ურო (ლათ.
სამივე უმეტესად გავრცელებულია ორივე ნახევარსფეროს ტროპიკებსა და სუბტროპიკებში.
ურო | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||
| ||||||||||||
ლათინური სახელი | ||||||||||||
Andropógon | ||||||||||||
|
პირველი ორი — ორსავე ნახევარსფეროში, მესამე — აღმოსავლეთ ნახევარსფეროში. საქართველოში ბუნებრივად იზრდება Bothriochloa-ს 2 სახეობა: ჩვეულებრივი ურო (Bothriochloa ischaemum, სინონიმი Andropogon ischaemum) გვხვდება მთელ საქართველოში მთის შუა სარტყლამდე, უფრო მშრალ ადგილებში. აღმოსავლეთ საქართველოში, ისევე როგორც აღმოსავლეთ და სამხრეთ ამიერკავკასიაში, ქმნის მთისწინეთის ზონალურ მცენარეულობას — უროიანს, დასავლეთ საქართველოში გავრცელებულია მთა-ტყის სარტყლის ნატყევარ ადგილებში.
კავკასიური ურო (Bothriochloa caucasiicus, სინონიმი Andropogon caucasicus) ასევე ყველგანაა გავრცელებული, მაგრამ უფრო მცირე რაოდენობით. ჩრდილოამერიკული ვირჯინიული ურო (Andropogon virginicus) გზადმოყოლილ სარეველად გავრცელდა აფხაზეთში. უროს ზოგან იყენებენ საკვებ და დეკორატიულ მცენარედ.
This article uses material from the Wikipedia ქართული article ურო (მცენარე), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). შინაარსი წარმოდგენილია შემდეგი ლიცენზიით (თუ სხვა არ არის მითითებული): CC BY-SA 4.0. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ქართული (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.