜ່ານດາວທຽມກັບ AM, FM, ແລະເຄືອຂ່າຍສາຍເຄເບີນໃນທົ່ວເອີຣົບ. ດ້ວຍຮູບແບບສະໝໍ່າສະເໝີລວມທັງການຫຼິ້ນ ດິສ ສົດ, ເຄືອຂ່າຍໄດ້ນຳສະເໜີເພງດັງໆ ຕະຫຼອດທັງຂ່າວ VOA ແລະລັກສະນະທີ່ສົນໃຈໃນທ້ອງຖິ່ນ (ເຊັ່ນ: "EuroFax") ຕະຫຼອດ 24 ຊົ່ວໂມງ. ວີໂອເອຢູໂຣບໄດ້ຖືກປິດລົງໂດຍບໍ່ໄດ້ແຈ້ງໃຫ້ປະຊາຊົນຮູ້ລ່ວງໜ້າໃນເດືອນມັງກອນປີ 1997 ເປັນມາດຕະການຫຼຸດຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ. ມັນໄດ້ຖືກຕິດຕາມໂດຍ VOA Express, ເຊິ່ງຕັ້ງແຕ່ວັນທີ 4 ເດືອນກໍລະກົດປີ 1999, ໄດ້ປັບປຸງໃຫມ່ເປັນເພງປະກອບຂອງ VOA. ຕັ້ງແຕ່ວັນທີ 1 ພະຈິກ 2014 ເປັນຕົ້ນມາ, ສະຖານີວິທະຍຸກະຈາຍສຽງ VOA 1 (ເຊິ່ງເປັນການປ່ຽນຊື່ຂອງ VOA Music Mix).
This article uses material from the Wikipedia ລາວ article ວິທະຍຸສຽງອາເມຣິກາ, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). ເນື້ອໃນສາມາດໃຊ້ໄດ້ພາຍໃຕ້ CC BY-SA 4.0 ຖ້າບໍ່ແມ່ນຢ່າງອື່ນໃດທີ່ລະບຸໄວ້. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ລາວ (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.