Auguste De Saint-Hubert

August">20. August 1843 zu Hollerech a gestuerwen den 30. Oktober 1908 an der Stad Lëtzebuerg, war e lëtzebuergeschen Industriellen.

Auguste de Saint-Hubert
Gebuer	20. August 1843
Gestuerwen	30. Oktober 1908

Den Auguste de Saint-Hubert huet Schiggeri fabrizéiert. Seng Fabrick louch an der Nordstrooss an der Stad Lëtzebuerg. Dat erkläert, virwat déi Strooss den Numm “Schiggerisgaass” krut.

Den Auguste de Saint-Hubert, deen, wéi e groussjäreg gouf, d'lëtzebuergesch Nationalitéit amplaz vun der belscher, déi hie vum Papp geierft hat, ugeholl hat, hat sech den 22. Mee 1882 mat der Juliette Meyer (*1846 Charleroi, † 1922 Stad Lëtzebuerg) bestuet; d'Koppel hat fënnef Kanner, lauter Meedercher. Hie war de Monni vun der Aline de Saint-Hubert, der Fra vum Émile Mayrisch.

Nom Doud vum Auguste de Saint-Hubert huet seng Wittfra de Betrib weidergefouert. Am Dezember 1919 konnt een allerdéngs an der Zeitung eng Annonce liesen, datt d'Fabrick mat der “maison de maître” an dem Numm vun der Marque ze verkafe wier, den Numm eventuell och separat.^,

Den Auguste de Saint-Hubert, dee sech fir d'Naturwëssenschaften intresséiert huet, war ee vun den éischte Membere vun der “Fauna”, der spéiderer Société des naturalistes luxembourgeois, déi am Mee 1890 gegrënnt ginn ass. Den 2. Juli 1890 gouf hien als “korrespondierendes Mitglied” an den neie Veräin opgeholl. Den 23. Abrëll 1893 hunn d'Leit vun der “Fauna”, déi en Ausfluch an de Bireler Gronn gemaach hunn, dem Auguste de Saint-Hubert säi Wëldpark, deen hien an der Noperschaft vum Bireler Haff fir seng Damhirschen ugeluecht hat, besicht a goufen do vun him bekäschtegt. An dem Juli-Heft 1893 vum Bulletin vun der “Fauna” huet den A. de Saint-Hubert eng kleng ornithologesch Notiz publizéiert.

1907 huet hien am Bireler Gronn en herrschaftlecht Haus, dat sougenannt Schlass Saint-Hubert, baue gelooss, dat 1957 beim Ausbau vum Lëtzebuerger Fluchhafen um Findel ewechgerappt gouf.

• Massard, J.A., 2012. Aus den Anfangsjahren der „Fauna, Verein Luxemburger Naturfreunde“. Bulletin de la Société des naturalistes luxembourgeois 113, S. 3-39. [1]
• Saint Hubert, Paul de, 1966. Étude généalogique sur les de Saint Hubert. 259 S. [Références à la branche luxembourgeoise de la famille de Saint-Hubert aux pp. 58–61].