ზოგადი მორფოლოგია

ძირითადად შეისწავლის ცოცხალი არსებების ფორმებსა და მათ განვითარებას. ტერმინი „მორფოლოგია“ მეცნიერებაში დაამკვიდრა იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთემ, როდესაც გამოაქვეყნა შრომა სახელწოდებით „მცენარეთა მეტამორფოზების ახსნის ცდა“. გოეთემ დაადგინა ერთიანობა მცენარეთა ორგანოების ფორმების მრავალგვარობაში და დაამტკიცა, რომ ყლორტის ყველა ნაწილი ერთიანი ორგანოს — ფოთლის სახეცვლილებებია (იხილეთ მცენარეთა მორფოლოგია). მორფოლოგიის ალტერნატიული ეგზეგეზები შეიძლება იყოს მაგალითად:

• მორფოლოგია ენათმეცნიერებაში — წარმოადგენს გრამატიკის ნაწილს, რომელიც შეისწავლის რომელიმე ენის სიტყვათა ფორმებს.

• მორფოლოგია ბიოლოგიაში — აღწერს ორგანიზმთა ფორმებსა და მათ აგებულებას.

• მორფოლოგია გეომორფოლოგიაში — მოძღვრება რელიეფის გარეგან ნიშნებზე, რომელიც განსაზღვრავს ზომებს, აბსოლუტურ სიმაღლეს, შეფარდებით სიმაღლეს, მწვერვალების, ჩადაბლებებისა და ფერდობთა ფორმებს, ეროზიული დანაწევრების ხარისხს.

აგრეთვე გამოიყოფა: მორფოლოგიური ვერტიკალური ზონალობა, მორფოლოგიური ტექტონიკა, მათემატიკური მორფოლოგია და სხვ.